Hiçbir şey eskisi gibi değil artıkNe sen sevdaya kuruyorsun saatleri,ne ben aşka uyanıyorum.Günaydınlar yollamıyorsun güneşle,telefonum çalmıyor sabahın yedisinde.Bilmediğim bir yalnızlıktaher şeyi biliyor gibi yaşıyorum.Üstüme saldığın hüzünlerinadını ayrılık koyuyorum olmuyor.Gitmekle kalmak arasında bir yerdeyimYavaş yavaş kopuyoruz farkında mısın?Azaldı telefonlarımın çalışıve daraldı vakitler.Konuşacak şeylerimiz mi bittiyoksa konuşup ta çözemediklerimiz mi sıktı canımızı?Dert ortağın değilim artık,kader arkadaşın hiç değilim.Bana anlatmıyorsun canını ne sıkıyor,ne daraltıyor içini.Beni, bana şikâyet edemediğin için mi?bütün susuşların.Gülüşmelerimizin yerini derin bir sessizlik aldı şimdiBitti mi anlatacaklarımız?Yavaş yavaş kopuyoruz farkında mısın?Gözlerinden silinmiş aşkın neşesiaşka heyecanla koşan o kalp değilsin artık.Ellerin titremiyor elimi tuttuğunda.Ezberlenmiş sözcükler mi sıktı seni,yoksa uğraşıp ta ezberletemediklerin mi?Bu kadar mıydı aşkın uğultusu,bu kadar mıydı içinde kopan fırtına?Yaşanmışlıklar mı sildi içindeki sevgiyi,yoksa yaşayamayıp içine attıkların mı?Cevabını bilmediğim bir muamma gibisinBen çözemem seni,Ancak sen kendini ele verirsin.Kederlere gömüldüğün akşamlardagörmek istediğin yüz ben değilim.Bilmediğim bir dostluğa sığınıyor kederin.Canın değilim artık, aşkın değilimsevgilin hiç değilimEn uzağa fırlatıp attın beni..Yokuşlarımda molalarım olacaktın,inişlerimde yokuşun oldun.Bense biliyorum sevdana durak değilim artık.Güzel dediğin yüzüm mü eskidi,yoksa çabuk mu düştü güzelliğim gözünden?Artık bakmıyorsun bile yüzüme…Hiçbir şey eskisi gibi değil artıkgörmesen de özlemiyorsun,duymasan da aldırmıyorsunyavaş yavaş kopuyoruz farkında mısın?