merdivenler ağırlaştı
“Bittiiiii” dedi, i harfini avazı çıktığı kadar uzatarak. Kadınsa duymazdan geldi, bol i’li “bitti”yi. İnanmak istemediği için değil, duymak istemediği için duymazdan geldi kadın.Sustu duvarlar. Ellerini dokundu kadın duvarlara merdivenlerden çıkarken, bitiş çizgisine yaklaşırken. Ellerinde buz gibi bir sıkıntı hissetti, hissetmezden geldi kadın.Ayakları tüm dünyanın, tüm hayatın, en kötüsü tüm kadınların ağırlığını taşıyormuşçasına ağırlaştı. Adımları yavaşladı kadının, damarlarındaki kandan bile daha çok yavaşladı.Dudakları çatladı teker teker. Önce alt, sonra üst dudağı çatladı kadının. Buz gibi soğuk, sıkıntılı ellerini dudaklarına götürdü. Dünden kalma rujunu soydu santim santim. Ellerine göz ucuyla baktığında ellerinin hem soğuk hem de kırmızı olduğunu gördü.”Bitti” diye yineledi öteki, bu sefer kısa keserek, i’leri yutarak. Kadınsa bitmezden geldi. Buna rağmen merdivenler bitmek nedir bilmiyordu.Kırmızı ve soğuk ve yorgun ve sıkkın elleriyle boynunu sardı kadın. Boynu kızardı, boynu üşüdü, boynu yoruldu, boynu sıkıldı.O’na yaklaşırken her adımında, kendine uzaklaştı, yabancılaştı kadın. Hayatını gri ve tonları sarıp sarmaladı. Gri duvarlar çevreledi kadının hayatını. Suskundu hep duvarlar, griydi. Ellerini dokundu kadın duvarlara. Kırmızı elleri griye boyandı, gir duvarlarsa kırmızıya. Görmezden geldi kadın.”Bitti” dedi beriki, bu sefer duyulabilecek en sessiz ses tonunda.Burnuna pis kokular doldu kadının. Çürümüş meyve, sebze, yumurta, peynir, süt, kırmızı-beyaz-pembe et, çürümüş insan kokuları girdi kemiksiz burun deliklerinden. Midesi bulandı kadının. Kusmak istedi, kusacak bir yer bulmak istedi. Bulamadı, kendi içine kustu kinini, kendine küstü. Aldırmazdan geldi kadın.Göz göze geldiklerinde tüm griler, kırmızılar, duvarlar, mide bulantıları, “bitti”ler, duymazdan, hissetmezden, bilmezden, bitmezden, görmezden, aldırmazdan gelmeler bir anda yok oluverdi.”Sen olmasan ne yapardım ben” gibilerinden bakıyordu çocuk annesine. Öylesine büzülmüş, bükülmüştü işte. Gülümsemezlikten gelemedi kadın.Usul usul yaklaştı kadın oğluna. Poposunu sildi, kuruladı. Bir dahaki tuvalet seremonisine kadar tertemiz yaptı kadın oğlunu ve ruhunu.
yorumlar
oomaygaaad! inkıredibile! mamma miya!innanılmaz güzel!
:)beğendiğine sevindim.
çok güzel, ellerine sağlık asiti kaçmış kola 🙂
teşekkür ederim puella:)bilmiyorum ama ben hikayenin sonunda bombayı patlatmayı seviyorum. neredeyse hikayelerimin tamamında son cümleleri koz olarak kullanırım.onun için derim ki; hiç yormayın kendinizi, hikayelerimin 1 başını, 1de sonunu okuyun, tamam 🙂
çok hoş olmuş bunu tekrar okuyacağım… ama şimdi boğazda çay içmemiz lazım bestloser çağırıo:D:D:D
ne kadar ayıp ya. tamam asitim kaçmış olabilir, ama ben de 1 yerde insan sayılırım yani. bizi kimsenin 1 yere çağırdığı yok.cıx cıx.
ehehehheahaeşimdi tekrar anlıyorum:D
çok hoş!
Çok güzel.O bittileri bizde zamanında çok duyduk.
çok güzel olmuş ben daha yeni okuyabildim bunu..
güzel hikaye. eline saglik akk…
kadın cinayet işleyecek sandım ama ufaklık cinayeti işlemiş annesine temizletiyormuşş, çok hoş bir bakış ve anlatım sevdimm…
çok güzelll …@xnıcox, saçların erken ağarmış kardaşş
akoni çok dikkatlisin:)Güzel yazı tebrikler..
Yaslaniyor muyum ne.) Akoni, gercekten kacirmiyorsun.)
önemli olan ruhunun yaşlanmaması…
Yorumunuzun finali de pek güzel olmuş sevgili proksima:)
Hay Allah olmadı ki, yutubun eksikliği demoklesin kılıcı misal sallanıyor tepemizde belki hatırlamamıza bir nebze faydalı olacakken.
Çok duygusal başlayıp sonunun daha farklı biteceğini düşünmüştüm.İki sewgili gibi gidiyordu hikaye…Böyle bitmesini ummazdım Ama iyi bir şekilde bağlanmış ve bir okadar da eğlenceli okuması….Farklı bir bakış açısı.=)Ellerine sağlık…