Size Afet’in hikayesini anlatacağım bugün.
Afet bizim evin küçük yaramazı. Akşam yorgunluğuyla koltuğa oturup biraz dinlenmek istediğimde, evin sessizliğinde onun tıkırtıları gelir hemen kulağıma. Benim geldiğimi görmüş -belki de beni tanımıyor bile, herhangi biriyim onun gözünde- , kendi yalnızlığından kurtulmak için beni çağırmaya ya da benim yanıma gelmeye çabalıyor muhtemelen. Bense, onun bana varlığını hissettirme çabasına hayran öylece dinliyorum bu yaşam savaşındaki azimli yürüyüşü.
yaramaz hakkında tüm yazılar
kedilerimin günlüğü
admin | 27 November 2009 22:39
Anne, Azna. Kızlarım Anu ve İnana, Oğullarım Devin ve Enki; Allah sağlık versin onlara…
3 şubat 09- bebekler doğdu. Saat 15.00
17 şubat- 14 günlükken bana geldiler. Sürekli uyuyorlardı. Hareketsizdiler, uyumadıklarında da meme emiyorlardı. Anneleri dışında dışarıya ilgi göstermiyorlardı. İzlemiyorlardı. Tek dertleri anneydi. Dokunulmaktan tedirgin oluyorlardı. Anestezi almış gibiydiler.
18-19 günlükler- hareketler hızlandı. Kutuda oyun oynamaya başladılar. Uyumadıkları süre uzadı.
yazın şarkısı
kahramancayirli | 21 August 2009 11:28
kibrismagazin.com adresinden alınmıştır.
Bugün kırk saat hangi yazı konusu üzerine eğilsem diye kafa yordum. Kötü niyetli insanların ruh hallerinden bahsetmeyi düşündüm bir ara, sonra kötü durumdaki transseksüelleri koruyacak “mor çatı” benzeri bir oluşumdan söz etmeyi de vapurda aklımdan geçirdim. Sonra daha hafif bir konu oturdu içime, bu magazin programları peydahlandıktan sonra her ağustosun ikinci yarısı şöyle bir paket haber yapar oldular: Bu yazın şarkısı neydi? Yazlık mekanlardan görüntüler, konserlerden kesitler, arşivden montajlar… altta o yazın popüler şarkıları tabii. E o zaman ben de bu yaz en çok satan albümlerden, en gözümüze kulağımıza sokulan parçalardan bir ilk 10 belirledim, 2009 yazının Türkçe şarkısı hangisi diye düşünen birilerine yol olur belki diye…
yaramaz 1- efendim abi (2)
| 29 December 2008 09:46
Başlığı gören arkadaşların hocam yine mi? dediklerini duyar gibi oluyorum. Tamam içinde kaplumbağa geçen son yazım olacak.Dört yıl oldu Yaramaz’ı alalı. İsmini alırken koydum. Kırmızı bir kasenin içinde eve kadar taşıdım.İlk günlerde hiç kafasını çıkarmadı evinin içinden.Yemi bırakıyorum dakikalarca bekliyorum yemesini.Ben yanında iken yemiyor.Ayrılıyorum, daha sonra geldiğimde bakıyorum ki yem kayıp, seviniyorum.Bir gün o muhterem, sevecen, ömür törpüsü kardeşim Ceyhun ile eve gelme gibi bir gaflete düştüm.
– Ceyhun
– Efendim abi
– Çarşaf orada, çekyatı aç, kendine şort falan bul keyfine bak.
– Olur abi sen ne yapacan?
– Sana ne Ceyhun. Seni eve ben getirmedim. Biz arkadaşlarla pişti oynayacağız.
-Hangi arkadaşlarla
– Ceyhun, uyu…
BU ÇOCUKLARIN SİZİ GÜLDÜRECEĞİNİ GARANTİ EDİYORUZ.
nehuse | 03 March 2008 23:27
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
İmaja alt metin
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
komik çocuk fotoğrafları
Neden? Niçin? Söyleyin “Sizce niçin?” ey dostlar!
NLPMaster | 18 June 2007 11:36
NİÇİN ZORDUR
NİÇİN DEMEK?
Bilirsiniz belki hikayeyi,
ama affınızla bir kezdaha anlatmak istedim.
- * *
Bir evde televizyon arızalanmış.
Tamirci gelip televizyonun arkasını açmış ki bir de ne görsün? Bir sürü ekmek kırıntısı…
Tabi kimin yaptığı hemen anlaşılmış:
Evin dört yaşındaki yaramaz kızı…
SİZ OLSANIZ
NE YAPARDINIZ?Böyle bir durumla karşılaşsanız ne yapardınız?
Pek çoğumuz kızarız değil mi?
Kendimizi haklı hissederiz, çocuğumuzu yanlış yapan…
Oysa fark edemeyiz, yargısız infaz yaptığımızı…
En sevdiklerimizi, en bizden olanları dahi yargılarız
pek çok zaman öyle değil mi?
Kızmayın hemen canım…
Hepimiz değilse de çoğumuz…
İşte hikayemizin kalan kısmı özellikle onlar için…
