Kuşların ağladığında neden öldüğünü bilmek istiyorum. Gözyaşının gücü öldürmeye yeter mi? ya da bir damla yaş için ölmeye değer mi?Köpeklerin neden bukadar sadık olduğunu bilmek istiyorum. Değer bilmeyen insanlara böylesi sadık varlıklar neden veriliyor? Sadakatin anlamını bilmeyenlere sadık dost lazım mıdır?Köpeklerin kedilere düşmanlığını biliyorum. Köpekler sadık, kediler nankördür. Kedilerin neden sadık insanlara denk geldiğini bilmek istiyorum. Nankörlüğün lüzumatını anlamak istiyorum.İnsanların iki tane yüzü varken yüzsüzlüğün bu denli aşırılığını anlamak istiyorum. Yapışıp kalanlardan kurtulmak, kaçıp duranların gitme sebebini bilmek istiyorum.Bazen sebebsiz yaşayanlara denk geliyorum. Onca amaç mevcutken bu hayatta ilgisizliğe yönelenlerin hangi pusulayı kullandıklarını gerçekten merak ediyorum.Böyle bilmeden nasıl hayatta kaldığımı bilmek istiyorum. Ölmek için yaşıyorken ölüm korkusunu yenememenin azametini çözmek istiyorum…Sanırım ben çok şey istiyorum :)..
Bilmek İstiyorum !!!
Cali Kusu | 15 February 2011 10:41
acı açlık ağlamak akşamüstü allah arkadaş aşk aşmak ayrılmak az azamet beklemek bilmek böl boş bugün büyük çınar demir ders dert dörtnala dün duygu eziyet gece geçmiş gün güneş güzellik hainllik harf hatırlamak hava hüzün huzur iğne istemek istsnbul yabancı kaldırımlar kalp kan kançer karalamak kelime kırgın kızıl konuşmak köşe kapmaca küfür leylek lise mahşer mesafe mevsim mutluluk nasır nefret nimet okul ölmek övcemki sormak parmak ucu saat sabah şair sanmak sessizlik sevgili şiir silmek şive sınav sızı sokaklar su şükür susmak tokat uçmak uncategorized üniversite untumak uzun yalnızlık yarın yazmak zamansız
yorumlar
Bilmemek daha güzel bence. Bilmediğinde insanın içinde bir umut oluyor ama bazı şeyleri öğrendiğinde herşey darmadağın oluyor. Belki de hayat, sadece akıl ile yaşanmıyor, bilmeksizin avunulacak birşeylerin gerekiyor.
sizde söylüyorsunuz avuntuların sonucu derin darbeler gibi.. herkes kaldıramıyor .. mesela ben.. bilirsem sonunu baştan alıştırmam kendimi..
Öğrendiğin zaman da, bilmiyor gibi davranmak gerekiyor sanırım. İnsan böyle yaparak; kendini mi kandırıyor yoksa hayatı mı, orasını bilmiyorum. Ama İnsanın mutlu olması için yeterli olacak, o kadar bilmediği şeyler var ki hayata dair. Yeni bilinmezlere yönelmek ve duyguların verdiği o mutluluğu yaşamak gerekli; taa ki akıl, bir kez daha, ben de varım diyene dek…
Akıl başımızdan gitmedikçe mutluluk zor görünüyor.. 🙂
Sevgili Çalı Kuşu bazı şeyleri yanlış biliyorsun.Kediler nankör değildir.Nankör olan insanlardır.Tabi nankör olmayanları da var.Kıymet değer bilenleri.Köpekler evet sadık ve sevgi dolu hayvanlardır.Her köpeğin ve kedinin ayrı bir karakteri vardır.Onları tanıyınca onlarla vakit geçirince anlıyorsun bunu.Ayrıca insanların hiçbir sepep yokken yada kıskançlık,para,çıkarları vs gibi sebeplerle birbirlerine yaptıkları düşmanlıkları düşündüğümüzde kedilerle köpekler düşman değildir.Hayvanlar aç olduklarında karınlarını doyurmak için, kendilerini ya da yavrularını korumak için saldırırlar.İnsanlar gibi anlamsız değersiz sebeplerden dolayı değil. İnsanlar hayvanlar kadar saf ve sevgi dolu olmayı başaramıyorlar.İstisnalar hariç.Onlar da çok azınlıkta.Üstelik kedi ve köpeğin birbirlerine yaklaşımları geçirdikleri süreye birbirlerini tanımalarına göre değişiyor.Örneğin benim evimde hem kedim hem köpeğim var.Kedim sonradan geldi.İkisi çok iyi anlaşıyorlar,birlikte oyun oynuyorlar.Bazen de birbirlerini kıskanıyorlar.Dışarıda beslediğim köpekler ise kedileri kovalamayı seviyorlar ama bir kedi durup sırtını kabarttığında kaçmadığında sadece ona bakıp havlıyorlar,saldırmıyorlar.Genellikle kediler koşarak ağaçlara tırmanıyorlar.Kısaca ben insanların hayvanları yeterince tanımadıklarını,anlamadıklarını,tanımak istemediklerini düşünüyorum.O sevgi,merhamet herkese verilmiyor.
Bu durumda mutlu olmak için anlamak gerekiyor… Peki merak ediyorum, cehalet deyip ahmaklığın üstünü kapatanları anlamak ne kadar mümkün?
Bilmemek değil öğrenmemek ayıptır.Bilmeyen insanın önce bilmediğini kabul etmesi sonra öğrenmeye istekli olması gerekir.
öyledir belki ama ne bileyim işte.. :(:(
Ölmek için yaşıyoruz. Ama ölmek istemiyoruz. Hayatın en büyük anlamı da bu zaten: Bir gün bitecek olması… Ölümü ne kadar sık hatırlarsak, yaşama da o kadar çok sahip çıkarız bence. Anlamsız şeylerle harcanamayacak kadar değerli bir şey olduğunu anlarız çünkü. Çok güzel bir yazı… Kalemine sağlık!
!!!
olumu hatirlayip yasarsak, depresyona gireriz yaw, karamsar yazilar yazip negatif dusunuruz..oyle yasanmaz..
Bilmek istediğin şeyler öyle lüzumatsız ki!
mavilikler , çok tşk ederimölümü düşünmek içinde sebebler vardır kimse durup dururken ay ben keşke ölsem demez :)luzumlu olanları biliyoruz,, birazda luzumatsız olanlarla mutlu olmak istedim 🙂
bilip napcan yiğidim.daha kötü olacak mutsuz olacaksın.
Bilmeyincede cahil diyorlar ama … 🙂
olur öyle..
olmuyor işte…
Yazinda yazdigin dogru bildiklerin de yanlis bence..Mesela kedilerin sadik insanlara denk geldikleri, ya da kedilerin nankor olduklari icin kopekler tarafindan kovalandiklari..Sen daha cok kucuksun sanirim..15 var misin..
hmm…doğru yazıp yanlış mı biliyorum?Eyvallah 🙂
ne bicim etiket lö bu yazudan daha uzun,töbeee
sen hic kedi tanimamussun kuşum.
Kedi de kördüm köpek de… dert olmasın içinize…
piki!
Akşam piyangosu gibisiniz 🙂