O Allahın belası adam nerde? hangi cehennemde? bilmiyorum. Her fırsatta hayat, eline kitap almaktan aciz beyinleri çıkarıp karşıma, suratıma aval aval baktırıyor. Teni çekicikle donatılmış biri çıkıyor hoop bi bakıyorum, içi ıvır zıvırla dolu.
Zıkkımın kökündeyim diyesim geliyor “nerdesin?” diyenlere! Çocuk değilim diyesim geliyor, kendi kalıplarına sıkıştırmak isteyen beyinlere! Okkalı bi küfür sallayasım geliyor, dışımı gören içimi bilmeyen sözlere! Kaçıp gitmek geliyor içimden, sadece kendim olabileceğim bir şehre. Bağımlılıkla örülmüş bütün sevgilerden tüyesim geliyor.
