”Bu bölümde atış serbest. Ne istiyorsanız yazabilirsiniz.”, demişti hafif.org’un yöneticileri. Günde en fazla şu kadar sayı yazı yollayabilirsiniz diye bir sınırlama da getirmemişlerdi. Tamamen ”hafif” ve özgür bırakmışlardı bizi, kendilerine yakışır bir şekilde.Ben de yazmaya başladım. Hafif ve özgür hissederek.. Ben böyle hissettikçe daha çok yazmaya başladım, kimileri buna ilham der, ben özgürlük diyorum sadece..Keşke burdaki bütün arkadaşlar benim kadar çok yazabilse, keşke üretmemi değil de eğer eleştireceklerse de yazılarımın içeriğini burasının ‘serbest atış noktası’ olduğunu unutmadan ölçülü ve bir okuryazara uygun şekilde yapsalardı. Ama onlar üretilen sayının fazlalığına baktılar. Yeni şeyler üretmeyi bırakın, benim yazdıklarımı cümle cümle değiştirip benimle güya dalga geçip prim kazandılar. Benim hafif.org’tan beklediğim kitle bu değildi, hafif.org’un seviyesinin yazdıklarımla düştüğünü söylemişler, bu konuda yorum sizin. Ne zaman bir yazıya tıklasam hipangel’in olduğunu görüp okumaktan vazgeçiyorum demişler, bu bir ego yarışı mı, kim en fazla yazı yazcak yarışması mı, kim yazıları en komik şekilde değiştirip karşıdakinin ürettiğine daha fazla saygı duymayacak yarışı mı, bir de seviyeyi benim düşürdüğümü nasıl söylerler bundan sonra?Bir balon düşünün yarısına kadar şişmiş,Gergin değil,Dolu değil.Ya havası inicek buruş buruş kalıcak,Ya da iyice şişip gerginlikten patlayacak.Ama o yarısına kadar dolu olmayı seçmiş,sönmemek ve patlamamak için.Ben yarısına kadar dolu bir balonum.Sizin yazdıklarınız beni ne şişiriyor, ne de söndürüyor.Ama üzüntüm sizin için..Umarım siz de benim gibi kalırsınız.Yine de çok teşekkürler beni bu kadar önemseyip,cümlelerimle tek tek oynayıp,enerji ve vaktinizi benim için harcadığınız için. Çok gurur duydum. Ama keşke yeni şeyler üretip de ve sadece sayıya değil de içeriğe bakıp da yapsaydınız bunu.Neyse, çelişkilerimizle, arayışlarımızla, farklılıklarımızla; ama en fazla saygı ve hayallerimizle burda hep birlikte olmaya devam edeceğiz. Ben en çok kendini seven, kendine saygı duyan, kendine değer veren insanı severim; çünkü bunları kendine yapmıyorsa bana da yapmaz. O yüzden beni haksız yere yerdiklerini düşündüğüm arkadaşlarımdan ricam kendinizi sevin, kendinize saygı duyun ve kendinize değer verin.Hiçbirimiz havası sönmüş veya gerginlikten patlamış balonlar olmayalım.Tekrar teşekkürler.