bildirgec.org

Hiç tanımadığı bir evde, yerde halının üzerinde bacakları birbirine dolanmış halde otururken; alışmadığı, dokunmadığı, bilmediği adamın gözünün içine uzun uzun baktı kadın. Hiç kimseye “kendi gibi gitmek” bu kadar anlamlı ve kolay gelmemişti kadına…

Elindeki şarap kadehinden büyük bir yudum alıp öne doğru eğildi ve ağzının içine hapsettiği şarabı, adamın dudaklarına bıraktı usul usul…

Adamın susuşlarını, aşktan öte dokunuşlarını, kaçışlarını gördü o an…Şarapla beraber “hayatı da” adama aktı. Çünkü adam da ona “kendisi” gibi gelmişti…

Aylar önce babaannesinin yaşattığı heyecanı bugün O yaşatıyor bana. Nasıl da heyecan ve meraktayım. Akoniyle konuşmalarımız esnasında O’na yapılan hazırlıkları, hevesi görünce ” aahh ah ” diyorum ” şimdinin bebeği olmak varmış”Bizim zamanımızda sadece cibinlikli beşik ve mermerşahiden dikilen bezden oluşan ” bebek hazırlığı ” nı günümüzle kıyasladığımda kendi adıma üzülürken şimdiki bebekler adına seviniyorum..

Akşamı zor edip hastaheneye koşar adımlarla varıyorum..3.kata ulaştığımda odayı sormama gerek kalmıyor zira daha kapısından,içerde kimin olduğunu anlamanız mümkün…

Canım Türkiye’min siyaset dışındaki gündemi, 2 ayrı kanalda daha ekürisi olan yemekteyiz proğramı malum. ”Yemekteyiz” ile yatıyor “yemekteyiz” ile kalkıyoruz..”Yemekteyiz” yiyor “yemekteyiz” içiyoruz “yemekteyiz” kusmamıza ramak var…Yıllardan beri gözetlendik, evlendik, ikinci bahar yaşadık, star, oryantal vs vs olduk..Sıkıldık artık ucu bucağı olmayan yarışmalardan.Düşündüm de, farklı formatta sadece yetişkinlere hitap eden bir yarışma olsa mesela, izleyicileri heyecana gark ettiği gibi bronz ve gümüş yılı geride bırakan amca, teyzelerin yaşantılarına şöyle renk getirecek cinsten..

Yarışma eşit sayıda kadın ve erkekten oluşacak, ancak bu kez mekan mutfak değil yatak odası..Yarışmanın adı için ilk aklıma gelenler, “ yataktayız” , “ yeme de yanında yat “ , “ ye babam ye ”, “ yer misin yemez misin” …

Her şey kaldırımda yürürken, şeytan dürtmüş gibi başımı kaldırıp onunla göz göze gelmemle başladı.Bir anda gözüme fer, yanaklarıma al geldi.Gözlerim onda, yürümekle yürümemek arasında kararsız bir iki adım attım ve olduğum yerde kalakaldım.O’ydu kesinlikle o…ona bakarken aylardır gezmiş, hiçbirini beğenmeyip mutlaka bir kulp bulmuş, arkadaşlarımın “ bak bunu beğeneceksin, bi bak istersen ” cümlelerine burun kıvırmış olmakla ne isabetli davrandığıma sevinerek gülümsedim.

Heyecanla mağazaya girdim, ve kapının girişinde tepede asılı durup beni benden alan mor elbiseyi gösterip “onu istiyorum” dedim. Satış görevlisi, (sakın tezgahtar demeyin feci bozuluyorlar ha) tepeden tırnağa bir bana bir askıdaki elbiseye bakıp, “size uygun bedeni yok maalesef” diye alaycı bir cevap verdi. Hani biraz üzülmüş gibi yapsa, biraz ağlak bir yüz ifadesi takınarak söylese vallahi bozulmayacam. Tamam twigy değilim ama insan bu kadar rahat söylemez, müşterinin düşeceği psikolojik durumu da bi düşünür !
İşte o an, kendisine öyle bir kinle dolup taştım, öyle bilendim ki buz gibi bir ses tonuyla “olsun gene de denemek istiyorum” dedim. ” Hanfendi 40 beden o, olmaz size” diye diretince “ kardeşim bir bakışta beden anlamak yeni mı çıktı?.lahana gibi kat kat giyinmişim işte kış günü. Deneyecem dedim size, algılama probleminiz mi var diye o sinirle azıcık çemkirdim..Kızcağız “la havle” çektiğini açıkça gösteren bir nefes alışla elbiseyi indirip verdi ve soyunma kabinine girdim..

http://www.boluolay.com/news.php?id=26030

– Kızım su istermisin ?
– yok anne istemiyorum
– kızım istesene neden yahu?
– Ay anne içmicem alla alla
– Kızım delirtme beni, ara şu sucuyu su getirsinler
– !!!!

– Anne ben x ile buluştum, beraber yemek yiyip bir yerlerde oturcaz.haber vereyim dedim.
– Hım yemeğe gelmiyormusun şimdi
– !!!!!!

Kapaktan çıkan kutup ayısı sevinciyle,

– Anneee
anne gazete okumaktadır.
– hııı
– anne ya, kutup ayısı kazandıkkk
– anne gözünü gazeten ayırmadan,
– ıııh olmaz o evde
– !!!!!

Yeter artık !

“Neden” lerinizden bıktım

İnsanım ben…duygularım, aklım, fikrim düşünebilme yeteneğim var..
Davranışlarımı yöneten inanç ve değerlerim doğrularım,yanlışlarım öfkem,korkularım,endişelerim var…
Başarılarım, umutlarım,hayallerim, üzüntüsü ve sevinciyle sadece bana ait olan, benim olan bir geçmişim var.
Tamam, zaman zaman sizin doğrularınızla benim doğrularımı denk getiremiyorum. Bazen parasal, bazen duygusal, bazen sosyal çıkmazlara giriyorum.Ama bunların geçici olduğunu da görüyorum.Tarafımdan alınan tüm kararlar ve yaptığım her şey, beni ben yapan etkenler.
Çaresiz kaldığımda, yalnızlık duygusuna kapıldığımda, sorunlarım üzerime üzerime geldiğinde bile hepsinin çözümü yine kendim olacağım; biliyorum…
Beni ben olduğum için eleştirmeniz yersiz. Aslına bakarsanız sizi umursamıyorum bile. Ancak farkındaysanız, kendimi bulma savaşı veriyorum hepiniz gibi zaman zaman bende…
Kısaca ben, ben olduğum için bir insanım…

Yeter !!!

“Sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım ve sen büyüdün…”

Son günlerde hemen her yerde, bu sözler gözüme çarpıyor. Nedenini bilmediğim bir şekilde beni hüzünlendiren, içime tarifsiz bir sızı salan bu satırların Çağan Irmak’ın son filmi “Issız Adam” a ait olduğunu öğrendim. Ve sırf bu satırların bende bıraktığı etki sebebiyle dün akşam filmi izledim.

Yakışıklı olmayan ama karizmatik Alper ile Güzel olmayan ama çekici Ada’nın aşk hikayesinin çarpıcı anlatımı…
Bir aşk bu kadar mı güzel, bu kadar mı sahici, bu kadar mı dokunaklı anlatılır ya rabbim?
Hiçbir tanıtım, reklam yapılmamasına karşın “Babam ve Oğlum”a yakın oranda izleneceğine eminim “Issız Adam”ın.

0rta son sınıfta, evde isteksizce ders çalışılmaktadır. birden telefon çalar. arayan, kızlar ekibinin en sessizi tatlı cadı dır.

– kelebekkk, ayyy !!! biliyomusun nooldu?

-nooldu

evde bizimkilerin yatak odasında bir kaset buldum, hemde gardolabın en dibinde

– eee neymiş

– bilmiyorum ama meraktan ölecem, annem de evde takıp izleyemiyorum bir türlü. sen yalnızmısın?

karşı taraftaki heyecana ortak bir sesle,

-eveeeet, hadi çaktırmadan al gel kasedi bakalım neymiş.

– tmm, ama kızlara da haber ver onlarda gelsin..

Hayatımız ahkam oldu. Ahkamsız hiçbir işimiz rast gitmiyor. Sabah kalkandan gece yatana dek herkese, her şeye ahkam kesiyoruz. Sessiz kalsak sanki ömrümüzden ömür gidecek…

Adama araba çarpmış, kafa göz kan revan içinde ambulansa bindirilirken burnuna dayanan mikrofondan “ olay hakkında ne diyeceksiniz” diyen sese adamın iniltileri karışıyor.
Yazıktır günahtır ya, adam can çekişiyor elinin körünü diyecek !

Hayatımızın geneline yayılan bu durumdan hafifte payını düşene alıyor haliyle.
“Atın iyisi alaydan, kabın iyisi kalaydan” demişler. Peki bloğun iyisini aşağıdakilerden hangisine göre değerlendireceğiz o halde ???