Yalnızlık mı? Bunu da yaşamak zorunda mı insan.. silemez mi bu duyguyu damarlardan.. unutamaz mı bu hissi.. mecburiyet midir bu yaşanması gereken. Ayrılığın acısı aşılanırken iliklere, elden bir şey gelemez mi.. Bu acının tedavisi, aspirini yok mudur.. pahalı mıdır? Bu illetin dertlisi çok iken, devası yok mudur.. uzakta mıdır? Sevmek nedendir yetmez bu acıyı hafifletmeye.. bitirmeye . Tek kelime kadar kısa mıdır sevmek..ya aşk? Görmek için bakmak, hissetmek için dokunmak mı gerekir..
Dilin kemiği olmadığından mıdır bu kadar kolay bi”tir”mek.Ölüm de var ama.. ölünce sevememek te var ama.. hâlâ bir şans var iken, nefreti püskürtmek bu şansın üzerine.. Niye ?..Yoksa bize de mi ayrılık şarkıları.. Bize de mi yitiklik.. biz de mi yitirdik yürektekini.. hayallerimizde mi yakılan gemilerin içinde idi.. Dökülen gözyaşları söndüremez mi gemileri.. ya da boğamaz mıyız gözyaşları ile ayrılık denen illeti..Bilmiyorum ?.Unutmak istemiyorum..
yorumlar
Evet aglamak rahatlatir gülmenin rahatlattigi gibi…Yalniz degiliz, zaten hic olmadik ki” o bir hisdir, o bir duygudur kendimizi yalniz hissetmemiz.. oysa biz yalniz degiliz…Tebrikler Efgan, bir duygunun yaziya yansitilmasi ancak bu kadar olur…
Dejavu oldum bak yine..EfgaN ayrılık da sevdaya dahil demişlernereye gidersen git,acı içinde mesken..Biraz sabretmelisin,yeniden yol alabilmek için biraz sabretmelisin..
Doğarız,emekleriz,çocukluk evrelerimiz olur,ilk platonik aşkımızı komşunun 8 yaş büyük kızına bir şeyler hissederek yaşarız.Derken büyümüş sorumluluk almış,çoktan savaşa katılmışızdır hayat içinde.27sinde askere gitmiş 30unda evlenmişizdir.35 inde çocuklarımızın saçını okşarken,45inde hayatımızı ona adadığımızı hissederiz.Eninde sonunda toprağa karıştığımızda ancak o zaman bir doğal döngüye erişmiş oluruz.Doğmak,büyümek ve sonunda ölüm olduğu zaman,yaşam döngümüz tamamlanmış olur.Yaşadığımız aşkları aşk yapan belkide artık evrimini tamamlamış olması bence.Hayata dair yaşadığımız her şeyde bir giriş,gelişme,sonuç bölümü olduğuna inanıyorum.Bu bölümlerden sonra yaşadığımız şeyin adını bulabiliyoruz kendi içimizde aşk vs.
Siz hayatı, muhasebeleştirebilenlerden misiniz..Biz bilemeyenlerden iz..Öyleyse yaşamıyoruzAma aşkı hissediyoruz, o nedenFark şu ki siz,Giriş gelişme sonucu yaşarken tökezlersenizÖlürsünüz, biz devam ederiz..Hangimiz daha gerçeğiz..Hayat plansız yaşamaktır..Olanlara sadece katlanmaktır..Ama iyi şeyler ummaktır..Bunun için savaşmaktır..Hayat bölümleri olan bir kompozisyon değildir..
İnsan duygularıyla vardır katılıyorum fakat muhasebe ve plancılık yaşadığın sistem içerisinde belkide farkında olmadan günde bir çok kez içine olduğun bir kavram.’Hayat plansız yaşamaktır’Gerçekten çok heyecan verici fakat giydiğin kıyafetlerden,taktığın saate kadar vs. vs. yaptığın bir çok şey insani doğana aykırıyken bu kadar plansız ve duygularına yönelik yaşayabildiğini düşünüyor ve tökezlemiyorsan brava sana!Kendine üçüncü gözün ile bakmayı öğrendiğinde hayata dair kendi kompozisyonunu,hikayeni bulacaksındır.
ya da boğamaz mıyız gözyaşları ile ayrılık denen illeti.. Malesef.
xNicox.. teşekkür ederim.. bir duyguyu anlatmak için onu yaşamak gerekir.. malesef ki bende yaşıyorum bu duyguyu..Dejavu.. sabretmek beklemek demektir.. beklerken daha çok acıyorum..onur.. hayatı kalıplaştıramazsın.. avucundan tutmaya çalıştığın civa misali akar hayat.. önemli olan avucunu ne tarafa çevireciğini bilmektir..pillibebek.. olay siz>biz olayı değil.. inan ki çok acı çekiyorum.. herkes tökezleyebilir hayatta.. biz yaparız siz yapamazsınız değil.. asıl önemlisi tökezledikten sonra tekrar kolundan tutup kaldırmaktır..bunu hangimiz yapabiliyor ki..
Efgan, ”hayatımı tökezlemeden yaşadım” diyen yalan söyler, zaman daha ne acı ve sevinçlere gebedir bilinmez..Sadece kabulleniş seni ayağa kaldırır..İtiraz eden bünye çıkmaz sokaktadır …Kabul et bu aşkın bittiğini ve yeni ufuklara yelken aç…Bunu demek istedim..Bu gece üzül ağla, kır dök ama yarın yeni bir gün…Acı senin önünü kesmeden, sen onu kes…Mutlu olacaksın, bir gülüşe yeniden aşık olacaksın. ..Günlerce, koltuktan halıya, halıdan koltuğa süründüğümü bilirim..Ama hiçbirşey sürekli değil.. Hepimiz yaşadık bunları canım..
Güzel yazı @efgan.. Ayrılıklar bana hep bu yazıyı hatırlatır…
Sorduğun soruların cevaplarını biliyorsun. O soruların yaşattığı duygular yazdırmıyormu bunları?Güzel yazı…
Yasim 18, Almanya’ya geleli henüz 2 sene olmus, bir sarisin güzel, saclari düz beline kadar, gözler boncuk mavi, yüzü kaymak gibi, hafif makyaj, dar bir etek, kisa kollu bir tisört…Bu kizi disco’da gördüm, dans teklif ettim beraber solo müzikte dans ettik birbirimize sarilarak.. cok toyum cocukluk asklarini geride biraktim fakat henüz usta da sayilmam, bu kiza asik oldum, her gün görüsüyor kizin evine gidip orada sabahliyoruz, böylece üc hafta gecti, her gecen gün bu kiza daha cok baglaniyor daha cok asik oluyordum, yine bir gün Disco’da randevulastik.. o benden önce gitmis, kapidan girdigimde sok oldum.. sanki o an tepemden tirnagima kadar kaynar su döküldü.. kiz bir Alman’in kucaginda öpüsüyor…Kendimi kaybetmisim, oglani hastenelik ettim fakat oglanin hic sucu yokmus ki” sonradan ögrendim bu kiz bir arkadasla 3 haftadan fazla cikamazmis, cok secici bir Kah..mis, ama ben bu kizi 3 ay unutamadim.. sonra gecti ama bir daha bir Alman’a asik olmak mi Allah korusun, tabii bu sadece benim icin gecerli…Efgan unutursun, unutacaksin, unutmalisin cünkü baska caren yok, gün gelecek bu günleri hatirlayip güleceksin, yeni asklar yeni sevdalar seni bekliyor, senin yelken acmani o hazir…Pilli güzel laflar ediyor dinlemek lazim…
pili bebek güzel şeyler söylüyorsun*xNicox bahsettiğin kadar kolay aşık olamıyorum.. bana bu illetleri yazdıran da böyle bir aşk değil.. ileride hatırlayıp güleceğim günler değil bugünler.. belki hala daha sıcak* o yüzden böyle düşünüyor diyebilirsin..zor olan yine bana.. bitirmek kolay, unutmak zor..
Hiçbir ayrılık yeniden yaratmıyor artık beni …
Efgan…Seninde itiraf ettigin gibi, “cok yeni” sen ölüyorum bitiyorum saniyorsun.. oysa biten sen degil, bitmekte olan o askin izdirabi…Sen hic bitmeyeceksin, sen hic ölmeyeceksin, biten, ölen sadece su üstüne titredigimiz, aynada ikide bir ben sandigimiz fakat hep yanildigimiz görünen seydir bitecek, ölecek olan. Sen hep var olacaksin…Her seyin gelip gecici oldugu gibi bu da gececek, sen yeniden asik olacak, yeniden sevecek, yeniden ölüyorum, bitiyorum sanacaksin.. bu böyle devam edecek, bununla evrimlesip geliseceksin.. taa ki gercegi bulana, ona asik olana dek…
İnsanlar birbirini unutmaz,sadece yokluklarında yaşamaya alışırlar..Alışacaksın..Şimdi vadesi dolmamış bir acı bekleyiş,can yanması seninkiÇok değil 1,5 ay evveline kadar senden beterdim,saçmalıyordum,olur olmaz yerlerde ağlıyordum,insan hiç Kemal sunal izlerken ağlar mı??Ben ağlıyordum.Ağlamak da laf mı,üzüntüden nefes alamıyordum ve beni tanıyan herkes bilir ben hüznünü içinde yaşayan biriyim,kimse yüzüme bakıp “neyin var senin bugün” dememiştir, artık diyorlardı.Ama durdum bir an,bir sonraki an farzet yokum dedim kendime,kabullenmezsem eğer yeniden yol alamam hayatımın yaşanmamış kısmına.Dışarı çıktım,onu hiç düşünmeden kafamı meşgul etmeye çalıştım,keşfedilmemiş müzikler dinledim mesela,kitaplar aldım istiklal’den,okudum,eğlencelere katıldım,çok eski dostlarımla yeniden görüşmeye başladım,dostlar hergün kafamı meşgul etmek için planlar yaptılar bana düşen sadece katılmak oldu,ama gayret ettim ve zehri içimden attım”Peki şimdi durum ne” diyecek olursansadece artık acı çekmiyorum,kırıkları hissetmiyorum,bana güzel bir hatıra olarak kalacak sevdiğim insan..Sonuç??Efgan,geçecek…emin ol geçecek…
XNicox.. bahsettiğin aşka da sahibim şükürler olsun*ama bu da benim gerçeğim idi.. gerçeğimi yitiriyorum ben..Dejavu.. geçecektir mutlaka.. ama geçerken bıraktığı yaralar, izler.. bunlar ne olacak.. bunlarla nasıl yaşanır..
Gitmek mi zor..Kalmak mı zor..Unuttum mu..Sensizliğe alıştım mı sor..Her lafın sonu..Yine Senin haberin..Ya da sorma. Anlatamaz..Dili yok Kaderin….
Aşk ölmez, biz ölürüz….
Sertap Erener söylüyor, güzel şarkı..Kördüğüm dolandık biz birbirimizeGünbegün alıştık her şeyimizeYalandan seviştik yasak değil diyeKorktuk değişmekten yani aynı hikayeHatalar; YeminlerBitişler; BaşlangıçlarYalanlar; SuskunluklarKıskançlıklar; Terk edişlerPişmanlıklar; YalvarışlarKırılmasın diyeDurur kalbim usul usulBedeni aşar aşkAşk ölmez biz ölürüzTepeden tırnağa şiirdik eskidenGünbegün vazgeçtik kafiyelerdenSolgun güller oldukYediverendik öncedenUnutmak kolay değilAcıtır derindenHatalar; yeminlerBitişler; başlangıçlar, yalanlar; suskunluklarKıskançlıklar; Terk edişlerPişmanlıklar; YalvarışlarKırılmasın diyeDurur kalbim usul usulBedeni aşar aşkAşk ölmez biz ölürüz
Bu söylediklerinin cevabı şudur bence; her başlangıcın bir sonu,her sonu bir başlangıcı vardır. Bazen çok acı çeker insan ama alışır. Her ayrılık bir olmazki… Sonsuza kadar onu göremeyeceğin ayrılık yaşadığın zaman nasıl alışıyorsan, çekip giden,terk eden dilinin kemiği olmayan ayrılıklarada alışırsın. Her biten şeyi silip atmak,anmamak daha güzel. Beraberlik nasıl mutlu ederse,ayrılıkta hüzünlendirir ve bizim bu iki duyguyuda yaşamamız gerekir. Panda yazım birazda sana. Sen öğrettin bunları bana:)
bu sabahların bir anlamı olmalı..
Bil ki artık dönüşü yok gitti son vapurlar..
böyle fikirler kelamlar yüzünden bu yazıyı artık açasım yok..kahroluyorum..yeter..’
Aldanma çocuksu mahsun yüzüne…
biliyorsun biz senle sözleri susarak aştık..sözleri
Efgan, duygu dolu, çok samimi bir yazı…unutmak istememeni o kadar iyi anlıyorum ki…İnsan bir zaman dilimini beraber geçirdiği o çok özel insanı”unutmak/ hiç tanımamış” saymak istemiyor uzun bir süre…Varolan birşeyleri yok saymak içini acıtıyor. Mümkün değil, yapamam, unutamam, diyorsun. Ama aşk da kahpe galiba…Sen istemesen de “zaman” sana karşı savaşıyor ve sen bir gün uyandığında içindeki o ateşin söndüğünü anlıyorsun şaşkınlıkla…Bitiyor bir şekilde, bir gün, o hiç bitmeyecek sandığın kalp ağrısı, nefessiz kalmalar, burukluk, öfke, aşk, özlem….Hepsi geçmiş oluyor.yazı çok güzel.umarım mutlu olursun hayatın boyunca…
çilek ancak bu kadar güzel yorumlanır
Nicox, avatarın değişmiş, rüyama gireceksin..!!!!
dejavu, ben de aynı şeyi senin yorumların için düşündüm:)derin mevzu şu aşk mevzusu…her yaşanmışlıkla daha bir anlar oluyorsun ama hiç bir zaman tamamen anlayamıyorsun…bildiğin hataları tekrarlıyorsun, hatta zaman geliyor daha beterini yapıyorsun! Kah mutluluktan bulutların üstünde yürüyorsun kah yerlerde sürünüyorsun acıdan, çaresizlikten…insan hiç bir aşka “hazır” olamıyor maalesef.
çilek..olduğunu bildiğini yok saymak, yok saymaya çalışmak gerçekten çok zor..kahpe olan aşk değil. kahpe olan hayat..insan gerçeği olmadan ne kadar götürebilir..ne kadar idare edebilir ?..o benim gerçeğim..çilek o bahsettiğin gün olucaksa eğer..ben o gün uyanmak istemiyorum!..güzel dileklerin için çok teşekkür ederim..inşallah sende hep mutlu olursun..herkes mutlu olur..sevdiğinize seni seviyorum demeyi ertelemeyin..lütfen..
o dediğim güne hazırlıklı olmuyorsun efgan…o gün kendiliğinden geliyor, mecburen geliyor, seni seven insanları “senden” mahrum edemeyesin diye geliyor…”O” senin gerçekliğin…evet bunu çok iyi anlıyorum. o içinde bir yerde hissettiğin boşluk var ya, hani hep kalbin sıkışıyor ya şimdi, hani sanki canın yanıyor gibi ya…işte “sen” olmazsan, sen vazgeçersen “seni seven başkaları da” aynı boşluğu yaşayacak…onlar da “sen gerçekliğinden” mahrum kalacaklar..bu yüzden geliyor “o gün” ve seni tekrar hayata armağan ediyor, hayatı da sana…şimdi bizim bu yazdıklarımız ne kadar boş…ne kadar anlamsız ve ne kadar senin hissettiklerine uzak, değil mi? çok haklısın…şu anda bu yazılan çizilenler sana vız gelecek…boş gelecek…satırlar ve kelimeler olarak kalacak şimdilik…ama bir gün istemediğin halde anlayacaksın bu kelimeler ordusu sana neler anlatıyor.arkadaşım, şimdilerde ne hissediyorsan yaşa…acı mı? yaşa dibine kadar…özlem mi? en şiddetlisini yaşa…bu bir süreç ve şimdi yaşaman gereken, yaşamadan atlatamayacağın bir acı…yaşa dibine kadar ve en dibe geldiğinde bırak hayat seni kollarından tutup “o güne çıkarsın”…yeniden “seni seviyorum” diyebileceğin günler çok yakın olsun…
kanrevan içindeyim,yerlerin dibindeyim..
Değmeyin feryadımaFiganıma değmeyin…Eğer sevda bu demekseBen vazgeçtimBeni sevmeyin..Garipliğim kader değilGeçici gülmeyin!Bu kış da efkarlıyım…Bahara Allah kerim…HADİ YÜREĞİM HA GAYRETHELE SIKI DUR HELE SABRETBAŞINI EĞME DİK TUTBU BİR RÜYAYDI FARZET!
oooof of ne ettin çilek sen şimdi
aboo, Darth Vader’miş asıl. bilseymişim kendi ışın kılıcımın da tozunu alırdım baştan. nerde bu kılıç?
StarWars takılıyoruz desene..En son 5 i seyretmiştim..
ben korkudan hiçbirini! şimdi xVaderx, hafiften içmeye pelerini ile gelecek de kapıda kılıcını da vestiyere bırakmak zorunda! hatalı kullanım sonucu yemek boyunca aşağıda kan gövdeyi götürmese bari.
Yüreğine sağlık Efgan,Aşk acısı geçer mi?…Kalbin sol köşesinden başlayarak büyük bir yumru halinde uzun bir yol izleyen, karna kadar ince ince kasılmalar halinde seyreden adına aşk acısı diyeceğimiz duygu, başka bir duygu olan ozlemle bütünleştiğinde, günler geçip gitmeyecek, sabahlar hiç gelmeyecek, dünya dönmeye devam etmeyecek, bir daha rüya göremeyeceğiz sanırız…Bir ruh gibi etrafta dolanıp dururken,uyuyamaz,yemek yiyip içemezken; günler, aylar, yıllar,anlar hiç geçip gitmeyecekmiş, zaman durmuş gibi gelirken, aslında akrep yelkovana gülümsemekte farkına varmadığımız aşk acısıyla savaştığımız o anlar hızla geçip gitmektedir ve zaman bir panzehirmişçesine en büyük etkisini göstererek kalbimize yavaş yavaş işlemektedir.Kaç ay, kaç yıl, kaç vakit gereklidir bilinmez ama aşk acıs o çok acı çektiğimiz sızılı günlerden bize bir miras bırakarak, zamanın pençesinde bir düş gibi uçup gidecektir…Bir mirasmış özlem …İşte zamana başkaldırırcasına, günün ve gecenin bilinmeyen vakitlerinde kalbimize bir denbire işleyen bu duygu, tüm ayrılıkların geçip giden tüm aşk acılarının bize kalıcı mirasıdır…