Tenimi yalnızlıklar açıklayamaz artık
Ellerimin acemi sığınağı kalbin değildir
Rütbesi sökük aşiretlerin bıçkınıyım
Tellerine vurduğum bu şehre perperişan denir
Kendime uzaklarda bir ölüm biçtim
Cehennemin mecruh dili tenime kardeş
Bir başka kalbin tetiğini çekersem
Öldürdüğüm en esmer piç olsun deniz
En son ne zaman doğurdunuz tanrıyı
En önce hangi riyaya sarıldınız
Kız çocuklarının bezden düşlerine sarılınız
İnsan en çok kendi tanrısına ağyar inanınız
