bildirgec.org

http://www.devtiyatro.gov.tr/web/haberler/sosyal_sorumluluk_projesi_ankara_dt.html

Pembe düşler yaratmış-lardı bir zamanlar, panjur görünümlü parmaklıklar; inanmaya çalıştığın yalanlarıyla! Adını sorsan erkekliğini boşalttığı spermiyle bir tutar. Ateşime sınır tanımazken ben, cehennem bahçeme çit sararken yine ben.

Verdiğin çiçekler daha insansıydı senin otsu erkekliğinin bitkisinde. Uzun sandın ya sen apış arandaki santimsiz kitap ayracını. Araladığın tek şey sahte bedenimin metrekaresiz yanı. Sert öpüşemem/öyle sansan da/ kevgir ruhunu sarıp sarmaladığın ödlek kalbinle. Kaç kapının ardında zavallı rolü üstlendin, kaç defa güçsüzlüğünü boşalan yanlarınla yüceltin? Pardon sen aşağılık yanın kaldırma kuvveti. Baktığın yerden benzersizliğimin sınırlarına kendin gibi aynılığa empoze ettin. Yarım aklın, eksik düşlerin; sikertebileceği en fazla attığım izmaritim. Dumanım bile yok senden yana heba edeyim.

Hep bir düşünce sirkülasyonunda dolanıp durmaktayım, açıyorlar diye mi bakıyorlar kadınlara, başka bir yaklaşımda “Göstermek istemese neden açsın kardeşim?” diye yükleniveriyor olayın üzerine, bazı insan çeşnisi “erkekler öküz diye mi dekoltenin içine düşüyorlar?” gibi soru ve yaklaşımlarda bulunuyor insanlar kesim kesim.

Demek Akalının Rütükten geçen fotosu

Bazı taraflar bu duruma tarafsızca yaklaşıyor kendince, bir dudak bükümüyle aman kimin umurunda diyor adeta. Aslında gizliden gizliye herkesin umurunda. Kimi daha fazla göstermenin, kimi daha fazla görmenin, kimi daha fazla kapatmanın. Kimi bunu özgürlük olarak nitelendirirken kimi bunu yırtıklık olarak nitelendiriyor yeri geliyor “namussuz!” yaftasını yapıştırı veriyor. Ha kimisi içinde aile baskısı olarak nitelendirildiği durumlarda oluyor tabi ki.

– Moruk sana söylediğim gibi yapıp o köprü altına gitmeyecektin
– Bende halktan biri gibi takılmak istiyordum (hıçkırık, salya, sümük hatta balgam)

Aramızda en son bu konuşma geçmişti kankam Warner ile. Çevirdiği onca filimler en sonunda gelip ayağına dolaşmıştı. Ama ben demiştim ona o kadar uzun metrajlı çekme diye ev küçük nereye sığdıracaksın, bir gün takılıp düşersin dedim. Ama dinleyen kimmm?

Neyse efem. Bu bizimki bir gün şu hain çakal ile zar atmak için köprü altına gitti. Köfteci Muammer abi şahit ben ona gitme dedim, bunca şalgam adamda kafa yapar, şalgam sonrası tuvalet sefandan sonra silkelenir muhtelif yerlerini yediğin acı uyarır kendine gelirsin öyle olur dedim. Ama yok gitti, gitti de ne oldu? Onca yılın malı mülkü ne varsa sikerttimin zarı köşenin üstünde durunca güme gitti.

elim kolum sağım solum sobe. bir hababam sınıfı edasında “neler oluyor hayatta?” diye sorgusu sualsiz koştur koştur dinlendirmek istiyorum anılarımı. ne zamandı, hangi ana tekabül ediyordu bilmem ama benim en sevdiğim çiçek bahçeden çaldığım eriklerdi. off onu tuza basıp katır kutur keyifle yemesi yok mu, değmeyin keyfime.

bir gün yolda bulduğum para ile 15 tane eti puf alıp miğdeye indirmeme ne demeli? Üstelik hepsini kakaolu şekerleme kaplamalısından almıştım.