Gece yarısı silah sesleriyle uyanmak nasıl bir histir?Peki durup dururken bir tabanca mermisine hedef olmak?…Ben de demiştim “İnşallah yeniliriz!” diye.Akıllı bir arkadaşım da ağzımın payını verdi.”İşte, senin gibiler yüzünden Türkiye ilerleyemiyor!”Neymiş, şampiyon olursak bir sonraki kupa için herkes Türkiye’ye gelecekmiş.Turist gelecekmiş, döviz gelecekmiş.Futbol terörü bitmek bilmiyor.İçerdeki ve dışarıdaki ulusal güvenliğe tehdit oluşturan güçler yetmiyormuş gibibir de futbol terörüne sahibiz.Sayısız holiganın stadyumlardaki çılgın ve dengesiz hallerini kanıksadık artık.Her galibiyet sonrasında -bırakın holiganları- , en akıllı futbolseverlerin bile-coşkuyla- sıktığı mermilerden birileri nasibini alıyor.İşte coşku, işte eğlence, işte özgürlük.Başkasının rahatını hiçe sayan bir anlayışa sahip olan kişi,başkasının hayatını önemser mi?Her maç sonrasında “Bakalım bugün kimler ölmüş!” diyeana haber bültenlerini izlemek çok mu hoş?Bir musibet bin nasihate bedeldir.Bu toplumun bölük pörçük olması yetmiyormuş gibi bir defutbol terörü ve holigan eğlenceleri sonucu birilerinin ölmesini izleyip duruyoruz.Alıştık ve kanıksadık bunları.Bir gün kendi yakınımız da mağdurlar arasına katıldığında,işte o zaman aklımız başımıza gelecek.İşte o zaman aklımızı başımıza alacağız.

***

İşte son örnek küçük İzel.Onun mağduriyeti için hesap verecek bir kişi bile yok.Hiçkimse sorumlu değil.Hıncal Uluç “İnşallah yeniliriz!” diyor.Katılmamak mümkün mü?