sivilcelerimle arkadaş olmaya çalıştığım yıllardı…“resmî ce” diye zorlama espri yaptığım yıllar…seher şeniz’in hafta sonu gazetesini şenlendirdiği dönemler… arabesk bir müzik eşliğinde çıktı kıpkırmızı halılar döşenmiş sahneye…yüzünde en ufak bir mimik yoktu.ben mi? kime ne!sonrasını hatırlamıyorum.emel sayın mı çıktı, sahne çöktü de ben altında mı kaldım, altın kaç liraydı? ne? niye?öyle işte! ıshtar yok muydu o vakit?!not: “seviye” ayarı sonuna kadar yapılmıştır.