Kuru bir yaprak buldum bugün, kendiliğinden dağıldı ellerimde..Kaç gece sarhoş olmuşum sevişmeden önce,kaç gece sarılmışım, karanlık gölgelerine..Kaç kez boşalmış ruhum, yine senle doldurmuşum, sayamıyorum.Kaç kez kendime geldiğimde sensizlik tokadıyla bayılmışım.Rüyalarım siyah beyaz benim, sadece sen kırmızısın.Boyadım seni, siyahsın artık..Ruhumu boşluğa bıraktım..Yükseklik korkum geçti birden.Uçacağıma inanmazdım, konamıyorum şimdi..Senden uzak kalacağıma nefessizliği tercih ederdim, adresi ben de bilmiyorum bugün..Ben ne vurgunda öldüm, ne kazada..Onların adı var, benim adım yokSensizlikte yok oldum..Hissetmemeyi istemezdim hiç, kötü değilmiş meğer. Yaralarım kapandı birden.Şiir yazmıyorum,şarkı söylemiyorum artık..Derinliğimde kayboldum şimdi, niye istemişim ki seni.En iyi ressam benim, kendime sevda çizmişim..Sen bensiz yaşarken, bir terzinin dükkanında kendime çaresizlik biçmişim..Bir sürü güzel çaresizliklerim var şimdi..Ödülüm sensizlik, iyi duruyor üzerimde..Bir beden var, ama yürek sesi duyulmuyor artık.Hey, resmini çekiyorlar, gülümse bana, gülümse tüm yapmacıklığınla hayata..Elde kalan onlar olacak. ”Çok mutlu” desinler..Her resimde en çok ben gülüyorum artık..Yanıma mı geleceksin, arada bir istasyon mu var..Boşversene..