bildirgec.org

Gerçekten derinse belki, fakat neyin neye göre derin olduğu
çok su kaldıracak bir tartışma.

Bazıları, büyük bir dalganın yavaş yavaş kabarmakta olduğunu ve birikmekte olan büyük enerjinin, büyük bir patlamayla önüne gelen herşeyi ezip geçeceğini söylüyor.
Bazıları, bunun konjonktürel ve üstesinden gelinebilir (ve de gelinmesi gereken) bir dalga olduğunu söylüyor.
Hepsi de umutlu.

Birinci umutlular, yıkım olacağı beklentisi içinde ve hevesinde, fakat yıkılanlar daha sonra nasıl ve kim tarafından, neye göre ve hangi çıkarlara göre onarılacak ya da yapılandırılacak.
Ayrıca her yıkımda pek çok acı ve kayıp yaşanır bunu kim ne kadar umursuyor?

Sizce ne kadar doğru ? “Mısır da Baş Müftü kızlık zarı diktirmek helaldir fetvası ” Sizce bu zina ya teşvik olmaz mı haberin devamı sizce bu fetva Türkiye’de de verilmeli mi ?

Biliyorum, bugün canın işe gitmek istemiyor. Yığınla dünya derdi beyninde sıraya giriyor. Yataktan kalkmadan sanki sana günaydın diyor. Çocukların okul taksidi, kredi kartlarının son günü, elektrik, telefon yatacak. Kalkmak istemiyorsun. Biraz daha yatakta kal ve ruhen silkelen.

Tüm bu kötü düşünceleri bilgisayarın çöp kutusuna vizyon olarak at. Yerinden kalk, banyoda kendine, evet kendine gülümseyerek “günaydın, bugün ne kadar güzelsin”de. Sen görmesen bile etrafa güzel bir enerji yayılacak ve gün boyu bu enerji seninle birlikte olacak. Bunu hissedeceksin. Giyinmeden önce onbeş dakikanı (mümkünse yalnız) meditasyona ayır. Arabana gülümseyerek bin.

İçime sindiremediğim çok şey var. Yaralarımı kapatamıyorum. Aklımdan ne kadar silmeye çalışsam da beceremiyorum. Günün her hangi bir zamanında en olmadık anlarda birden hortluyor. Unutmayı beceremiyorum Aklımda sadece tek bir soru var “ben bu kadar kötü müyüm?”
Etrafımda ki insanlar “sen de hata yoktu “diyorlar ama gel de içimdeki o yere anlat bunu. Alt tarafı basit bir hikâyeydi işte. Ama onu bile beceremedim. Şimdi sadece en büyük silahım olan sessizliğimi kullanıyorum sensizken. Ya sen? Sen ne yapıyorsun? Sende benim gibi yaşadığın güne lanetler yağdırıp, hiç dindiremediğin acılarını, bir daha uğramayacağın yerlerde mi söndürmeye çalışıyorsun.

Saat kaç? Bilmiyorum, gözlerimi tavana dikeli ne kadar geçmişti. Bir saat, İki saat. Sadece yoldan geçen geç kalmışların sesleri kendime gelmemi sağladı. Gözüm sürekli masamdaki“Yazmak istemediğini hayal ettiğinde yazmak istediğini hayal etme gücü olmuyor ve yazmak istediğini hayal ettiğinde de yazmak istemediğini hayal etme gücü olmuyor”
Sözüne takılıp kalıyor. Her görüşümde düşüncelerimin ne kadar büyük olduğunu yüzüme vurup duruyor bu sözler. Hâlbuki bir kitaptan dikkatimi çektiği için almıştım bu kelimeleri. Şimdiyse sadece düşüncelerimin ne kadar uzağında olduğumu anlatıyorlar bana.

Ölüm düşüncesi gerçekten korkulacak bir düşüncedir. İnsanı bir kere yakalarsa onun dehşetinden kurtulmak kolay olmaz. Ama eğer çalışıyorsanız, birtakım işlere kendinizi kaptırmışsanız,uğraşıp didiniyor,seçtiğiniz bir hedefe doğru yaklaşmak için çırpınıyorsanız ölüm düşüncesi size yaklaşamaz. kafanız birtakım dünya gaileleriyle meşgul olduğu için ölümü düşünmeye vakit bulamazsınız ve bu sayede hatta farkına bile varmadan mesut, endişelerinizden uzak bir insan olursunuz.
Düşünecek birşeyi olmayan insan, sürekli ölümü düşünür.

Yan komşum evleniyor, bir kahkaha bir eğlence. Her gün ev tıklım tıklım. Tanışma muhabbeti. Şen şakrak. Aklıma ne geldi, şimdi yargılananlar elli yıl sonra gerçek oluyor. şunların ilk sevişmesi ailelerin gözü önünde olsa, yani bu adetten olsa. Sonra canı çeken olursa alsa karısını o da başlasa ve tamamı normal karşılansa. Ardından dedikodu olmasa. Trobiand adalarındakine benzer özgür bir seks yaşansa.

beyin

Hürriyet gazetesinde yayınlanan habere göre,Almanya’nın İnsan ve Beyin Bilimi Enstitüsü ile Londra ve Oxford üniversiteleri bilim insanlarının “insan düşüncelerini okuma” çalışmaları başarılı sonuç verdi. Hepsi de nörolog olan uzmanlar, yüksek çözünürlü beyin tarama cihazı kullanarak beynin faaliyetlerini geliştirilen bilgisayar programı aracılığıyla okumayı başardılar. Buluş, ileride daha karmaşık düşüncelerin okunması için önemli bir adım oluşturuyor.Ayrıntıları…

İşte insanoğlu tuhaf. Şaşkın bir bakıma. Ya da en basitinden, özünde kırık. Veyahut o kıvama getirilmiş artık uzun yıllar sonunda. Özünde kırık ve hasarlı ki, ruhen daha doğuştan -ya da hemen sonrasından- yorgun ve defolu ki, yıllar sonra, yıllar boyunca edindiği değerler, fikirler, kurallar, vizyonlar, saniyesinde içinden yükselen, ölene kadar bir türlü geçmeyecek o infantil primat duygu karşısında yok olup gidebiliyor. İnsanlarda tiksiniyorum diyen bir insan -her insan gibi-, ben, gelip bu siteye iç dökebiliyorum. Bunu word e de yazabilirim. Ama hayır, buraya yazıyorum..

HAYAL ETME

Benim yurdum insanın o güzel insanımın hayal etme özgürlüğü var. O özgürlüğü kimseler elimizden ve hayallerimizden, zihinlerimizden, benim ve sizlerin düş kurgusundan alamaz. Hayaller türlü türlü, renkli-renksiz, siyah-beyaz, belki de sinemaskop tüm yaşantımızı kaplayan? Benim hayalim okumadan adam Olmak!, Senin hayalin avukat olmak, öğretmen veya subay olmak.. Köydeki ırgat bacımın hayali, ırgatlıktan onu kurtaracak beyaz atlı prensin (bir çoban, bir ağa sığırtmacının veya yavuklusunun) alıp götürmesi, daha önemlisi falanca köyün mağara benzeri evlerinde yaşayan 10 yaşındaki çocuğun doktor olabilme hayali….