Bölüm IHopla dur, zıpla dur..Ne büyük bir bedeni vardı ; içinde taklalar atar, saklambaç oynar, yemek yer, yine de bir sürü dolduramadığı boşluğu olurdu..O, yemeyi çok severdi..Bir gün, dondurmasından, kara bir sinek çıktı..Sinek, elini beline koyup,-Daha nereye kadar ? dedi ona..O,-Sen kim oluyorsun, ölene kadar, beden benim değil mi, dedi..Sinek çok sinirlendi.-Etime dolgunum, görünüşüm pek iyi değil ama senin için fark eder mi?Beni de ye, dedi ona..Durdu düşündü…Küçük Çin mağazasından aldığı çoraplarına baktı, sımsıkı ikiye bölünmüş sarkmış et topalağıydı, bilekleri..Oysaki bir kadının ayak bilekleri ince ve zarif olmalıydı, değil mi?Çoraplarının içine girdiği, o küçük babetlerle, kendini müzik kutusunun üzerinde, Edith Piaf ın ‘’Padam, Padam” şarkısını söyleyip, parmak ucunda dönerken, düşündü..Bir Kuğu değildi o..Herhalde o müzik kutusu, bir daha açılmamak üzere kapanır, bütün hayatı havasızlıktan, oracıkta biterdi..Eline bir ayna aldı.Yerken kendini seyretti. Dişlerinin arasında kıvranan yemekçiklere baktı..Asla onlara kaçma şansı vermeden çiğneyen, yaban bir domuz gibiydi..O sahnede asılı kaldı, yemeklerin bu sefer kaçmalarına izin vermişti..‘’Niye’’ dedi, kendine.. Aç kalıp ölmekten mi korkuyordu, savaş mı çıkacaktı, bir yere mi yetişmesi gerekiyordu..Bir sevgilisi bile yoktu.. Olsa, ona sarılsa , kolları yetmezdi..Diyelim ki sarıldı, üzerinde mutfak önlüğü gibi duracaktı.. Hem sevgilisi onu kucağına alıp taşıyamayınca, ne anlamı vardı ki, olmasının..O, küçük sinek geldi, aklına;-Beni de, ye..Bölüm IIKüçük Beden, Büyük Ruh..90-60-90 dı ölçüleri..İddiası neydi, neden bu kadar kendisiyle ilgileniyordu, çünkü yaşamak istediği çok şey vardı hayatında, sağlıklı olmalıydı..Kaçkarlara gidip, bulutların üzerinde trekking yapacaktı.İskoçya ya gidip, ruhu gibi değişken ikliminde, viskilerin tadına bakacaktı.Peru ya gidip, Asma Köprülerde yürüyecekti.Onun, çok istekleri vardı, bunlar sadece bir kaçı idi .. Ve dünya çok büyüktü, en az yüreği kadar. Bu beden, ona yetecek miydi?. Bunu, zaman gösterecekti.IN VIVOPencereden bakma denizeİnanırsın güzel olduğuna maavilerinRenklerini kaybedersin,UzaktanBir yatağın vardır seninSeninledir..Uyuyunca kaybedersin.Hepsi senin yüzünden, Özdemir Asaf, bakamıyorum,‘’Dünya Kaçtı gözüme’’ ..