Buhranlı bir gece yineAynı dün gece gibiDaha kaç gece böyleYaşanır ve dayanılırBahar bozması havanın rengiSarp düşünceler sarmışkenBedenimi, ruhum yokuştaYuvarlanıyor gibiNereye çarparak duracakMuallâkta sonuAldatılmışlık gibiYıkık dökük her yanımToparlamam lazımBuna da zaman lazımAcelem var gitmem lazımAyağa kalkacak gücüKendimde bulmalıyımYapamıyorum işte!Deniyorum,Uğraşıyorum,DidiniyorumBaşaramıyorum,İçimdeki boşluğunuHayallerle dolduramıyorumYerine de başkasını koyamıyorumTütün rengi saçlarını özledimBunu sesli olarak söyleyemiyorum.Nereden çıktın karşımaAllak bullak ettin hayatımıİşini bitirip çekip gittinNasıl dağıldım şimdiSeni de bir dağıtan bulunur elbetO zaman anlarsın koyup gitmeyiBeddua etmedim amaSen bu işten sıyırdım sanma!
yorumlar
bence de sıyırdım sanmasın.mazlumun ahı aheste aheste salınır bunu bilmeyen salınırken sallanır.
“sanma unutulurkalp ağrısı zamanlaher şeyi unutarakyaşanır sanma..”
sıyıramaması mı güzel?