Bu güne kadar hakkında bu tür bişi yazacağım aklımın ucuna bile gelmeyen DOSTLUK!!!Evet yazmayı aklımdan geçirmediğim ama aslında aklımdan ve hayatımdan asla çıkarmadığım …Fakat şimdi yazıyorum..Neden mi? Çünkü ilk kez buna gerek duyuyorum..Çünkü İlk kez bir dostumu tehdit etmek zorunda kaldım bensiz kalmakla..Ve ilk kez bi dostum bunu bile anlayamadı…Ne kadar ciddi olduğumu ve daha da ötesi sebebini bile ..Ve şimdi ilk kez bi dostuma benim dostluk tarifimi yapma gereği duyuyorum.Belki bildiğini umarak hatırlatmak istediğimden,belki de öğrenmesini isteyerek,onsuzluktan korktuğumdan..Evet ben korkarım dostumu kaybetmekten.Çünkü zordur dost olmak,güvenmek,güvenildiğini bilmek,uzun uzun anlatabilmek yada uzun uzun dinlemek…Kazandığında gurur duymak,ayrıldığında ağlamak,yorulduğunda anlamak….Dostluk iyi vakit geçirmek değildir sadece,herkesle eğlenirsin.. Paylaşmak da değildir , bi yabancıyla da paylaşırsın ekmeğini , işini, hatta derdini de …Ya da mesela sırrını sadece kimseye vermez diye güvendiğinden söylemezsin ona. Psikoloğa anlatırsın öyle olsa….Dostluk başka bişeydir,başka bi hamur gerektirir.Dost aklını okur baktığında ,içini bilir , sen bakarsın o söyler ne dediğini,sen susarsın o ağlar..Herkesten bişey saklanır,ben de saklarım.Hatta yalan da söylerim gerekiyorsa.. Patronuma,sevgilime,anneme,babama,arkadaşlarıma,herkese..Ama dostuma değil…Ona asla yalan söylemem ve ondan birşey saklamam.Çünkü o bunun için vardır, en doğrularımı dinlemek için,,,en doğrularımı dinlemek ve yanlışlarımı söylemek..Dinlemek,tanımak ve böylece nerde ne yapacağımı bilebilmek için vardır.Neye kızacağımı,kırılacağımı yada sevineceğimi…Dostum bana neyi söylemesi gerektiğini bilir ..Çünkü Bilenlerden seçilir, bunu anlayabildiğinden arkadaşım değil de dostum olmuştur artık….Neyin beni uykumdan uyandıracağını da bilir, neyin uyutmayacağını da …Ona burada ne anlatmak istediğimi de bilir , ne beklediğimi de …