Tenimi yalnızlıklar açıklayamaz artıkEllerimin acemi sığınağı kalbin değildirRütbesi sökük aşiretlerin bıçkınıyımTellerine vurduğum bu şehre perperişan denirKendime uzaklarda bir ölüm biçtimCehennemin mecruh dili tenime kardeşBir başka kalbin tetiğini çekersemÖldürdüğüm en esmer piç olsun denizEn son ne zaman doğurdunuz tanrıyıEn önce hangi riyaya sarıldınızKız çocuklarının bezden düşlerine sarılınızİnsan en çok kendi tanrısına ağyar inanınız