Hayatın içine edercesine,kırgınlık ve aldatılmışlıkların ortasında,ne dünya ne İstanbul kimin umrunda.Ne söylesem az,içiçe geçmişlik duygusu,birilerini mahvetmek hayatın tek amacı,hayaller bile acı çektirmeye yeminli.Herkes mutsuz, mutlu görünenler de alaycı.Nerede iyi biri var,bir akılsıza çakılmış.güvenilirler korkmuş,bilgililer yorgun,adam gibi adamlar kayıp.Doğruyu bilenler ise körkütük aşık.Aşık ve acı çekmekte.