Kuşların ağladığında neden öldüğünü bilmek istiyorum. Gözyaşının gücü öldürmeye yeter mi? ya da bir damla yaş için ölmeye değer mi?Köpeklerin neden bukadar sadık olduğunu bilmek istiyorum. Değer bilmeyen insanlara böylesi sadık varlıklar neden veriliyor? Sadakatin anlamını bilmeyenlere sadık dost lazım mıdır?
Eskiden güzel günler vardı,
güneşi tam gecesi tam. Eskiden sabahları güneş güzel doğardı. Birde akamüstüleri güneş batarken geceyi beklemek vardı… Ne güzeldi, eskiden güzellik vardı. Nasıl desem huzur vardı işte. İnsanlar mutluydu, gülüyordu. Hani her köşede ağlayan birileri yoktu en azından. Köşe kapmaca oynar gibi, dörtnala kaçar gibi geçerdi günler…
Eskiden zaman vardı,
Zamansızlığa inat saatlerce gülüp oynamak vardı. Ne bileyim işte geçerdi zaman. Böyle tıkanıp kalmazdı, işkcence çeker gibi saatlere bakmazdım. Nefes bile almıyorum saate baktığım kadar. Halbuki eskiden saat bile yoktu. Oda neymişki sabah çıkardım sokağa, güneş doğunca yani. Baktım akşam oluyor, güneşin gözlerini kapattığı an damlardım eve. Eskiden sokaklar vardı, insanı iki döşemelik taşa sığdıran kaldırımlar değil…
Ben Şair olsaydım Eğer Sana Öyle bir Şiir yazardım ki Sevgili, Harflerine Asardın Kendini !!!
G ün geçer de akşam olursa,
İ lk akşam gibi sabaha kalırsa,
D ünden kalan yarınlardaysa,
E llerimde yetim kalan birileri varsa,
S ilemediklerimi karalamak varsa,
İ llede o deyip yırtınıp ağlamaksa
M aden gibi dert var demektir…
G üneşsiz bir sabahdaysan,
E eğerlerin keşkeleriysen,
L eylek kadar uzun,
D emir kadar katıysan,
İ şin yaş demektir…
Evet herşeyi hatırlıyorum. Daha doğrusu hiç unutmuyorum. Mıh gibi çakmışım aklıma… Ne varsa önümde geçmişten kalan, sebebi dün gibi aklımda… Unutmam ki ben zaten, insan unuturmu ölen kuşu iiçin tuttuğu yası. Elleriyle mezar kazıp toprağa koyduğu umutlarını, hani köşe başlalarında saklambaç oynarken kaybettiği arkadaşlarını, sonra çığlık atıp ‘nara’ gibi anlattıkları anılarını, annelerinden dinlediği masalları. Bazen de masal anlatacak kimse olmayınca altına saklanıp ağladığı yorganını insan hiç unutur mu? Unutmadım dün gibi hatrımda…
Ç ınarın Dalında uçmaya hazır,
A hı vardır belliki elleri nasır,
L isanı hüzün şivesi kırgın,
I şık varken gökyüzünde,
K ızıl güneş yerinde,
U uzak değilsede mevsimlik mesafe,
Ş imdi görmez amma gözler ilerde,
U laşır nasılsa zamansız mahşere.
İki farklı dizi ve aynı memleketlerden karakterler. Çoğu insanın severek izlediği diziler. Yazımdaki amaç bu dizileri tartışmak değil burada olan kelimeler, insanları güldüren kelimeler. Gerçi kimi insanlardan tepki gören yer yer tartışmalara bile sebep olan kelimeler. bir şive insanı şaşırtan güldüren o ne ya diyen kelimler. dilber hala diziye girdikten sonra seyir tamamen değişmiş. adanalı dizisi ise ikinci bölümünde olmasına rağmen çok fazla izlenme oranına sahip olmuş. ki dizinin konusuna bakınca öyle insanı sürükleyecek birşey değil ama adanalı karakteri sayesinde insanlar izliyor ve izlemeye devam edecek gibi görünüyor.
Sapaleyç yada sapaleç nasıl yazıldığını bilmiyorum.Kimse bilmiyor.Yalnızca duyduğumda kuzenimle gözgöze geldiğim anı hatırlıyorum.Gerisi kahkaha seslerinden duyulmadı zaten içinde sapaleyç kelimesi geçen cümlenin.Halam sehpanın bacağından bahsediyordu.
Daha sonra ilgili kişilere ( !! ) sordum “ne demek bu sapaleyç” diye.Farkettik ki halam yanlış kullanmış bu kelimeyi.
Efendim sapaleyç argoda sazan , lapin vs aynı anlamdaymış.Canım halam sadece sehpanın bacağının sallandığı anlatmaya çalışıyormuş.
O akşam karar verdim ki ben oturup …’liler sözlüğü yapıcam bir gün.Çalışmalara başladım.Çok gülüyorum..İnanamazsınız..
