Bir sinsi hüznü yüreğime saplayıp, dünyamızın dışına usulca süzülüyorumBizi geçtim, isimlerimiz alışacak mı ayrı anılmaya ?Zaman baş döndürücü bir hızla geçecek.Buna inanmak için susmaların taşıyıcısı oluyor soluk bakışlarımız.Çok uzağa gidemeyizSadece eskiyeceğiz, yeni bir öyküde umulmadık anlarda kanamak için…Kalabalığın, tenhalıktandır biliyorum mavi sakal.. “biz” yapayalnız yaşlanacak.İnciniyorsunPalyaço ağlıyor küçük adamamapedal takıldı, düştük işte..