bildirgec.org

http://wetellstories.co.uk/stories/week1/

Bir oyun oynayalım istedik, expresyon ile. Sonra dedik bu oyuna başkaları da katılmaz mı, beyin fırtınası yapmazlar mı? Bir hikayeye başladık, bir yerde bıraktık diğeri devam ettirdi. Bu hikayenin nereye kadar gideceğini merak ediyoruz. Bayrak yarışı gibi. İster bir cümle, ister 10 cümle. Diğerinin bıraktığı yerden devam etmek tek şartımız. Neden böyle bir şey yapalım diyenlere ise “sen de haklısın kardeş” dışında sözümüz yok. Oynamak isteyenleri hikayenin başlangıcına, alt satırlara alalım.

NEVDALİST

OSS denilen sınavla başlar bu uzun maraton. Aslında Sınavdan çıktıktan sonra beklentilerin belki de bambaşkadır. Çoğu öğrenci Üniversite için başka bir şehire gideceğini öğrendiği gün bunu ciddi bir olaymış gibi algılamaz. Gün gelir ki yaz tatili biter ve okuyacağın şehire gideceğin gün artık “bugün” dür.Hani çok sevdiğiniz bir yakınınız giderken insanın boğazı düğüm düğüm olurya, işte bunları o malum günde fazlasıyla yaşarsınız. Ne oluyo lan nereye gidiyorum tezahüratları arasında bir de bakmışsınız ki Otobüsten dışarıyı izliyorsunuz.

Çavdar Tarlasında Çocuklar (The Catcher in the Rye) J. D. Salinger`in tek romanı… Eşsiz benzersiz bir eser… Okuyanlar hak verecektir, yazarın derin bilgisinden değil, kaleminin kuvvetinden ya da diğer meslektaşlarından daha kültürlü olmasından dolayı hiç değil, samimiyetinden, doğallığından dolayı bu ünvan verilmiştir kendisine. Tıpkı kitabında anlattığı 16 yaşındaki Holden Caulfield gibi çocuksu olduğundan dolayı… .D. Salinger’in bu güne kadar basına sızmış birkaç tane fotoğrafı var sadece. 21. yüzyılda meşhur bir yazar ve sadece birkaç fotoğraf… İşte onun farklılığını ortaya koyan bir özelliği daha… Aşağıdaki resim bir arabanın içerisinden gizlice fotoğrafını çekmeye çalışan bir gazeteciyi fark ettiğindeki davranışı… Kim ne derse desin ‘çocuksuluk’ budur işte. Şöhretin zirvesindeyken kimseyle görüşmeme, fotoğraf çektirmeme gibi inatçı hareketler olsa olsa bir çocuğa yakışır zaten.

Yine geldin!
Geldin ve oturdun baş köşeye.
Seni gidi davetsiz misafir.
Seni gidi utanmaz sıkılmaz pespaye!

Biliyorsun!
Biliyorsun senden nefret ettiğimi.
Senden ve çuval dolusu hüzüntü yükünden.
Sıkıntı ve keder

Geliyorsun!
Bilerek ve isteyerek,
beni sıkıntılara boğmak için.
Beni kasvete büründürmek için.

Biliyorum!
Kimlerden, nelerden yüz bulduğunu.
Kimi zaman anlamsız bir şarkının birkaç notası,
kimi zaman bir şiirin birkaç dizesi,
bir öykü,
bir roman,
bir film sahnesi…

Teğet geçiyorsun kimi duygulara,
Yanağından hiç öpülmemiş bir çocuk,
Ya da eksik bir anne şevkati,
Platonik bir aşk,
Yarım kalmış, eksik bir şeyler,
Boşa geçmiş bir ömür,
Ve daha neler neler…

Çanakkale Zaferini andığımız bugünlerde özellikle yazanların dikkatini çekebilecek bir yarışmavar.

Çanakkale Savaşları isimli yarışmada hikayeler yarışıyor.

Yarımada Yayınlarıtarafından düzenlenen ve Mart 2008 sonuna kadar katılım serbest.
Yarışmanın ödül töreni nisanda yapılacakmış.

Yarışmanın haberolmuş hali de burada…

Az önce Ankara’nın güneşli bir pazar Sabah‘ında, Emre Aköz‘ün bugünkü köşe yazısını okudum. Son günlerin traji-komik konularından ve nafile, bayıcı meselelerinden uzaklaştıracak bir yazı yazdığı için de bu yazı konusunu burda paylaşmayı uygun gördüm. ‘Hakim gündem’in evvelinden bugüne uzanan yazısının konusu ise: “55 Kelimeyi aşmayan kısa hikaye yaz!” Aslında konuya musallat olan yeni başlık o değil ama ben odaklandığı bu noktaya takıldım. Bu kısa hikaye denemelerini burada bizim yapmamızı arzu ediyorum. Çok da eğlenceli olacağını tahmin ediyorum.

“Herkesin anlatacağı bir hikayesi vardır. Hayatın, en önemli hikayendir. Biz sana, hikayeni yayınlama fırsatı sunuyoruz hem de görsel olarak!
Nasıl mı? Çok basit…”

Bu şekilde tanımlanmış proje. Buradan Microsoft ‘un bu projesine ulaşabilir, buradan da ne olduğu hakkında bilgi edinebilirsiniz.

Gece masalları

Okuma alışkanlığınız yok mu ? Bir de bunları deneyin..
Her bir hikayede, içinizde bir parça eksiksiklik hissediyorsunuz sanki, garip bir tat bırakıyor. Gece hikayelerini
Buradan okuyabilirsiniz… veya korkunç hikayelere bir göz atabilirsiniz.. Daha basit masallar mı arıyorsunuz ? eğlenceli ? ozaman burası tam da size göre..

Nasreddin hoca, Fethullah hocanın şanını duymuştur.
Nabzını yoklamak için,
kendisini birlikte yolculuğa çıkmaya ikna etmiştir.

Birlikte yollara düşerler.
Dere tepe, dağ taş aşarlar.

Nasreddin hoca, Fethullah’ın yüzünün hiç gülmediğini
farketmiştir. Kendisini neşelendirmeye çalışır.
Eskiden yaşadığı bazı olayları anlatır.
“Parası olan düdüğü çalar!” diye biten hikayeyi anlattıktan
sonra, Fethullah’ın ağlamaya başladığını görür.
Niye ağadığını sorar.
Fethullah da:
“O çocukcağızlara acıdım. Paraları yoktu belki de düdük alacak.”
diye cevap verdi.
Nasreddin hoca bir şey demedi ve yola devam ettiler.