En kötü kitapta bile öğrenilecek bir cümle var derler. O büyülü bir dünya; gölge ararken güneşle yıkanır, kendini kaybetmişken başka bir “sen” bulursun. Ve gel gör ki bir kitap nelere kadirdir..İşte hafif ailesinden ilk arkadaşım, candostum, sevgili kalemdaşım, sırdaşım ile de bir kitap tavsiyesi ve alışverişiyle başlamıştı dialoğumuz.“gidişler ve dönmeyişler üzerine..” şol mesaj kutumuza bırakılan destek ve moral verici mesajlarla dostluğunu hep hissettirmişti zaten.Kısa kesmek istiyorum, aslında bu bir veda yazısıdır bir anlamda. Sevgili dostum vatani görevini yapmak adına uzun süre aramızda olamayacak, şık ve zeka kokan tümcelerinden bu süreçte bizi istemeden mahrum bırakacak. Bu değerli dostumu uzun süre göremeyecek, okuyamayacak olmanın hüznünü yaşıyorsam da, vatanı için üstleneceği kutsal göreve karşı taşıdığı kudretli duygularından ötürü de gurur duyuyorum. ( 🙂 ). Bu yazı ise; bana verdiği sonsuz destek, içten dostluğu ve güzel yüreğiyle sevgili dostuma bir nevi teşekkür mahiyetindedir. Kılıç bulutların karanlık gökyüzüne yapıştığı şol vakitlerde ona “güzellikler başında debelensin” diyor ve hayırlı tezkereler diliyorum..Hemşireden Proksima’ ya sevgilerle..