Gözlerinin değdiği her yer öksüz şimdiOtobüs durakları terk edilmişKaldırımlar sensizliğin matemindeToprak ayak izine hasretÇay bardakları dokunuşunaGüneş omzuna düşmeyi özlemiş yağmur damlaları saçlarınaSöndürülüp atılmış üş beş izmarit kadar terk edilmiş ve hüzünlüyüm yine.Kahkahalarının yükseldiği çatılar geliyor üstümeSığmıyor dertli başım hiçbir yereİçimi ürpertiyor yokluğunRuzgarda kalmış yaprak gibi titriyorumHırkalara sarılsamda nafileÇünkü içim üşüyorDost sohbetlerinde adın geçiyorDemlenirken akşam bir meyhanedeKimse gittiğine inanamıyorKimse inanmıyor bir daha gelmeyeceğine.Şarkılar öksüz kaldı melek yüzlümYastığın sahipsizAynan taragın sahipsiz kaldıBende sensiz kaldım can özümBende sensiz