Kendimi bildim bileli sevmem tatlıyı çirkindir diyemem ama ben haz almıyorum tatlı yerken(künefe hariç), çikolata yerken kendinden geçen kızıma, adet önce tatlı krizine giren kuzenime, ev baklavası açmak için gün öncesinden hazırlık yapan yengeme ve onu duyunca kocaman açılan gözlere ragmen sevemedim tatlıyı.Dondurma bile istemez şu cancagızım. Ama evimden eksik etmem tatlıdan da anlarım hani….Yemiyorum diye yazamam zannetmeyin:)

Sevmemiş oldugum halde nerde iyi tatlı yenir bilirim çoluga çocuga muhakkak puding, pasta veya cevizli sucuk bulundururum. Çikolata olayını da hiç anlamam nasıl yiyorlar yahu içim kalkıyor.İstanbullular bilir profetirol Beyoğlu İnci’de yenir başka yerde şubesi varmı bilemiyorum biz çocukken gittigimiz zaman önünde kuyruklar oluşan İnci’den profetirol almak için çok beklerdik. Onunkinin tadı kimseye benzemez …Tavuk gögsü tatlısı çok mecbur kalınca küçükken yiyebildigim tatlılardan biridir(şimdi onu da yemiyorum) ve sadece sütiş şubelerinde yerdim. Kuşadasına gittigimde yıllar önce tavukögsü istedim pastaneden adam cins cins bakıp tavukçu tarif etmişti. Sonra Bolulu ustalardan biri şubesini açınca Kuşadası tavukgögsünü tanıdı. Kızıma içinde gerçek tavuk oldugunu desem asla yemez(yaşasın kötülük)Ülke insanlarımız tatlı düşkünlüklerini her seferde belli ederler(Tatlı yiyelim tatlı konuşalım) düğünlerde zerde, cenazelerde helva, bayramlarda şeker,baklava, beş çaylarında kekler, kahvaltılarda envai çeşit reçeller, ramazanda güllaç, yılbaşında kabak tatlısı derken hemen her an tatlı hayatımızda var. Kız istemeye çikolatasız gidilmez, gerdek gecesi şeker yenir, nikahta şeker dagıtılır, misafirlige giderken tatlı götürülür tatlısız yaşam yok gibi.. Ye tatlıyı doğur atlıyı sözü hamileyken tatlı aşerenlerin erkek dogurdukları inanışını anlatır:) Lokum başlı başına bir kültürdür. Şimdiki kadar çikolata hatta bizim çocuklugumuzdaki kadar aburcuburun olmadıgı dönemlerde lokum, badem şekeri, şerbetler vardı. Şu an bunu yazarken kayınvalideme sordum da biz küçükken akide şekeri yerdik hele susamlısı çok lükstü o alınınca nefis olurdu çok sevinirdik dedi.Ebru adlı bir akrabamız var bir kuzu da yesem yemek sonu tatlı bir lokma agzıma atmazsam doymam der hiç bir şey bulamazsa agzına bir kaşık reçel atar öyle kalkar sofradan. Şimdilerde bayagı bir kilo aldı hala tatlıya devam ediyor.Mutfagımız hamur tatlıları yönünden çok zengindir. Pek çok çeşit kadayıf ismi duyarız ( ekmek kadayıfı, tel kadayıf, yassı kadayıf vs.) baklava ise medar-ı iftiharımızdır. Bize özgü tatlara ek olarak pekmez , aşure, lokma,pişmaniye gibi tatlıları sayabiliriz. Kaymak, ceviz,şerbet, peynir,meyve,hamur ne bulunsa kullanılıyor tatlılarda.

Gerçi şimdi değişen dünyayla birlikte mutfak kültürümüz de farklılaştıgı için sofralarda tatlı olarak hazır dondurmalar, pastalar, çabucak hazırlanan hatta hazırlanmış satılan pudingler boy göstermekte. Ama bizim sarığı burma, vezir parmağı, tulumba, şekerpare, Kemalpaşa, keşkülü fukara, sütlü nuriye, dilber dudağı, bülbül yuvası,hanım göbeği, hoşmerim, kalburabastı, sütlaç gibi tatlılarımız dünyada bile nam salmıştır. İsimleri bile yenmelerine sebebtir. Maraş dondurmasının yerini yada kestane şekerinin yerini hangi hazır puding tutabilir.Cezerye afrodizyakların kralı değil midir? Tatlıların üzerine koyulan kaymak agza nasıl bir tat verir? tahinle pekmez ayrılmaz hep yanyanadır. Kagıt helvanın arasına dondurma koyan milletim herşeyi dürümvari yapmaya birebirdir. Hala tırım tırım macuncu geçse de alsak çocuklugumuza dönsel diye aglanan insanlarımızı bilirim. Bici bici yi Adana Mersin dolaylarında olupta yemeyen var mıdır? Künefe sevdiğim tek tatlıdır peynirle nasıl bir uyum içerisindedir hayret ederim.Ailem tatlıya çok düşkün olduğu için gece yarısı Sarıyer’e su muhallebisi yemeye gittigimizi bilirim. Sanırım o muhallebide şeker yoktu üzerine pudraşeker ve gülsuyu döküyorlardı. Babam her akşam eve gelirken şöbiyet yada tulumba getirirdi.

Bu kadar tatlı yazmışken kerhane tatlısını yazmamak olmaz:) tulumba tatlısına benzer biraz daha gevrek ve yuvarlak olan bu tatlıyı seyyar satıcılardan yerken gördügüm takım elbiseli adamlara bakıp gülerim. Genelev önlerinde çok satıldıgı için adını bu yüzden alan bu tatlı nerede olursa olsun isminden kurtulamaz.Kerhane tatlısı Eskişehir’de ballı ballı, İzmir de ballı, K.maraş da halka, Hatay da müşebbek olarak biliniyor.

kaynak 1 2