Kuşların ağladığında neden öldüğünü bilmek istiyorum. Gözyaşının gücü öldürmeye yeter mi? ya da bir damla yaş için ölmeye değer mi?Köpeklerin neden bukadar sadık olduğunu bilmek istiyorum. Değer bilmeyen insanlara böylesi sadık varlıklar neden veriliyor? Sadakatin anlamını bilmeyenlere sadık dost lazım mıdır?
Eskiden güzel günler vardı,
güneşi tam gecesi tam. Eskiden sabahları güneş güzel doğardı. Birde akamüstüleri güneş batarken geceyi beklemek vardı… Ne güzeldi, eskiden güzellik vardı. Nasıl desem huzur vardı işte. İnsanlar mutluydu, gülüyordu. Hani her köşede ağlayan birileri yoktu en azından. Köşe kapmaca oynar gibi, dörtnala kaçar gibi geçerdi günler…
Eskiden zaman vardı,
Zamansızlığa inat saatlerce gülüp oynamak vardı. Ne bileyim işte geçerdi zaman. Böyle tıkanıp kalmazdı, işkcence çeker gibi saatlere bakmazdım. Nefes bile almıyorum saate baktığım kadar. Halbuki eskiden saat bile yoktu. Oda neymişki sabah çıkardım sokağa, güneş doğunca yani. Baktım akşam oluyor, güneşin gözlerini kapattığı an damlardım eve. Eskiden sokaklar vardı, insanı iki döşemelik taşa sığdıran kaldırımlar değil…
Ben Şair olsaydım Eğer Sana Öyle bir Şiir yazardım ki Sevgili, Harflerine Asardın Kendini !!!
G ün geçer de akşam olursa,
İ lk akşam gibi sabaha kalırsa,
D ünden kalan yarınlardaysa,
E llerimde yetim kalan birileri varsa,
S ilemediklerimi karalamak varsa,
İ llede o deyip yırtınıp ağlamaksa
M aden gibi dert var demektir…
G üneşsiz bir sabahdaysan,
E eğerlerin keşkeleriysen,
L eylek kadar uzun,
D emir kadar katıysan,
İ şin yaş demektir…
Gelme bu diyarlara,soğuk havalar.
İnsanlar soğuk,yaşam soğuk burada
Sevgi de yok.
Güvensizlik diz boyu.
Karamsarlık kara pençe.
Ümitsizlik kanatlarını açmış uçamıyor
Çünkü ; kanadı kırık.
Ne yaptığını bilmeyen insanlar var burada
Bilinçliler de yok değil
Fakat onları bulmak sorun işte…
Bulduğum zaman
İşte o zaman gel derim sana
Kanatların sevgi dolu olarak gel bana
Leylek…
(28-04-2002)
Trabzon Ticaret ve Sanayi Odası (TTSO), Avrupa Birliği (AB) Bilgi Bürosu işbirliğiyle 10 Karadeniz köyü, sinemayla buluşuyor.
28 Temmuz – 8 Ağustos tarihleri arasında 10 köyde 10 filmin gösterileceği bu mini sinema festivalinde, Türkiye dışında da gösterime giren ‘belgesel’ niteliğindeki Türk filmlerinin yanı sıra Avrupa yapımı filmler de gösterilecek.
“Kültür paylaşımı” olarak tanımlanan bu festivalin amacı, kırsal kesimde yaşayan insanlara Türk ve Avrupa sinemasını tanıtmak.
Trabzon’un Çalköy Beldesi’nde açılışı yapılan festivale Çalköy Belediye Başkanı Mehmet Tayar ve TTSO Avrupa Birliği Bilgi Bürosu Koordinatörü Yakup Karbuz da katıldı. Yörenin dans gösterisi ve açılış konuşmasının ardından gösterilen film “Pan’ın Labirenti” oldu.
Festival programının tamamı;
“Özgürlük Rüzgarı” (İrlanda) – Bayburt, Kitre (29 Temmuz Salı)
“Koro” (Fransa) – Bayburt, Baskı (30 Temmuz Çarşamba)
“Oyun” (Türkiye) – Artvin, Sugören (1 Ağustos Cuma)
“Bir Tutam Baharat” (Yunanistan) – Rize, Fındıklı (2 Ağustos Cumartesi)
“Yollar Çimen Bağladı” (Türkiye) – Trabzon, Şalpazarı (3 Ağustos Pazar)
“Yollar Çimen Bağladı” (Türkiye) – Gümüşhane, Zigana (5 Ağustos Salı)
“Beşikdüzü Köy Enstitüsü” (Türkiye) – Trabzon, Kutluca (6 Ağustos Çarşamba)
“Leylek” (Macaristan) – Trabzon, Kutluca (6 Ağustos Çarşamba)
“Ağustos Karıncası” (Türkiye) – Giresun, İsmailbeyli (7 Ağustos Perşembe)
Polonya yapımı bir belgesel – Giresun, İsmailbeyli (7 Ağustos Perşembe)
Oyun (Türkiye) – Trabzon, Hamsiköy (8 Ağustos Cuma)
“10 Köy 10 Film Festivali”nin kapanışı ise 16 Ağustos Cumartesi günü, Trabzon Sanat Evi’nde olması planlanan toplu film gösterimiyle gerçekleşecek.
Ankara Üniversitesinden bir öğrencinin yaptığı anket çok çarpıcı ve aslında bir o kadar da üzücü bir gerçeği getirdi gözler önüne.
Araştırmanın konusu son günlerde başbakanın da dile getirdiği “her aile 3 çocuk yapmalıdır” sözü idi.
Yapılan araştırma 3 veya daha fazla çocuğu olan bayanlara ve eşlerine uygulandı.
Bu araştırmaya göre;
Bayanlar %75i tam olarak üreme organlarının ismi
bilmiyorlar.Erkeklerin ise %50 si eşlerinin üreme organının tam adını bilmiyorlar.Birleşmiş milletler popilasyon ve gelişim fonu(UNFPA) ‘ nun dün yayınlamış olduğu makalede Türk insanının bu konuda ne kadar eksik olduğunu açıkça gözler önüne sermekte.(Sonuçlar Recep Tayyip Erdoğan’ın konuşmasından sonra açıklanmıştır.)
Gündemimiz hazır inanılmaz eserler üzerine oluşurken tesadüfen bulduğum az çok da konuyla alakalı dışarıdan bi konu yazayım dedim.
Almanyada bebekleri leylekler getirmiyor, Per Holm Kudsen adlı kişinin 1973 yılında resimli olarak kaleme aldığı kitapta çocuklara bebeklerin nereden geldiği ve nasıl yapıldığı metinler ve resimler desteğiyle anlatılıyor.
“Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü’nce yapılan çalışmada, Türkiye’de 4 bin 992 leylek ve 604 leylek yuvasının bulunduğu tespit edildi.” demiş anadolu ajansı haberlerinde.
nasıl oluyor da o kadar leylek sığışıyorlar? bir yuvaya 8.2 leylek düştüğü düşünülürse, leyleklere yaşama alanı tanımıyor muyuz acaba?
