İnsanları hiç dinlediği müziğe göre kategorize ettiğiniz oldu mu? Bazı insanlar için rock bir yaşam tarzıdır mesela- ben biraz modası geçmiş olduğum için buradan örnek veriyorum- örneğin yeni tanıştığım bir insanın led zeppelin’in bir şarkısından bahsetmesi ya da beatles’ı az çok bilmesi beni etkiler. Ortak bir değeri paylaşıyor olmak bir bağ kurar o insanla benim aramda. George Harrison dediğimde yüzüme mal mal bakmaması, hatta tutup solo albümlerinden birini bana getirmesi o kişiyi özel bir yere koyar gözümde. Bir yakınımın Cem Adrian dinleyen insanlara zaafı vardır mesela, ne yaparsa yapsın o insan Cem Adrian dinliyorsa güvenilir gibi gelir ona, hiç güvenmeyeceği, ilgilenmeyeceği insanlarla bunun etkisiyle ilgilendiğine şahit oldum.
http://fc03.deviantart.com/fs14/i/2007/086/1/8/no_music_no_life_by_rickydaskylinez.jpg
Sanatın hiçbir dalı kişiliğimizi bu denli etkilememiştir herhalde, ne resim, ne tiyatro. Belki edebiyat ile sinema biraz yaklaşmıştır, ama hiçbiri müzik kadar kolay ulaşılabilir, hızlı ve defalarca tüketilebilir olmadı. Hiçbiri müzik kadar kitlelere hızla ve uzun süren bir etkiyle nüfuz etmedi. Müzik ayrıca diğer sanat dallarından farklı olarak tüm marjinal grupların da kendini ifade etmesine olanak sağladı. 70lerde başlayıp günümüze evrilen arabesk buna güzel bir örnek olabilir. Hala tartışmaları yapılan bu müzik türü-diğerleriyle beraber tabii- gerçekten de toplumda tabakalaşmaya yol açıyor olabilir. Örneğin annem bir dönem çalıştığı iş yerinde sürekli “damardan” dinleyen iş arkadaşlarından nefret ederdi. Onlar da annemin götürdüğü türküleri dinlemezlerdi. Ama zamanla annem de onların dinlediklerine alışmaya başladı, bu gruba uyum sağladığının da bir göstergesiydi.Yaşla da çok değişiyor müzik anlayışı. Ergenlik döneminde birçoğumuz ya rockçı metalci ya hiphopçıydı. Şimdi Avril Lavigneler Jonas Brotherslar Justin Bieberler Hannah Montanalar çıktı ergenlerin müzik anlayışı hepten değişti. Olgunlaştıkça hepimiz bunları bırakıyoruz tabii, ruhumuza daha hitap eden müziklere yöneliyoruz. Benim ruh halimi derinden etkilediğinden (birkaç yazımı okuyan anlamıştır mutlaka) müzik hep hayatımda önemli bir yer tuttu, belki birçok insanın öyle değildir. İşe giderken arka arkaya radiohead’in no surprises dinlediysem farklıyımdır o gün, ezginin günlüğü dinlediysem farklı.Konu nereden nereye geldi yine, insanları sınıflandırmaktan bahsediyordum oysa yazının başında. Peki hiç birini etkilemek için hiç dinlemediğiniz müzikleri dinlediğiniz oldu mu? Daha havalı gözükmek için aslında yalnızca bir şarkısını duyduğunuz bir müzisyeni “aa ben de çok severim” dediğiniz? Bir kızı ya da erkeği etkilemek için onun sevdiği müzikleri öğrenip dinlemeye başladığınız? Örneğin ben ortaokulda çok havalı bulduğum bir arkadaşım sırf Eminem’i çok seviyor diye Eminem’in uzun rap dizelerini ezberlemiştim, hala aklımda nakaratları… Aynı senelerde sırf ben seviyorum diye başka bi arkadaşım da Enrique Iglesias delisi olmuştu. Evet evet, müziğin gerçekten sosyalleştirici bir yanı var, bu yönüyle diğer sanat dallarından kesinlikle ayrılıyor. Birlikte olduğumuz, olmak istediğimiz insanlar müzikleriyle geliyor hayatımıza, biz onlara müziğimizi götürüyoruz. Onlar gidiyor, ama müzik kalıyor…(akabinde bir şarkı geliyor aklıma madonna’dan: music makes the people come together, yeah 🙂 )
yorumlar
çok güzel ifade etmişsin müziğe dair yaşadıklarımızı ve hissettiklerimizi
bulutsuzsema, teşekkür ederim 🙂
valla güzel olmuş, yalnız diskografide zayıf kalmışsın. iyi linkler verebilirdin o söz ettiğin parçaların dinlenebilmesi için. ama yine de tuttum yazını. hem de seyahat dönüşü ayağımın tozuyla
iyi ve üzerinde durulacak bir konu. doygun ve de art niyet aranamayacak elit bir keyiftir müzik, bazı zamanlar elin tersiyle itilecek tarzları olmasına rağmen.