Seni özlüyorum.İlk karşılaşmamızın ilk dakikaları bile daha dün gibi aklımda… Seni en son, en sevdiğime teslim edip giderken, döneceğime söz verişim de… Ama bu dünyadan geçip gidişine maalesef yetişemedim.Bir yıldız gibi kaydın. Yakamoz gibi pırıl pırıl, bir o kadar dokunulmazdın. Bana onulmaz acılar bıraktın. 1 yıl sandığım sürenin içinde paylaştığımız günleri topladığımda aslında 6 ay bile etmediğinin farkına vardım. Nitekim Tanrı, bu farkına varmadıklarımın hesabını tuttu ve birgün gözden geçirmem için usulca önüme bıraktı. Gördüm. Kavruldum.bu bir pilli patisözüdür!
Sabahları, o güzelim bahar sabahları pencerenin önünde ikimiz de sırtımızı salona döner, yanyana, herkesler uykudayken, dışarıda esen tertemiz sabah rüzgarını koklardık. Sessiz, tertemiz, ikimiz de dinginliğin bu anlarını severdik. Ben hala seviyorum ama aynı pencere, aynı salon, aynı kavaklar yok. O evi sattık, biliyor musun? Anılarıyla sattık. Banyo küvetinin tıpasıyla sattık. Duvarlarına yansıyan gölgelerimizle sattık. İçinde yankılanan kahkahalarımızla, kağıttan toplarımızın köşelerde bıraktığı usul izlerle sattık…Sen yoksun ya, seninle birlikte binlerce yerim yok. (El Yazılarına Vuruyor Güneş – İlhan Berk – sayfa:22)
Ca sunt batran ca iarna, ca tu vei fi murit. (Poezii – Eminescu – sayfa:160)
puf
yorumlar
Cümlelerinin sağlamlığı anılarını tutuşlarından belli oluyor..Gözüme düşen kar tanesi, soğuk bir etki bıraktı..Sonradan eski halini aldı..Anılarına sağlık..Kaçımızın geçliği nice evlerde kaldı..
Çok duygulandım.Sana o evi geri almak isterdimmmm
yamuldum,
a pilli pati yazmış. ne güzel yazmış.
Kurşun gibi ağır ve acı bir yazı olmuş, acıttı…
Yorumsuz…
hımmmm**
pilli pati çok güzel olmuşşşşşşşşşş,çok fena oldum, yüreğim yazdıklarını okuyunca sıkıştı.
her kaybediş can yakıcıdır. ama hep böyle derin anlatılamaz.pilli pati, gerçekten değerli olanlar gidişleriyle doldurulması imkansız boşluklar bırakırlarmış…ama anıları kalır ya en azından…onlara sarılmalı sıkı sıkı.yüreğine sağlık.
ne kadar önemsizdi oysa ki, banyo küvetinin tıpası, kağıttan topların izleri…fakat gidenin akabinde gidinceonlar da kıymete bindikaybetmemek adına…çok etkilendim, yüreğine saplık pilli pativarolll
Ne diyeyim ki ben şimdi sana pilli pati, zaten ota boka üzülmeye yer arıyorum, okuyunca bir de dinleyince düğüm oldu boğazımda. Giden kimdi, neydi bilmiyorum ama içimdeki yaraya kor ateş bastın. Yanık et kokusu sardı heryeri. Ne diyeyim ki ben sana şimdi pilli pati, ne diyeyim..
Yüreğine sağlık..
pilli pati süpersinn. içim cızzz etti.şarkı zaten ayrı bir güzel.
bütün gün bu yazıya dokunamadım.yorumlarınıza yorum yapamadım.gün geçsin istedim: “şu yıldönümü hele bir geçsin” diledim.bir de istedim ki; herkesler uyusun. ben usulca gelip, bu yazının taşıdığı anı yüküne birikmiş tozu hemen alayım, onun bana bıraktığı birkaç eşyaya dokunup yine usulca günlük telaşlarıma yollanayım.bundan böyle artık, bir başka boyutta karşılaşmayı umduğum bir can ardından yazılmış kısacık bir ağıttı bu.yüreğin, en çok kaybedişlerin yıldönümlerinde ağırlaştığını bilenler bilir. ne yapsanız faydasızdır.geçen zaman içinde, kabullenmeyi yüreğe öğretebilmek kadar onun ağır yükünü arada sırada biryerlere bırakmasını da öğrenmek gerekiyor. ben bu yükün bir kısmını bu yazıyla hafif’e bırakmayı yeğledim. dayanma gücüm buna yetti. yürek biraz hafifledi. çünkü inatçı ve ketum yüreğim paylaşmanın iyileştirici gücünü burada hissetti. bu yüzden iyi ki; varsınız.unutmadan; yürek tamiratı çalışmalarını sürdürürken çevreye vermiş olduğumuz her türlü hasar yüzünden özür dileriz.
Müzik de güzel yazı da..Teşekkürler
sende guzelsın bizde..hepimiz guzeliz bugun
çokk güzel
evet çok güzeldi @haber3, çok güzeldi…
hayat pamuk ipliği
anouk – lost
harika yazıymış, kaçırmışım yahu!