NİÇİN ZORDURNİÇİN DEMEK?Bilirsiniz belki hikayeyi,ama affınızla bir kezdaha anlatmak istedim.* * *Bir evde televizyon arızalanmış.Tamirci gelip televizyonun arkasını açmış ki bir de ne görsün? Bir sürü ekmek kırıntısı…Tabi kimin yaptığı hemen anlaşılmış:Evin dört yaşındaki yaramaz kızı…SİZ OLSANIZNE YAPARDINIZ?Böyle bir durumla karşılaşsanız ne yapardınız?
Pek çoğumuz kızarız değil mi?Kendimizi haklı hissederiz, çocuğumuzu yanlış yapan…Oysa fark edemeyiz, yargısız infaz yaptığımızı…En sevdiklerimizi, en bizden olanları dahi yargılarızpek çok zaman öyle değil mi?Kızmayın hemen canım…Hepimiz değilse de çoğumuz…İşte hikayemizin kalan kısmı özellikle onlar için…ÇOK MU ZORDURBİR KEZ SORMAK?Oysa çok mu zordur bir kez sormak?Neden? Niçin? demek…Hayır! Ama zor gelir çok kez…Nefsimize ağır geleceğinden midir bilinmez!Sormayız!* * *Oysa bakın ne olmuş hikayemizin devamında:Fakat yaramaz kızımızın annesi öyle yapmamış.Çocuğuyla konuşmayı denemişve öğrendiklerinden sonrahüngür hüngür ağlamaya başlamış.O çocuk, o yaramaz çocuğun ne kadar haklı olduğunu öğrenmiş.Ekranda Afrika’daki aç çocukları gördükçemutfaktan ekmek alıp televizyonun açık bulduğu tek yerinden, arkasındaki ızgaralardan içeri atıyormuş yaramaz ancak merhamet sahibi o çocuk…Ya biz?Ne zaman ve ne şart altında olursa olsun,istediğimiz kadar haklı hissedelim kendimizi?Sormamız gerekmez mi sizce?Neden?Niçin? …Ne dersiniz?Gerekmez mi?Pardon, duyamadım 🙂 ..
