Kafayı yedi. Birden bire. Yaklaşık 3 ay önce başladı. Dan diye. Ortalığa durup dururken işemeler… özellikle ben evdeyken, benim görebileceğim hemen yakın mekanlara. Daha çok sevdim, kumuna götürdüm. En sonunda hatunda aldım. Gelip geçenler kafi olmadı çünkü az önce şaşkınlıklar içinde kaldım.Birden bir ses, şırrr!Aman allahım dedim. Şoktayım. Kütüphanemden aşağı bir şey akıyor. Kedi yok ortalıkta, bu ne o zaman. İşemiş kaçmış. Kitaplarım gitti. Attım çöpe. Gece vakti. Deterjanlar, köpükler bütün evi temizledim bu şerefsizin yüzünden. Bir koku var lakin. Nasıl keskin. Çıldıracağım. Bir de baktım. Kanepede kaka!!Aman allahım! Durum vahim. Sakin olmam lazım dedim. Gecenin bir vakti, midem rezil oldu. Eldivenlerimizi taktık, köpüklü havluyla temizledim, şerefsizin bıraktığını aldıktan sonra…Nasıl kalbim ağrıyor!!Ne yaptıysam olmadı. Yarın vermeyi düşünüyorum. Bu hayvana 500 ytl verdim eşyalarına bir o kadar, hastalandı; lösemi dediler, çare aramaktan, testler ilaçlar, 500 de öyle gitti.. neyse ki alerjiymiş anti bakteriyel kumlara. Oh dedik, bu seferde kafayı yedi.Kalakaldım. Hatun aldım, bundandır diye. Bir de seviyorum. Ya ağlarsam ben kedi gördüğümde. Korkuyorum bunda. Ama evimin de durumu zor sürekli böyle deterjanla mı dolaşacağım cnm. Amannn.Veterinerime mesaj çektim. Vereceğim yarın ikisini de dedim. Buluruz çaresini dedi. Yok çaresi, açık işte. Evime tuvalet muamelesi yapıyor.Bir de güzel ki, dövsen, saldırmaz. Mülayim, sessiz. Gördüğüm en güzel hayvanlardan.Ama bu edindiği huy. Çok fena.