bildirgec.org

Eğer mp3 öalarınızın kulaklık kablosuyla uğraşmaktan bıktıysanız ve o mp3 çalarınız bir 3.nesil iPod Shuffle ise bu zamazingo size yardım için burada.

Samsung’un 180$ fiyat etiketi ile çıkacak olan PL200 fotoğraf makinesi 14.2 megapixel sensör, 7x optik zoom ve 3 inch LCD ekrana sahip.

PL200

PL200, 720p video kayıt yapabiliyor. Optik ve dijital olarak image stabilization özelliklerine sahip.

Siyah, gümüş ve kırmızı renk seçeneklerine sahip olacak olan PL200’ün satışına Eylül ayında başlanacak.

Daha fazla ayrıntı isteyenler buraya bakabilir.

Acı azalmıyormuş… Acıta acıta canını kabuğu öyle bağlayıveriyormuş. Seni özledikçe, yetim kalan yanımla kabuğuma dokunuyorum. Dokundukça, nemleniyor kirpik uçlarım. Dokundukça, içimin en ”sen” köşesi yanıyor. Dokundukça, gözlerin geliyor aklıma kapkara… Katran karası bir sevdanın ortasında öylece duruyorum,gelip almayacağını, asla bana kalmayacağını artık geç de olsa çok iyi anlıyorum…Tenimi acı tarıyor yokluğunda… Ah bu akşamlar,seni en çok onlar hatırlatıyor.
Rüzgarım dinse,bitse gitmişliğin,yitip bitse sensizliğim.
Ah bu akşamlar…
(…)Şimdi, uzun soluklu bir sen varsın sessizliğimde,sigaram daha çabuk bitiyor nedense,en küfürbaz acılar işleniyor bir bir sicilime…Saçmasapanlığın hüküm sürdüğü bir Ege gecesinde,şerefine içiyorum bilgine..!Sen,uzun ve siyah saçlı kadın! Saçlarının siyahı gözlerine eş! Söylesene ne sebeple bu haldesin? Halimde halinden kalıntılar var bilesin.
Kalp ağrısı oldun,şu umursamaz halin gelip Ney sesli bir ”sen” gecesinde nabzımı bir hissediversin..!

http://xl-kadraj.blogspot.com/2010/04/siyahn-beyazla-dans.html

2 sene geçmişti son vedanın üzerinden.Terkedilmişti..ama.. Bitmek tükenmek bilmeyen, zamanı hiçe sayan, bir nevi katran gibi bedenini sarmıştı bu aşk…kurtulamıyordu..katran diyorum çünkü kız da biliyordu ne yaparlarsa yapsınlar asla pembe ol-a-mayacaktı bu aşk… Belki de en çok istediği arzuladığı şeye en yakınken, herşeyin boş yere olduğunu anladı o gün…

emre: öyle değill içimdeki yalnız adam bir sarılsa sımsıkı boğar sevdası,kımseye demedikleri var daha yanılmadı hiç kırılmışlıkları var hayata dair, elleri hala sıcak elleri hala çocuk, kirlenmiş gözlerde yok lekesi, şimdi kusursuz bir düş istiyor,uykusunda deil öyle deil, kuytusunda istiyor…………….
ela: o çocuksu kalp neden bazen saklanıp bazen görünüyor bana? bazen evet sıcacık hissediyorum ellerini bazense soğuk bir rüzgar gibi başımı döndürüyor her defasında ümitsizliklerii…
emre: ne bir yabancı nede yalancıyım, kimliksiz yanım kimsesiz tavrım kime ne savdalım……
ela: ne var ne yoksun hem yok hem de çoksun..
emre: çoğalırım ufkunda usul usul, sevda içimde en buyuk kusur……….
ela: ufkum uzakları göremiyor…göstermedin..
emre: kalp gözünü dene
ela : kalp gözüm çok üzdü beni..
emre:haklısın..
üzme bir daha onu
bakma
oradan. hoşçakal..

httpwww.fotolog.comchilek adresinden alınmıştır

Ya siyahtı ya beyaz, ortası yok muydu seni kuşatan renklerimin?

Çocukluğumun pembeye belenmiş düşlerinde üç nokta duruyor oysa hala…
Yorgun gözlerle semaya dalan bir balıkçı karısı gibi karaya vurmuş düşlerin beklentisi mi tutuyor elimi sonsuz umutlarda?
Grilere bulaşmamış gözlerine maviyi eksem değişir miydi aşka gücenmiş yüreğinde sevdanın rengi?

Ya da beyaza saldığım tülden hâsıl bir gülücük kadar seyrek dokunur muydu ellerin melalime?

İçimdeki yumrunun sebebi sensin.
Yutkundukça acıyan ve acıdıkça seni hatırlatan bana…
Dertlerin sıkıntıların asla bitmek bilmedi senin.
Hayat hep sana kötü davranırdı ve sende bu kötülüğü egoistliğinle harmanlar beni de bu batağın içine çekerdin
Hayat bana göre,herşeye
rağmen yaşamaya değer ve gülümsemeyi hak ederdi.
Gülümserdim,yaşardım.
Sonrasında sen dahil olurdun içimde oluşturduğum lunaparka bütün kasvetinle.
Lunaparkımın siyaha bürünürdü,bütün renkler seninle solar;boğazımda düğümlenen hıçkırıklarla sana teslim olurdum.
Mutlu olmayı hakediyorum ben.Gülümsemek bana hiç olmadığı kadar yakışıyor.
Senin o kasvetin beni cehenneme çeviriyor adeta.
Canım yanıyor,
Boğazıma çöken ellerinden kurtulamıyorum.
Nefes alamazken,renklerim de benimle ölüyor adeta…
Lunaparkımın çocukları birer birer uçurumdan atlıyor.
Kasvetinden kurtaramam ki ben seni…!
Çocuk ruhum buna dayanamaz ki.
Zayıfım ben…
Kötü acımasız ve egoist olmanın o gücü yok ki bende…
Ben mutluluk dağıtırım.
Mutluluk benim adım.
Kasvetini beyaza çeviremem ki….!
Hayatın bana verdiği bu lunaparkı feda edemem ki sana…
Yaşayamam ki o zaman.
Acı bana sevdiğim,çocuk ruhumu bana bırak.
Büyümeyen ve beni yaşatan ruhumu siyahlarınla alma benden.
Senle ben çok farklıyız.
Bir olamayız ki zaten.
Ben alabildiğince beyazım ; seni se karanlığın ürkütücü rengi siyah.
Seninle lacivert olmaya ne cesaretim ne de feda edebileceğim bir lunaparkım var.
Bana yansıtma dertlerini; çözemedikten sonra daraltma ruhumu ve alma benden renklerimi,hayatımı….
Eriyorum sanki seninle…
Kayboluyorum sanki karanlıklarında…
Gülümsememi soldurma…
Yaşamayı seviyorum ve bunu lütfen benden alma…
Lunaparkım ve içimdeki çocuklarım bende kalsın…

Karanlık dik yokuşlardan kaçan adımlarım…
Parkeler üzerinde ağır , bir o kadar koşar adım kaçışlarım…
Tenim ıslak, ter kokusu tiksintisinde…
Gece gibi karanlık bakışlarım, kör seslere…
Sağır kulak, iz bırakan görüntülere…
Dolaşmış, dolanmış etek uçlarıma duygular…
Kaçma zamanı gece gibi…
İzsiz,
Bizsiz,
Yokuz hiç olmadık dar sokaklarda yaşamadık…
Yaşatmadık yalanla ağırlaşan koşar adımları…
Siyah gecede hiç biz olmadık…

Siyah Kazağa Mektup;

Yıllarca uzak kaldığım, sensiz ve sessiz hayatı yaşarken kimsesiz duygularımı tarif etmek istiyorum, şimdi..

Hayatının bir dönemine, ”Sevgili” olarak alamadığın ben, bin bir zaman diliminde her bir parçası kalmış, fakir bir bünyeyim artık..Her yeniden doğuşumla ümit ederek değiştiremediğim kaderimin orta yerinde otururken sen, elimi uzattığımda aniden yok olmana o kadar alışığım ki, ben..

Siyah, siyah, siyah…

Her geçen gün benliğimi ele geçiyordu. Ne kadar kaçmaya çalışsam, ne kadar ondan uzaklaşsam sanki daha yakınıma geliyordu. Acaba kurtuldum mu diye her arkama baktığımda, benimle birlikte yanımda olduğunu görüyordum. Ayakları olmayan, havada süzülerek yanımda bana eşlik eden bir ölüm meleği edasında.

Gülümsüyor musun bana yoksa? Halime mi gülüyorsun yoksa adi şerefsiz? Bırak artık peşimi, korkuyorum işte senden.