blogger olmaya karar vermek zor bir seçim zannederdim… meğer blogger olarak kalmaya karar vermek asıl zor olanıymış… onca koşunmaca arasında yazmaya fırsat bulmak inanılmaz derecede güç bir beceri… işi sadece yazmak olanlar çok şanslı… tüm dünya parmaklarının ucunda ve klavyesinin yada kağıdının başına oturduğunda onu oradan söküp alabilecek , yazmaktan vazgeçirebilecek tek dişi kalmış hiç bir canavarı yok…
sadece yazılarımı bloglarıma ve siteme girebilmek için hergün nasıl mücadeleler verdiğimi anlatsam bizimle dalga geçiyor diye kimsecikler beni okumaz ve dinlemez…okullar açık olduğunda sabahın 7 sinde başlayan eğitmenlik maceramın akşam 5 buçağa kadar beni esir eden koşturmacası yetmiyormuş gibi , evdeki sevgili ailemi memnun etmeye çalışma telaşım üstüne kreması oluyor mücadelemin…
maddi kaygılar sebebiyle her ek gelir getiren vakit öldürücü işlere el atmamı geçtim , hafta sonlarında eşimi ve çocuğumu gezdirme yada yatılı bölge okulunda nöbet tutma veya evde kalıp birazcık internetimle haşır neşir olma arasında seçim yapmak alacağım kararların en zoru oluyor hep…
şimdilerde ise tatil koşunması çıktı başıma… genelde yazılarımı internete girebilme işimi herkesin uyuduğu çok geç saatlerde , yada ne bileyim sevgili bebeciğim Rüzgar ‘ ımın dinlendiği öğle civarı yaratabildiğim huzur anlarında gerçekleştirebiliyorum…bir de internet site sahipliği alanının acemilerinden olunca , hem öğrenme hem de uygulama aynı anda olmak zorunda kalıyor… gerisini artık siz düşünün…ayrıca birçok açıdan hem bloğum hemde sitemin google aramalarına ve tüm sanal aleme entegre edilmesi hususunda herkesten fersah fersah geride bulunmaktayım… bu durum da bende büyük bir hayal kırıklığı duygusu yaratıyor… giderek sadece kendi kendimle konuşuyormuş duygusuna kapılmaya başlıyorum …
aslında ne yardan ne de serden vazgeçmeme durumu benimkisi… 38 yaşının gençliği ( ! ) ile ne kadar başarılabilirse o kadar üstesinden gelebiliyorum… yaşadığım zorlukları arttıran diğer en önemli faktör ise laptopumla nettopumun aynı anda bozulması ve tamirden gelme sürelerinin uzamış olması… her gece yada öğle internet kafelere taşınma sebebim de budur şu sıralar…
dedim ya blogger olmak ile blogger kalmak farklı bakış açıları gerektiriyor… bir yazı yazıyor ve okyanus büyüklüğündeki bir kovaya damla damla biriktirmeye çalışıyorsun… gerçekten sabır gerektiren bir beceri… umarım yenilgiye uğramam ve kendime karşı galip gelebilir ve sizlerle olmaya devam edebilirim… sevgi ve saygılarımla…
