bildirgec.org

Yıllar önceydi. Hiç de içim acımamıştı. Gayet mutluydum. Ardımda birini üzdüğümün ne farkındaydım belki de ne de umrumdu…

Şimdi içimin acıdığı anlar var. Derdim derdi değil. Bunun ötesi de var. Kendi eğlencesini aralıksız anlatıyor, ben kederden ölürken… ‘Bunların beni üzeceğini hiç düşünmüyor mu?’ diyorum… Sonra ‘Neye, neden üzülsün ki?’ diye ekliyorum, yine kendim… ‘Ben umursamış mıydım?’ Gayet de keyifli yıllardı.

Evde acayip bir kavga kopuyordu. Bu sefer kesin ayrılacaklar dediğimiz zamanlardı. Çektim gittim, yıllarca. O, o evde yalnız kaldı. Derdim mi oldu, dert mi edindim bunu? O zaman on beş yaşındaydı en fazla. Konuşacağı birincil insandım ve çekip gidecek kadar da umarsızdım.

Sesim kuytu bir köşede kalmış gibi sessiz ve habersiz. Buruk. Hissiz ve ruhsuz. Sebepsiz ve bir o kadar hırçın sebepleri olan. Bu dünyayla derdi olan, kadın. Belki kendiyle derdi olan. Belki normal belki değil. Duyduğu sesler ne uzak… Duymuş olduğu sesler. Bir ırmak gibi devam etmeli hep akmalı yaşam diyorlar, geriye bakma diyorlar- lar.

Bir akşamın içine düşmüş kuyuyum. Sözüm kim, ben nerdeyim? En son hangi okyanusta boğulan hangi okyanusta seninle tanışan, kadınım? Sözlerimin gelmediği yerler var, pişkinlik gösteren dünyada. Benden içeri bir kadın var, en senin gördüğünü sanmıştım. Hiç.

Hayalet Kentler-1 (1. kısım)

Maraş, Kıbrıs

1974’ten önce Kıbrıs’ın en ünlü tatil beldelerinden biri olan Maraş, Kıbrıs Harekatı sonrası boşaltılarak iskana kapatılmıştır. Şuan Birleşmiş Milletler gözetimi altındadır ve TSK mensupları dışında giriş-çıkışa kapalıdır. Eski ihtişamlı günlerinde Elizabeth Taylor, Richard Burton, Raquel Welch, Brigitte Bardot gibi ünlülerin de favori mekanlarındandı.

Balestrino, İtalya

Oradour-sur-Glane, Fransa

10 Haziran 1944’te Naziler tarafından yok edilen bu kasaba, 642 sakiniyle tarihe gömülmüş ve o günkü haliyle günümüze dek muhafaza edilmiştir.

Gunkanjima (Hashima), Japonya

Uzun süredir yalnızım. Bu durum da çok canımı sıkmıyor işin aslı.

Yalnız olmaya alıştım. Bu kırılır mı, nasıl kırılır bilmiyorum ama giderek daha da zor olduğu açık… İnsan böyle olmaya alışıyor.

Ve yokluğunu hissetmiyor çoğu zaman duygunun, kapatıyor yaralarını çok diplere- içlere. Gömüyor. Yok sayıyor çoğu zaman. Benim de çoğu kişi gibi çok içim acıdı. Aşka küstüğüm çok oldu.

Dört sene herşeyim saydığım, ömrümü geçireceğim sandığım adam, başka kadınla olmak istiyorum diye terk etti. Sonra kimseyi alamadım hayatıma. Güven denen duygu piç oldu. O gündür sevgilim demedim kimseye, diyemedim.

Ruh durur bazen. Zaman da akmaz. O anlar da yalnız bir parça müzik vardır, bir parça matem… -Neye olduğu belli olmayan-

An durur ya, bir gece yarısı, gökte yıldızlar varken, gök lacivertten; yüreğin laciverde yakınken; Özlem Tekin bağırır bir yandan: ‘Yazmamışlar kaderimi kimseyle…’

‘Bu şarkı bana yazılmış olmalı ya da bu kadın beni hissetti, yazdı.’ dersin.

Bir iç geçirirsin, bir sigara yakıp üfler gibi içli hissedersin kendini. Oysa hiç sigara içmemişsindir. Uzaklardan bir kadın sesi duyarsın, bir şarap kadehi yere düşer, tuz buz olur; kadının gözünden bir damla yaş süzülür, duyacağını hiç ummadığı söz kulaklarında çınlar; bilmiyordur ki, bir yüzyıl çınlayacaktır o laf, o an…

Buhranlı bir gece yine
Aynı dün gece gibi
Daha kaç gece böyle
Yaşanır ve dayanılır
Bahar bozması havanın rengi
Sarp düşünceler sarmışken
Bedenimi, ruhum yokuşta
Yuvarlanıyor gibi
Nereye çarparak duracak
Muallâkta sonu
Aldatılmışlık gibi
Yıkık dökük her yanım
Toparlamam lazım
Buna da zaman lazım
Acelem var gitmem lazım
Ayağa kalkacak gücü
Kendimde bulmalıyım
Yapamıyorum işte!
Deniyorum,
Uğraşıyorum,
Didiniyorum
Başaramıyorum,
İçimdeki boşluğunu
Hayallerle dolduramıyorum
Yerine de başkasını koyamıyorum
Tütün rengi saçlarını özledim
Bunu sesli olarak söyleyemiyorum.
Nereden çıktın karşıma
Allak bullak ettin hayatımı
İşini bitirip çekip gittin
Nasıl dağıldım şimdi
Seni de bir dağıtan bulunur elbet
O zaman anlarsın koyup gitmeyi
Beddua etmedim ama
Sen bu işten sıyırdım sanma!

Annem bana dedi ki

“Başlama yeniden!
Bozuk sütü yeniden dolaba koymaktır bitmiş bir ilişkiye yeniden başlamak…”

Neden onların dediği oluyor hep anne dedim;
“Kendin kazanınca verebilirsin kendi kararlarını” dedi…

Çokça doldurduğumda aşkları hayatıma, “dur” dedi.
“Ne kadar çok tanırsan, o kadar hepsini ararsın bir sonrakinde. Kötüler hatırlanmaz hiç, hep olumluları toplar çarparsın; giderek olmayan birine dönüşür aradığın…”

O da terk edildi. “Göğsümde kocaman bir adam oturuyor”dedi. Ne güzel tarif etti!

uzay gemisi

şu bağlantıya tıklayıp star trek serisinde kullanılan tüm uzay gemilerinin resimlerini görebilirsiniz.

Gunkanjima (ya da orijinal adı ile Hashima) ile ilk kez bir arkadaşımın gönderdiği bu link sayesinde tanıştım.

Gunkanjima: “Savaş Gemisi Adası”

Özetle 1887 yılına kadar Japonya’nın batı kıyısının açıklarında, kendi halinde yerleşimsiz bir resif-ada iken, kömür madenciliğinin gelişmesi ve adanın altında deniz yatağında kömür madenlerinin bulunması ile, hızla bir endüstriyel bölge haline gelmiş Hashima. 1974’e kadar aktif bir maden iken, 1974’te kapatılarak terk edilmiş.