bildirgec.org

nerdeyim, hangi dudaktan dışarı fışkıran bir nefeste soluklanıyorum ya da en azından hala yaşıyormuyum? kimdi, neden yazıyordum, kurallarım olmalımıydı? sen nerdeydin, varlığının anlamı neydi, neden yaşamla, ölüm arasında soluk alıyordun?

aklım bir ipin iki ucunda aynı anda soluk alırken, aslında seni de düşünmeden edemiyordum. oysa ki hiç bir vakit hayatımda olmadın. aslında seni hiç bir vakit te hayatımda görmek istemedim. neden aklımda yer ettiğin ise meçhul. aslında zaman darlığı içerisinde bir boşluktan faydalandın sen. sen derken ne kadar da samimi oldum senle. oysa ki daha dün tanıştım senle. aslında sen hep vardın da benim seni görme şansım olmamış hiç bir vakit. tıpkı bu yazıda kurallara uymadığım bir tipsin sen…

Bazen sessizlikte nefes almak gibidir. Kimine göre anlamsızlık, kimine göre sükûnet. Her ne olursa olsun hayatımızın çok önemli bir yerinde soluk alıyor. Onsuz aslında çok da anlamlı sayılmayız.Kelimler; karmakarışık bir hayatın, tümevarım yolu olsa gerek. Aslında korkusuz olana yakışır onlar. Konuşmasını bilmeyene n hacet… Mesela ben. Hiç kullanamam onları. Hep bana kızmışlardır herhal. “Baksana bizi ne hale soktu” diye. Ne dünümde onları bir kenara bıraktım, ne de bugün onları aklımdan bir kenara fırlattım. Belki çoğu defa koskoca bir çığlıkta sessiz kaldım, onlar haykırmayı beklerken. Çoğu defa onlarda bana hak vermekten kendilerini alıkoyamadılar.Aşk, sevgi, korku, endişe, heyecan, anlam, anlamsızlık… Belki daha yüzlerce sayılabilir. Hayatımızın nefes alan kısmı…

Korkuyorum sessizliktenSonra nefes almaya başlıyorumAdım adım sen oluyorum, ürküyorumAnlatmanın ötesinde bir yerdeBir su gibiYoksula bir ekmek gibiBana aşk gibiDoymayana daha fazlası gibiDeliye tanrı gibi
Aslında sen her yerde bir ben gibisin..

Kazanmakla kaybetmek arasında ki bir farktır yaşamak ve yaşamaktır kazanmayı reddetmek. Ama her ne ise hizmet dışıdır kendinde ve sensin seni sen yapan bu âlemde. Korkmuyorsan benden ve diğerlerinden, diğerleri seni germiyorsa aslında yaşamak değildir amaç; var olmanın ötesindedir…

Nerde ise sen vardın hayatımda, ama bakakalmışım suda yüzen denizanasına. Anlatmak mı anlamadım sonunda bende… Belki korktum sessizce. Gayem ne sensin ne başkası, sudur içtiğim yaşama kaynağı, nefesim Tanrıdandır; ne alaka ise var olanı. Saçma bir kelimedir yaşama dair her şey ve her şey sende gizlidir, buluta saklanmış bir yıldız.

Bırak zamanla olanı. Ardında bıraktıklarına takılma derdi. Öylece saçmalardı aslında. Kimsesizliğin ortasında bir yerde nefes almaktan nefret ediyordum. Korkuyordum. beni bırakıp gitmelerinden öte, bir daha gelmemenden korkuyordum. Sensiz sessizliğin ortasında bir yerde, karanlıkta kaybolmaktan, susuzluğu senden öte bir yerde aramaktan korkuyordum.

Gün geçmek bilmez oldu buralarda. Kimsesiz ve anlamsız oldu. Neyi nerde anlatmalıydım bilmiyordum. Seni bana soranlara seni nasıl tarif etmeliydim. Kimdin, neden aklımda yerin verdı, ve nerdeydin hiç bir fikrim yoktu. Susuzca yaşamaktan ibarettin sen ve şimdi de aynı karanlıkta boğulmaktasın sen. Benim düşünü kurduğum karanlıkta soluklanmaktasın…

iyi akşamlar aşkımmm.