Nokta koymuştum oysa, bir kesme işareti değildi o kaldığı yerden devam edemezdi.Hatta hiç paragraf başı olmadı ki, bir başlık bile koymadık hiç..Belki de başlığı olmadığı gibi bitişi de o yüzden olamıyor.Neden diye soruyorsun bana noktalamama inanmıyorsun, ünlem ünlem..Kesme işareti olduğuna beni ikna etmeye çalışıyorsun. Önce direniyorum sana, noktaydı o bitti diyorum. Nokta ise neden parantez açıp seninle konuşuyorum bilmiyorum. Hep bu soru işareti yüzünden diyorum kendi kendime.. Oysa sen hiç sevmezsin soru işaretlerini..Üç nokta olsaydı bari diyorsun, bitmesin istiyorsun…Bense hüzün dolu bir parantez daha açıyorum sonu üç noktayla biten..Bir sürü madde sıralıyorum kopkoyu noktalar olan başında..Uzun bir sessizlik oluyor bir sürü noktanın olduğu…………..Sonra bir yıldız çakıveriyor bambaşka şeylerden söz ediyorsun bana herşeyi unutturmak ister gibi, hani derdim ya sana başka bir dünyadayım sanki seninleyken diye işte beni o dünyaya çekmeye çalışıyorsun, nafile çabaların, biraz kayar gibi oluyorum, kimyamı bozuyorsun, bol bol gülme imlemi yolluyorum sana, içimde bir sürü gözyaşı birikmiş oysa..Yeni bir paragrafdan bahsediyorsun, hatta bir şiir den yine direniyorum sana, biz bir şarkı sözü bile olamayız diyorum…En sonunda BÜYÜK HARFLER ile ELVEDA diyorum sana…Sense küçük harflerle peki…