Bir deniz feneri olmak….

Tek başına da olsa denizin ortasında, dalgalar yıpratsa da bedenini, o sever denizini de dalgalarını da,

Gecenin karanlığı korkutmaz, ışık tutar, ışığıyla sana yorgunluğunu unutturur, yolunu gösterir,

Anlatır sana nerdesin, nerden gelir, nereye gidersin,

O’nu gördüğün anda rahatlarsın, yolunu bulursun,

Bir gemici masalı dinlemek istersin belki o anda, nasıl bu kadar güçlüdür, nasıl dayanabilmiştir dalgaların olanca darbesine,

Belki hep deniz feneridir, belki sonradan bir anda oluvermiştir, ama her durumda anlarsın ki onun ışığı hep vardır,

Yapayalnız da olsa, bilir ki her uzun yanlızlığın sonu bir kavuşmadır, gelecektir mutlaka gemisiyle gemicisi,

Bakar hep uzaklara, bakar hep, bir ses bekler, uzaklardan, bir gemi düdüğü bekler,

Karanlık çöker yine, gelmez beklediği gemi, yine ışığını tutar, yine bekler

Hayran kalırsın…

Tek dileğin o fenerin denizin kıyılarında, istediği yerde bulunmasıdır ve bakılmaktan hiç yorulmayan denizine kıyılarından hep bakmasıdır…