Bu gün ne aklıma geldi birden biliyormusunuz.Sizinle paylaşmak istedim.”günlük tutmak” ben 40 yaşındayım ve bu yaşa kadar çok kez niyetlenmeme karşın asla hayata geçiremedim. Ama düşündümde günlüğüme yazmak istediğim pek cok şeyi artık sizlerle paylaşabilirim.2 çocuğumada günlük tutmayı aşılamak istedim ama nafile. Çünkü ne demişler hocanın dediğini değil yaptığını yap. Benimkilerde öyle yapıp benden görmediklerini sırf ben istiyorum diye yapacak değiller ya. Bu gün sanki günlük tutmaya başlamışım gibi hissettim kendimi, sevindim.Ama küçük bir sorun var ben tüm iş hayatımı özlememe karşın 2 cılgın erkek çocuğumla dersleri, kursları,sosyal aktivitelri, ev işleri, alış veriş,sağlık problemleri , okula gidiş gelişleri tabiki benim özel insan ilişkilerim v.s. derken zaten bana 24 saat yetmiyordu.Yooo şikayet etmiyorum bütün bunlar olmasa neile zaman geçirirdim bilmiyorum.Şimdi bana göre yeni bir aktivitem daha oldu. Sıkıntı ve sevinçlerimi sizlerle paylaşmak bana ilaç gibi gelecek buna inanıyorum. Her gün türlü iletişim araçlarından can sıkıcı, sinir bozucu haberleri bana hiç bir şey kazandırmayan saçma sapan dizileri izlemektense bir sürü düşünce ve hatta hayallerimi paylaşırım diye düşündüm.Bu gün kandil herkesin kandilini de kutlarım ayrıca.Herşey gönlünüzce olsun dostlar.
yorumlar
ben yıllardır tutarım.çocuklardan biri zorakı ceza olarak öğretmenı verdığı için tutuyor.ama ben sevıyorum.
çok iyi bir karar maviay:)senin gibi pozitif birinin aramıza katılması ne hoş oldu.tekrar hoşgeldin.günlük tutmayı ben de çok severdim eskiden.aslında şimdi de tutulabilir?? evet neden olmasın?iyi fikir.
Günlük olayı bizar kasar beni ama ben anılarımı yazmaya başladım ilerde torunlarıma bırakmayı düşünüyorum…
Şimdi Mavi ay;Bence günlük tutmak, biraz hayattan çekilmek demek..Sen şöyle 10 yıl daha sonra başla yazmaya..Çocuklarının da sadece günlükleriyle konuşan içine kapanık tipler olmamasına istemeden sebep olduğun için sevindim doğrusu..Önce bu hayat çeşitli deneyimlerle taze taze yaşanmalı sonra yazılmalı diye düşünüyorum..
tutardım ben de, sotada saklamama rağmen temizlik yaparken sevgilim bulmuş, kafamda paraladı, o gün bu gündür tövbe, cep telefonunu bile kapatiom evde.
bende tutardım. Ama birgün sinirlenip hepsini yırttım. Günlüklerin bana uğursuzluk getirdiğini düşündüm. İyi bir alışkanlık ama anıları yazmak daha iyi bence. Kop kötü bir durum:)
güzeldir anıları yazmak.. ilerde okunduğunda insanı geçmişine götürüp gülümsemesine sebep olur bazen..@kop bu sefer de bu telefon neden kapalı diye kafanda paralamasın telefonu :))
yok paralamaz, esas açarsam, ne o hayrola telefon mu bekliyon birinder der, ver bakayım bende dursun o der, kapalı olunca annamaz mevzuyu
ehh madem öyle diyosun kapalı tut ozaman sen yine :)sakata gelme sonra :))
mazallah
Arkadaşlar tüm fikir ve görüşleriniz için teşekkürler. Aslında2 ayrı görüş var yorumlarınızda.Biraz düşündümde 2 görüştede haklı oldugunuz yanlar var. Ama günlük yazanların içine kapanık olabileceklerini çokda düşünmemiştim. Ayrıca yazan bildiklerim arasında böylesine rastlamadım. Dediğim gibi haklılık payında yok değil. Kimileri için geçerli hakikaten.Sağolun paylaştığınız için by.
Yazmak konuşmaktan daha iyi gelir, bazen kelimeler çıkmaz dilimiz dönmez, yazmak öyle mi kelimeler parmak uçlarından çıkıverir, rahatlatır insanı.. Sıkılınca, üzülünce, sevinince yazmak gerek duyguları, günlük tutmak demek bence insanın kendi kendi ile dertleşmesidir.. Ve insana en iyi gelen de dökülmektir, yazarken dökülüverirsin (yada ben dökülüyorum) bilmiyorum. Adı her ne ise yazmak için bekleme …
Diymi ya linet. Evet en azından kendinle bile olsa paylaşmak bir yerde evet evet bence de.
Onun için burada değilmiyiz ya linet…:)
:)Kesinlikle shaikaa :))
Shaıka tabiki birbirimizle paylaşacaz ama bılırsın bazen sesli düşünmeye bile çekindiğimiz noktalar olabilir ya kast edilen onlar bence
Kopanist kardeş bu konu hassas.O yüzden madem böyle bir deftere sahiptin onun eline geçmesine asla izin vermemeliydin. Bilirsin hayatımızdaki çok özellerin gözleri kör kulakları sağır olurmuş.Kıskançlıklarını hiç söylemedim var say.
napayım mavi ay, sotalı yerdeydi karıştırıken bulmuş,
Yalnış anlamışsın mavi ay…:)Bak linet ne demiş: ‘Yazmak konuşmaktan daha iyi gelir. Bazen kelimeler çıkmaz, dilimiz dönmez. Yazmak öyle mi kelimeler parmak uçlarından çıkıverir. rahatlatır insanı’Bu kelimeye verilmiş bir cevaptı…:)Aramızda yenisin galiba… Zamanla sende göreceksin. Aslında biz burada farkında olmasak bile okadar çok şey paylaşıyoruz kii… birbirimizin acıları, kederleri, üzüntüleri sevinçleri, mutluluklarına ortak oluyoruz. Ve bunu isteyerek yapıyoruz, burdaki paylaşımlara kendimiz talip olduk kısacası. Kanıtıda burada bulunmamız ben bunu kastetmiştim sadece…:) Yüzünü görmediğim ama kişiliğini aklımda şekillendirdiğim okadar çok insan var ki burda….:)Neyse sağlıcakla kal mavi ay…:)
İster günlük olsun, ister blog ama mutlaka bir şeyler yazmalı insanlar. Bu sadece kişilerin eğlencesi, zaman geçirmesi için değil, dil’inin gelişmesi, duygu ve düşüncelerini paylaşabilmesi, yani daha bir insan olması için gerekli.
Teşekkürler akoni beğendiğine sevindim.
guddicini sağol beğendiğin için.Yorumlarını da beklerim by.
shaika haklısın 2 gündür sizlerleyim.Ben her fikre saygı duyarım. Zamanla daha iyi tanişacacığımıza eminim. KIdımsa pardon.
Badoer evet en güzeli duygu ve düşü.ncelerin paylaşılması
@mavi ay yani günlüğünden bizlerde okuya bileceğiz herhalde, buna sevindim. Aman dikkat et sevgilin görmesin yapraklarını hafifte toplarsın sonra.Kafanıda sağlama al istersen. Aramızda layt olanlarda varmış hehe hee :)))
Akoni :))Ben de birtürlü tutamadım, birşeyleri görevmiş gibi yapmak hissi olduğu vakit, soğuyorum sanırım o işten.Her gün tutmak zorunda gibi hissedince kasıyor beni, tabi ki zorunda değilsin ama adı üstünde “Günlük”…
@result canım kızım bende tutup sonra yırtanlardanım. Bence tut ben geç kaldığım için yırttım. Bazen keşke daha erken yaşlarda başlasaydın dediğim oluyor. Ama sonuç @kopanıstin başına gelenler gibi de olabiliyor. İyi saklaya bilmek lazım….
İşte o yüzden akoni, ben de muhtemelen ya yırtardım ya yakardım…
Haklısın bazen sonuç güzel olmaya biliyor.
Ben de günlük tutmuştum okul yıllarında yani çok eskiden. Geçenlerde çocuklarımın eline geçmiş hem okudular hem güldüler, laf aramızda gülmelerine biraz bozuldum yani. Evde yalnızdım bende bi bakıyım defterime dedim çünkü uzun zamandır elime almamıştım. Okudukça çok duygulandım bi de şeyi düşündüm hiç komik yazı yoktu acaba çocuklarım niye gülmüştü.AHHH ŞİMDİKİ GENÇLİK…..
Ne kırılması mavi ay…:)Sağlıcakla kal…:)
Pukiyi çok hoşsun.Hakikaten şimdiki gençlik bizden çok başka değil mi ama ben şimdikilere çoğu zaman bayılıyorum ve de destekliyorum.
Günlük tutmak biraz içe kapanık hale getiriyor sosyalliğe darbe gibi geliyor bana.Bazen rahatlatıyor olabilir ama konuşacak birisine ihtiyaç duyup bulabilmek kağıt kalemden daha sağlıklı ve yararlı olabilir.Kop geçmiş olsun dikkat et:))
Dejavuu konuşmak elbette daha güzel ama her an konuşacak kimse olmayabiliyo yada ulaşamıyorsun o zamanlar için en azından ne dersin.