Takılıp kaldım, sensizliğin orta yerinde. Karamsar karanlıkların ortasında. Elim kalbimden de ağır. Çaresiz asılı bekliyorum. Sevildiğim vakitleri hatırlıyorum oysa şimdi bu karanlık bordum köşesinde, sen oynatıcımın ayak seslerini duymayı umarak. Ne zaman geleceksin?En son gösterimizi hatırlıyor musun? Hani o bana göre çok büyük sahnedeki gösterimizi, senden daha parlak olmaya çalışan ışıkların altında ki. Ne çok alkışlamışlardı değil mi bizi? Anlamışlar mıydı bizi, o anlamsız kalabalık? Bende alkışlamıştım hatırlıyorum. Şimdi şu benden az ötede duran kopuk elimle. Son gösterimizdi ve ben o gün sana söylemiştim seni sevdiğimi…Geleceksin değil mi? Gelecek ve o kopan elimi şu kırık kalbimle birlikte yeniden birleştireceksin… Değil mi?Benim ağlamadığımı zannederler oysa. Kalpsiz olduğumu, tahta parçası olduğumu sanırlar. Bak bir damla akıyor sol yanağıma, usul usul iniyor yüreğime, ilmek ilmek işliyor sensizliği olmayan kalbime. Buna ağlamak deniyor mu? Yoksa bu da o sahnedekiler gibi sahte mi?Geleceksin değil mi? Gelecek ve yeniden dans edeceğiz birlikte… Değil mi?Neden bu kadar uzun sürdü gelmen? Hemen gelirsin zannetmiştim oysa. Beni buraya attıkları günü hatırlıyorum. Hani şu seninde kukla olmak istediğin günü. Bendeki şu ipler gibi kendini bir iple astığın günü…Geleceksin değil mi? Gelecek ve ikimizde kukla olacağız… Değil mi?
yorumlar
Harika olmuş plakton ellerine sağlık, benim kuklam öldü…beni de öldürdü…
naaptın sen ya plakton…var mıydı yani alemi, gece gece böyle kuytuları sızlatmanınyüreğine sağlık…
Çok etkilendim Plakton..Nasıl böyle bir konu seçersin..Hayretler içindeyim..Bravo..
Aklımı kurcalasa da imkansızlığın, izdüşümsel yansımalar yaşasa da yüreğim…Bu diyalektik elbet cehennemim olmayacaktır… Bulamadığım soruların cevabını artık merak etmiyor zavallı aklım. Nevrotik eşsesli yalnızlıkta olsa payıma düşen razıyım, bu patolojik konumuma…
herkes kalplsiz kulka kadar yürekli olabilse keşke …atılıp bir kenera unutulsada ,yontulmuş kaygan tahtasında umudunu saklamış yarınlara …ellerine saglık harika olmuş..
Çok etkileyici …
bir söz vardır”ummadığınız anda kanayabilir düşler”siz bu yazıyla işte bunu yaptınız bana..Teşekkürler….
results; kuklalar ölmez. Hep beklerler…donakisot; bu saatte yığılıyorlar bende yazıya döküyorum işte.pillibebekkuyuda Konular hep yazarken kendiliğinden yönleniyorlar. Çıkan yazıya bende şaşıyorum bazen.DevilorAngel yorumuna bayıldım bende.egomeltem; fark diğerlerinin göremediğini görebilmekte değil mi?linet;senin yazıların kadar değil bence..Teşekkürler arkadaşlar. Gece gece yayınlanacağını düşünmemiştim.Teşekkürler….
Sınırları ‘onlar’ tarafından çizili bir alanda yaşıyoruz. Özgürlük sandığımız aslında topu topu 3-5 seçenekten birini yaşabilmedir.Oynatıcılarımız aynı. Aynı holdingin hem sağ hem ‘sol’ gazete çıkarıp konuları, yazarları, tirajları birbirine rakip tutması gibi.Sonra bu hayat denilen oyundan diskalifiye olduğumuzda bile ya da ipleri elinden bıraktığında bile oynatıcımız, tekrar ve tekrar oynatılmak istiyoruz rolümüzü.Yanaktan süzülen damla yaşlarda bu yüzden.
Dejavuu88; kanatmak istemezdim düşlerini… Lütfen ben teşekkür ederim.
Siradanbiri ; kuklalara değişik bir bakışla değinmişsin . Ama haklısın sonuçta iplerimizin kimin elinde olduğunu düşünmemiz gerekiyor.
Beni şımartıyorsunuz plakton:)) Gerçekten bende aynı şekilde yazdıklarıma şaşıyorum, sanki parmaklarım benim istemim dışında yazıyor, yönünü kendi buluyor :)Kukla yazın çok çarpıcı ben yoruma açık ve okuyucunun hayal gücüne bırakılmış yazıları çok severim, bu yazının bir sevgiliye yazıldığını hayal ettim, sevgiliye çağrı gibi geldi bana, belki başkası başka birini hayal etti..İki kere tutmak istedim demişlerdi bir yorumda bende 1000 kez tutmak istedim:)))
Bu şarkıyı dinleme ihtiyacı hissettirdiğin için teşekkürler plakton
sıradanbiri yorumuna kesinlikle katılıyorum.
aaa teşekkürler devilorAngelaklıma gelmedi değil..
en kısa zamanda döneceğim….pinokyo
yazilarin cok güzel olmasina karsilik icimi fena acittigi icin ikinci bir emre kadar yazilarini okumayacagim…bilginize sunulur…cok fena yaziyorsun kardesim yuh yahu ..biraz okurlarina acisina.
Artık makası alıp iplerini kesmenin zamanı gelmedi mi…Eline sağlık @plakton.
Plakton gittikçe çıtayı yükseltiyorsun. Bu yazına şapka çıkartılır valla.
Benim için hiçbir sakıncası yok Linet, mutlu olacaksan istediğin kadar şımartabilirim. 🙂 Yazını içten gelerek yazıyorsan o gideceği yönü zaten biliyordur ve gider. Ve bu kadar güzel yorumlarla tutmasanız bile olur. Çünkü varması gereken yere demek ki varmıştır.DevilorAngel; teşekkürler bu parçada ayrı bir hikaye zaten de Dejavuu88 niye benim yerime teşekkür etti anlamadım 🙂Lorienn; Bekleyeceğiz…:)Zez; ya tamam okuma ama nolur en azından ucundan biraz bak lütfen…Onurtuyan; O ipler kesilse de yenileri bağlanmıyor mu?Hepinize teşekkürler arkadaşlar…Sana iki defa teşekkürler Acuistic; bugün atışmak yok anlaşıldı kızmıcaklar bize. 🙂
Şarkı güzel şarkıyazıyı okurken aklıma da geldi,hatırlattığı için teşekkür ettimFazla teşekkürden zarar gelmez:)
Bence de çok teşekkür etme dejavuu88..Yeteri kadar olursa daha gerçekçi olur..Herkesin gönlü olsun diye kendinden uzaklaşma..Seni anlayan anlar zaten..Ama içinden geliyorsa ne yapalım okuruz..
Ya bir teşekkür savaşına yol açmışım:) şimdi de özürler başlamasın…
Ey ahali, bencillik edeceğim. :)Yazı benim teşekürüde, özrüde ben edeceğim.Tartışma bitmiştir…:)
plakton, yine çok güzel bir yazı.senin yazıların bana hep çok keyif veriyor.en hüzünlüsü bile..okuma keyfi işte..hep yaz sen.
Being John Malkovich – introduction marionette
Küçükken pinokyoyu ilk izlediğimde de salya sümük ağlamıştım, bugün bu yazıyı okurken de ağladım.Ağlamam, yazının güzeliğini, ne demek istediğini çok fazla hissetmemdendir, belki de o kukla ben olmak istedim, ben farzettim, her ne olduysa iyi oldu, yüreğimin pası silindi, haydi kolay gele plakton, daha nicelerine…
yerinde çağrışımlar ve birikmiş bir şeylerin ortaya çıkışı gibi,,, ama şu el neden kopuk,,,k,,,o bir tek ve o bile resimle bütünleşmiş ama bende bir düşüncedir gitti…el neden kopuk, o kendini mi asmış,,,nolmuş nolmuş:)
harika eline ve yüreğine sağlık süperrrrrrrrrrrolmuş ama beni ilerde yaşlanacağımız halimize götürdü biraz ipler kimin elinde olacak acaba nedersin
STRAWBERRY75; bu gün iyi dolduruşa getirdiler zaten. Yeterki siz okuyun, güzel bulduğum her şeyi yazarım sizler için…esrikgemi; Malkovich için sağol. Güzelmiş…sedaflora; ağlamayı,ağlatmayı sevmiyorum. İnsana rahatlamak içinde gerekiyor biliyorum.halouex; yorumluyacak olan sensin, neden kopuk olabilir sen bul. 🙂toyoci; “Acaba” diye sorarsan şimdiden kaybetmiş ipleri başkasının ellerine vermiş olmaz mısın?Teşekkürler dostlar….
tebrikler plakton. en iyilerden biri bence. aklıma çocukluğumda okuduğum kurşun asker geldi. ne ağlamıştım okurken:)
peripetty; teşekkürler…Zannedersem çoğu kurşun askeri hatırlamaz bile….Ve kukla… Sanada teşekkürler…
Offfff…. Ya Plakton,Of yaaa, Offff.Çok güzel bir yazı,Kukla yaaaa… Ağlatma yaaaa.Eh yaaaa….Eh….
Eee boru mu bu, plakton o plakton!!!!Ağlayın, sızlayın, hönkürün.Vıyy bu arada tutmayı unutmuşum. Çok etkilendim ondandır:))
hüngür hüngür hıçkırık hıçkırık
okuduğum en güzel yazın.hayran kaldım sana…artık oldun sen oldun.
Karanlıkta iki dilsiz sevda…
DevilorAngel Güzelmiş…Suyun hikayesini en iyi kumlar bilir…
O sitede ki filmi izle…
DevilorAngel izlemesem hiç bir şey yazmazdım ama ben güzelmiş deyip kestirip attım..:)Sadece bana çok şey katan ve öğreten üniversitedeki kız arkadaşım da onlardandı. Onlardandı çünkü bizler onları da çevremizi de onlar kadar anlayamıyoruz..Anlamıyoruz.Zaten bu görüntüler bana son yazımı yazdırdı…Yine aynı şeyi söylüyorumSuyun hikayesini en iyi kumlar bilir…Tekrar teşekkür ederim…
kopan el..inceden sızıyla titreyen yürek..her seferi gözümüzün altında artan bir çizgi.barışık olmak lazım..(ben ne kadar olabiliyorum orası malum gerçi)her çizgi bir basamak..bir ders.en çok acı çektiğim zamanlarımı bile ‘sevgili anılarım’ kısmına koyuyorum yüreğimin…
plakton selam,yazını yeni okuyabildim, yine herkesin ve tabi benim canevimden vurmuşsun, o kadar çarpıcı bir konu ki, herkes kendini hikayenin bir yanında kesin var…yüreğine sağlık…
Makaleci okumadı diye darılacaktım ama sebebini öğrendim.. :)Teşekkürler dostlar…
ipler kimin elinde acep..?
Bugün eski projelerimden bazılarını karıştırırken okulun ilk yıllarında yaptığım kuklalardan biri elime geçti. Bu yazıyı hatırlattı bana.Hüzünlendirdi yine. Tekrar eline, yüreğine sağlık…