Requem- filozofumdu. ‘Var mı böyle biri, gerçek mi acaba?’ dediğimdi…Sebep benim, kalmasına da gitmesine de.Tanıdığım ilk gün -deli etkilendik.- O etki büyü gibiydi. Gitti, aradan iki yıl geçti. Etkisi azaldı, bitti hatta desem; yalan! Yok öyle birşey.Sanki kopmadık. Sanki parçalanmadı, evrende atomlarımız farklı kıtalara dağılıp, birbirimizi unutup, yaşama öyle ediyor olduğumuz, yalan!Ankara. O şehir ki, her gün sokaklarını arşınladığın, bir ton gereksiz adamla karşılaştığın şehrin… ‘Her küçük adım, uzak diyarların sebebi değil mi?’ Görülmez mi o kalp- o ruh- o yürek/ o tutku tekrar?Çok dua ettim bunun için, çıkmadı… Git dedim, gitti. O ki, unutulmadı, düşünülen-di, bir yerlerde; bilmedi. Ben hala dualardayım, bir yerlerde duyar ve tamamlanmamış karma olur, çıkar dünyama diye; o gelinceye değin…