Karanlığımı çaldığın pencereden sızıyor kanım ağır, yaralı…Başıboş bir sarhoşluğun kara üzüm kokusunda damlıyor pencereme mehtap.Bacak arası savurganlığında üflüyorsun umutlarımıKadınlığın düşüyor peşime ne zaman erkek duracak olsam…Yit ve gitCennet ne cehennem yok kaygımSen kendine melek dediğin günBen bütün meleklerimi bağışladım…Şeytanın cürümü kadar sevişmedim boğma beyaz rakı kadehiyleGecenin bacak arasından geçti tüm arsız günahlarımYok sen de kalan bir yüzüm, bir dilim, bir dudağımİnlemeli gecelerinden arta kalan kirli çarşafların günahıYok benim günahım!Sen sabi bir bebek çığlığıyla sustuğundan beriBen arsız, asi, yaşlı bir ihtiyarım.