Bir şeyler çelişiyor birbiriyle. Ama bir arada yaşamalılar ille de. Bu yüzden bir uzlaşma gerek… Tarafların elden geldiğince az ödün vererek ortak paydada buluşması, ara ara yan yollara sapsalar da ana yoldan çok da uzaklaşmaması…
“Birkaç gün kalacağım yalnızca. Kız berbat halde… Biraz yanında olayım. Yine önceki haline dönmesinden korkuyorum.”
Gecesi gerdanlık
Gündüzü seyranlık
Havası ılık ılık
Eser bir medeniyet rüzgarı Mardinden
Doğan güneşiyle
Tarihiyle,mekanıyla
İnsanlarıyla,havasıyla
Eser bir medeniyet rüzgarı Mardinden
Her zerresinde uygarlık
geçmişinde vardır bolluk
Burda bir başkadır varlık
Eser bir medeniyet rüzgarı Mardinden
Kürdü,Türkü,Arabı,süryanisi
Bir arada barındırır gönülleri
Kardeşlik hamuruyla yoğrulmuş mayası
Eser bir medeniyet rüzgarı Mardinden
http://www.cumhuriyet.com.tr/?im=galeri&kid=517&sn=1#sd
Yeniden uyandı. Mavi bir ışık. Tek gördüğü buydu. Işığın içinde kıpırdayan silüetleri farkederken ilk düşüncelerini de oluşturmaya başlamıştı. Gördükleri yavaşça netleşiyor, konuşma sesleri buna eşlik ediyordu. Seslerdeki anlamsızlık içini ürpertmişti. Eskiden bir ara, anlamsız sözcükler türetip, bunlara farklı anlamlar yükleyerek şifreli bir konuşma şekli ortaya çıkartmaya çalışmıştı. Bu sesler ona bunu hatırlattı. Geldiği yerde tek bir lisan var olduğu için farklı dillerin algısında karşılığı yoktu.
Yavaş yavaş tüm vücudunu saran bir acının varlığını hissetmeye başladı. Bu acıyla birlikte sanki zihnindeki tüm açıklık ortaya çıkıyordu. Etrafı tamamen net bir şekilde görmeye başladığında ise şaşkınlıktan donup kaldı. Ders kitaplarının içindeydi adeta. Milyonlarca yıl önce Pladeba’da yaşayıp yok olan bir ırkı oluşturan canlılardı bunlar. Ya da şaşırtıcı derecede benziyorlardı.
Bir önceki yazımda insan mevzusuna kısa bir giriş yapmıştık ve Kişilik ve Şahsiyet Eğitimcisi Erol ERBAŞ ‘ın insanın beden, gezen ve nefes alıp veren (N.A.V.) denilen üç yapıdan meydana geldiğini ifade ettiğini ve gezeni bir örnekle kısaca açıklamaya çalışmıştım.
Bu yazımda da gezen konusunu bir takım örneklerle anlatmaya ve önemini ortaya koymaya devam edeceğim.
Vücut boyamak pek çok kültürde var, genellikle toprak yada taşların ögütülmesiyle oluşturulan boyalar vücutlarda birer sanat eseri oluşturuyor.Boya kullanmayanlar ise yara izleriyle bedenlerinde çeşitli şekiller yaparak hayatlarına yön vermekteler. Renli dövmelerden bahsetmiyorum ilkel hayat süren Surma, Masi ve Kara kabilelerinin vücutlarındaki desenlerden bahsediyorum.
Çıplak yaşam süren Surmalar örtünmek için meyveler,yaprak ve otları kullanır , vücutlarının en olmadık yerlerinde saplar, tohumlar veya yapraklar görebilirsiniz. Bunun dışında yüzlerinden, cinsel organlarına kadar desenlerle kaplıdırlar, nokta,çiçek,yıldız ve benzeri türde şekiller. Bu desenler kalıcı değil yıkanmaya kadar dayanan boyalardan yapılır, Surmalardan biri gün içinde bir çok kez boyanır.
Bilgiyi sevmekse eğer felsefe neden insan kendini bile sevemez halde hiç düşündünüz mü? Çağlar atlamışken bile özümüze, kalbimize, zihnimize ulaşabilmek aya gitmekten bile zorken, cehalet kardeşi kardeşin gözüne bakamaz kılarken galiba soruda gizli zaten asırlara yenilmeyen o tek yanıt; Kimim Ben? Bunu bilmezse insan kardelen çiçeği gibi güneşi gördüğünde ölüme boyun eğer. Çok basit bence medeniyetleri bile yıkabilen “Bendeki Sen”de yaşayan o muhteşem güç: Sevebilecek cüret ve güneşi görebilecek yürektir; devrilen tüm değerlere rağmen asırlara yenilmeyen tek güç. O bendeki sen.. Sendeki ben..
İnsan hakları evrensel bildirgesi dilimizden düşmez.İnsan hakları naralarıyla yeri göğü inletiriz. Gelişmiş, sanayileşmiş medeniyetin beşiği, SÖZDE DEMOKRASİ dersi veren ülkelerin taklitçiliğini yapmaktan öteye geçemeyen ; sahte gülücüklü insanlık anlayışımızla kasıla kasıla sokaklarda gezeriz. Bu ülke, insan hakları naralarının ne kadar çok atılabileceği kadar zengin; bir o kadar da insan haklarını ihlal edebilecek kadar fakir ve uygulama yoksunuyuz. Ve kendi insanımıza kendi ülkemizde sahip çıkamayacak kadar da farkında değiliz. Oysaki insanlarımız zaten dünyanın dört bir yanında sahipsiz kalıyorlar , bizimse ruhumuz bile duymuyor. Bakın bakalım; dünyanın herhangi bir yerinde sahipsiz bir Yahudi görebilir misiniz? Mümkün değil çünkü onlar birinci sınıf insanlardır. Kendini aydın sayan sözde aydınlarımız, sizinde içinde dahil olduğunuz, bizim insanımızın insan yerine dahi konmadığını anlamak bu kadar zor olmasa gerek değil mi? Gerçi sizler hepsini biliyorsunuz da anlamak işinize gelmiyor.
Sultanahmet, dünya medeniyetinin başladığı bir meydandır. İstanbul dördüncü asırdan beri bir dünya başkentidir. Bu dünya başkentine birçok medeniyetler sahiplik yapmış ve eserler bırakmışlardır. Öyleki yerüstünde olduğu kadar yeraltındada bir çok gizli eserler vardır, bunlardan bir taneside tabiat harikası olan yerebatan sarayıdır. Yerebatan sarnıcının etrafına birtakım suistimaller sonucu birçok yüksek yapılar yapıldı. Oysa Roma İmparatorluğu döneminde buranın korunması için buraya hiçbir inşa yapılmamış, at meydanı olarak kullanılmıştı. Osmanlı’da burayı at meydanı olarak kullanmış, bu sayede bu yapılar hiç zarar görmemişti. Günümüzde ise buraya oteller yapılmak istenmekte, sanki sultanahmet adliye binası yeterince görüntü kirliliği yaratmıyomuş gibi.
Civilization Revoluiton çıktı ve çıkmakla kalmadı 2008’in en iyi ödülünü aldı bile.
Çoğumuzun bildiği ve 90’lı yılların ortalarından beri oynanan oldukça mantıksal ilerleyişi olan oyunun en son versiyonunda en belirleyici özellik artık konsollarda da oynanacak olması.
Oyunun internet sitesine buradan, ön incelemesine buradan ulaşabilirsiniz.
Keyifli oynamalar.
