Tarihte öyle çok örneği vardır ki; olağan durumlarda suç teşkil eden bir eylem, “vatan için” yapılıyorsa kutsal bir hizmettir. Mehmed Muzaffer’in öyküsü bu örneklerden biridir işte.1. Dünya Savaşı başlayalı bir yıl olmuştur. Emperyalist Avrupa’nın birleşik orduları, Osmanlı’nın ipini çekmek için Çanakkale‘ye dayanmış, ama hiç ummadıkları bir direniş karşısında 250.000 ölü vererek geri çekilmek zorunda kalmıştır. Böylece Çanakkale’de ilk perde kapanmıştır.
Mehmed Muzaffer, öğretim gördüğü okulda ( Mekteb-i Sultani – günümüzün Galatasaray lisesi- Osmanlı’nın en önemli öğretim kurumu) bir gece ansızın bir karar vererek orduya yazılmak ister. Bu kararı verirken yalnız değildir. Mehmed Muzaffer ve bazı sınıf arkadaşları,hocalarının “yapmayın, etmeyin, vatanın size başka alanlarda ihtiyacı var” şeklindeki yalvarma, yakarmalarına karşın okuldan kaçarlar.Yıl 1916 Mart. Üç aylık talimden sonra “zabit namzedi” olarak Çanakkale’ye varır Mehmed Muzaffer.1915 Aralık ayının son haftası ve 1916 yılı başlarında bütün cephe hatlarını gizlice terkeden düşman, Bozcaada ve İmroz adalarında üslenmiştir. Ama, savaş dünyanın dört bir tarafında devam etmektedir ve bu cephelerin çoğu da Osmanlı’nın sınırlarındadır. Çanakkale’deki birliklerin büyük kısmı, bu nedenle, Kafkasya, Irak ve Filistin cephelerine sevk edilir.Çok geçmeden birlikler hazırlanma ve ikmal emrini alırlar. Mehmed Muzaffer’in bulunduğu birlikte görevli olduğu alayın kamyon ve otomobil lastiği ile diğer bazı malzemelere ihtiyacı vardır. O günlerde bu gibi işlemler için ihale açmak ve ilan vermek mümkün değildir, malzemeler ancak İstanbul’dan temin edilebilir. Muzaffer’in zeki ve becerikli bir İstanbullu olduğunu bilen komutanı, gerekli malzemelerin temini ve birliğe teslimi için Muzaffer’i görevlendirir.Komutan emri yazar ve gerekli paranın “Erkan-ı Harbiye Riyaseti“nden alınması için düzenlenlediği tezkere ve emri Muzaffer’e verir.O zamanlar, İstanbul’da otomobil ve kamyon az bulunan vasıtalardır. Lastik yok denecek kadar azdır. Bulunsa bile karaborsadan anca. Muzaffer, çok zaman arar, sorar, nihayet bir yahudinin Karaköy’deki dükkanında bulur aradığı malzemeleri. Yahudinin söylediği fiyatlar çok yüksektir ama çare yoktur. Pazarlığı yapar, malzemeleri ayırtır. Elindeki tezkereyle, şimdiki İstanbul Üniversitesi- Hukuk Fakültesi’nin bulunduğu binada yerleşik Erkan-ı Harbiye Riyaseti (Genel Kurmay Başkanlığı) levazım makamına gider. Ne istediğini soran yarbaya huzurunda durur. Tezkereyi okuyan yarbay, ne kadar para istediğini sormadan ne alınacağını sorar. Muzaffer yarbayın sorusunu cevaplarken, yarbay sinirlenir.”Bana bak oğlum! Ben askerin ayağına postal, sırtına kaput alacak para bulamıyorum, sen otomobil lastiğinden bahsediyorsun… Hadi, yürü git, insanı günaha sokma” der.Muzaffer düşen omuzlarıyla bir selam çakar ve odadan çıkar. Yürüye yürüye Beyazıd Meydanı’na varır. Bu malzemeleri almadan birliğe dönmemelidir. Alayın bu malzemelere ihtiyacı vardır. Almanya ‘nın verdiği 2 Mercedes Benz kamyonla 2 binek arabası lastiksizdir. Diğer malzemelerse mutlaka lazımdır.Eli boş dönmeyi kendine yediremediğinden süratle bir çıkar yol bulmaya çalışır. Meydanı turlarken yüzü gülüyordur. 19 yaşındaki bu çocuğun sevinci yüzünden okunuyordur artık.Koşa koşa yahudinin dükkanına gider. “Parayı henüz alamadım. Tediye işlemi ancak akşamüstü biter. Ezandan sonra gelip malları alamam. Çünkü gece koyacak yerim yok. Yarın öğleden evvel vapurum kalkıyor, yetişmem lazım. Sen malları hazırla, sabah ezanıyla gelip alacağım.” der. Yahudi kabul eder. “Ancak altın para yok, kağıt para olur mu?” diye sorar Muzaffer. Yahudi kabul eder, çünkü savaşın başlarına kadar altın ve gümüş parayla alışveriş yapılıyordur, harple birlikte “evrak-ı nakdiye” denilen kağıt paralar çıkarılmaya başlar. Bu paraların üzerinde, “karşılıklarının altın olarak Duyun-ı Umumiye’ye yatırıldığı, harpten sonra halka karşılığının altın olarak ödeneceği“ yazılıdır.
Mehmed Muzaffer, sabahın erken saatinde Merkez Kumandanlığı’ndan aldığı araba ve askerlerle Yahudinin kapısına dayanır. Mallar hazırdır ve havagazı fenerinin loş ışığında arabaya yüklenir.Muzaffer, yahudiye bir ” yüzlük kaime ” verir.Malzemeleri Çanakkale’ye ulaştırır. Böylece Muzaffer, kendisine verilen görevi yerine getirmiş, birliğinin ikmalini istenilen biçimde sağlamıştır.Üç gün sonra yahudi parayı bozdurmak için gittiği Osmanlı Bankası’nda gişedeki memurların alay konusu olur. Katıla katıla gülerler yahudiye.
Mehmed Muzaffer’in yaptığı sahte paranın ön yüzü
Mehmed Muzaffer’in yaptığı sahte paranın arka yüzü
Para sahtedir.Muzaffer, bir önceki gün yahudinin dükkanından çıktıktan sonra bir kırtasiyeye gider. Kağıt paraların basımında kullanılan kağıdın aynısından bir parça ve çini mürekkebi ile boya alır. Bütün gece uğraşır, tıpkısının aynısı sahte bir para yapabilmek için. Yaptığı sahte paranın, o günün en büyük kağıt parası 50 liradan 2 farkı vardır.# Değerini 100 lira yapmıştır.# O günün 50 liralarının üzerinde “Bedeli Dersaadette altın olarak tesviye olunacaktır” yazarken, Muzaffer’in yaptığı sahte parada ” Bedeli Çanakkale’ de altın olarak tesviye olunacaktır” yazmaktadır.
O günün 50 lirası
Muzaffer’in sahte para üzerinde yazdığı altın kelimesiyle kastı, Çanakkale’de Mehmetçiğin akıttığı altından değerli kanıdır.
O günün 50 lirası önyüzü
Muzaffer, Çanakkale’ye döndükten sonra birliğiyle beraber Sina cephesine gider. 1. ve 2. Gazze Muharebelerine katılır. Savaşta kolundan yaralanır ve bir madalya alır. Gazze sokaklarında düşmanı oyalamakla görevlendirilmiş bir artçı birliğin gönüllü eriyken , arap ve ingiliz kurşunlarıyla şehit düşer.Yahudi tüccar sahte para olayını büyütmez. Lakin olay kısa sürede tüm İstanbul’a yayılır. Şehzade Abdülhalim Efendi duyduğunda yahudiyi çağırır, paranın bedelini altın olarak öder, sahte parayı alır. İçi kadife, dışı sadef kakmalı bir mücevher kutusuna koyduğu parayı, İstanbul Polis Okulu’ndaki Emniyet Müzesi’ne teslim eder. Para, 1970′ lere kadar müzenin en yegane parçası olarak saklanır.70’lerde okul Ankara’ya taşınır. Müzenin eşyaları da götürülmüş, tahta sandıklarda oraya buraya atılmıştır.Paranın hikayesini Muzaffer’in sınıf arkadaşlarından bizzat dinlemiş olan paranın resimlerini gören araştırmacı ve tarihçi yazar Ziyad Ebuzziya parayı bulmak ister, yetkililer, değil parayı bulmak, varlığını bile kabul etmezler. Yazar, zamanın Emniyet Müdürü Fahri Görgülü’nün yardımlarıyla parayı ortaya çıkarır.Para, Ankara’ya taşınırken diğer eşyalar gibi sağa sola savrulur. Önce kutusu kaybolur. Kimin eline geçtiyse artık, katlanarak, seloband yapıştırılarak perişan edilir. Yine de yokolmamış; bir yere konmuştur. ” Polis Laboratuvarı Daire Başkanlığı- Grafoloji ve Sahtecilik Şubesi’nde bir dosyaya…Kaynak:
# Focus 1995 Hasan Ali Göksoy# Lale Dergisi 84. sayı Ziyad Ebüzziya
yorumlar
bu olay eskiden beri beni çok etkiler
film olabilecek bir hikaye kesinlikle. “die falscher” den neyi eksik hatta.
ben ilk kez duyuyorum bu olayı.çok etkilendim okurken.ellerine sağlık arkadaş.
Eyvallah! güzel blog.
nasıl duymuyorsunuz ya, reklam olarak bile oynadı:)
eline sağlık öğrenmiş olduk
ben de ilk kez duydum. ellerine sağlık
reklamı çok dikkatimi çekmişti ama gerçek olduğundan şüpheliydim bana biraz şehir efsanesi gibi gelmişti. güzel konu, güzel yazı.
yanılgı işte
bir solukta okudum. çok güzel anlatılmış.şimdi reklamı merak ettim.
ellerine sağlık gerçekten güzeldi
reklamını izleyip ilgimi çeken, zamanında ufak bir araştırma yaptığım ve çok güzel bir film seneryosu olabileceğine inandığım bir olay. güzel bir anlatım olmuş teşekkürler.
herkese teşekkürler.
teşekkürler massay
Olayı ben de reklamdan biliyorum. Cidden etkileyici bir olay. Böyle durumlar için seferberlik yasasında kamulaştırma olayı var diye biliyorum. Yanılmıyorsam savaş halinde devlet sivillerdeki arazi araçları ve iş makinalarına el koyabiliyor.
Zaten bu olay bir Cumhuriyet filminde konu edilmişti. Çok güzel
merhabaharika bir yazı
ellerinize sağlık.anlam yüklü olaylar paylaşmanız çok güzel.bende şiirini okumuştum…ŞEHİT MEHMET MUZAFFERİstanbullu Mehmet Muzaffer;Mekteb-i Sultani’nin,Gencecik Fidanlarından biri,Nam-ı Diğer mekteb-i Galatasaray’ın948 Mehmet Muzaffer’idir.Mükellefiyet kanunu gereği,Muaftı Askerlikten Muzaffer,Henüz Delikanlılık çağının tam ortasında,Hayatının baharındadır Muzaffer.Baharını yaşayamadan göçen bir neslin gonca gülüdür,Henüz ya onyedisinde, ya da onsekizinde delikanlıdır,Yani daha anasının süt kuzusudur Muzaffer oğlan.1916 yılı Mart’ındaOkuldaki arkadaşları gibi,Vatan kaygısı ile yanmaktadır içi,Sıkıntılıdır yüreği, boğazı düğüm düğüm,Ne yediği ekmekten, ne istanbul’un güzelliklerinden,Zevk almaz, gözleri bakar görmez, kulakları işitir bilmez,Yürek acısı siler her bir izi Muzaffer’de…Düşünmez bir an; ne muaflığını, ne anayı, ne dostları,Bir tek şey vardır içinde “VATAN”.Büür içindeki soru: Ne olacak yarın?Gönüllü olarak koşar vatanın imdadına,Gider Çanakkale’ye elinde bir bohça ile.Belki vedalaşmıştır anasıyla, sevdiğiyle, bilemeyiz!Alay Karargahında henüz Zabit Namzedidir,Sırtlanlar daha yeni çekilmiştir boğazımızdan,Sakindir cephemiz o zaman, sessizdir Akdeniz,Şehitler ve ölülerin hepsi henüz gömülmemiştir,İnsan kokmaktadır denizler, ammaGül kokmaktadır bazı yerde topraklarKanamaktadır hala Balakanlar,Sızlamaktadır Sarıkamış’ın ruhumuzda açtığı yaralar,Hele hele Çanakkale’de yitip giden yüz binler,Bu milletin aydın ve okumuş kaymak tabakasıdır silinen.Dolmamıştır bu milletin sabır sınavı henüz,Zaman daha nice çileleri örmektedir doğmamış çocuklara,Nice acılara, yokluklara, zulümlere gebedir zaman,Ateşten imtihan yakmıştır milletin ciğerini,Ocaklar gayri tütmez olmuştur Anadolu’da,Viraneleri Baykuşlar tutmuştur.Onbeşlilerin çoğu göçmüştür,Geride kalan Eşlerin, nişanlıların, gözü yaşlıdır,Anaların bağrı ise bir başka yanıktır.Eşkiyalar sarmıştır her yanı,Tutuşmuş filistin, kafkaslar, Bağdat,Yastadır Vatan, Yastadır Millet.Yol çetin, dava kutsal, yük ağır,15 lilerden Mehmet Muzaffer göreve hazırdır.Bilmiyoruz bir sevdiği var mıdır, anacığı sağ mıdır,Anası vatandır, yavuklusu Kıt’asıdır,Gönlü ise iman doludur.Kıt’ası Filistine İntikal emri almıştır Muzaffer’in,Hazırlıklar zaten gönüllerde çoktan tamamdır,Lakin malzeme bakımından noksandır tümen,Milletin okumuş, alim tabakası yok olmuştur,Kalan üç beş okumuşlarındandır Mehmet Muzaffer,Alay Komutanı bu nedenle çağırır kendisini ve;“Muzaffer evladım; gitİistanbul’a,İki otomobil ile iki kamyonun lastiklerini alıp geli ver…Şu teskereyi; Harbiye Nezaretinde (Savunma Bakanlığı) ilgilisine verirsin,Parayı bakanlıktan al ve de geçikmeden dön geriye” derEmir kısadır, zaman dardır,Soru sormaz Muzaffer,Vapur kalkar, varır İstanbul’a sabah ezanları okunurken,Yokluk yıllarıdır, yoksulluk diz boyudur o zaman,Lastik deyince yalnız kara lastik gelir akla,İstanbul kazan, Muzaffer kepçe gezer İstanbulu,Ne otomobil, ne kamyon yaygındır İstanbul’da,Lakin lastik denen yuvarlak kara çember,İnsan oğlunun en büyük buluşu olsa da,Kolayca bulunur mu o yıllarda kapalı çarşı’da…Üç beş gayri müslim tüccarın elindedir lastikler,Ancak onlar da karaborsadır.Ecdadın nesli Anadolu’da tükenirken,Cepheden cepheye akıp koşarken,Erimiştir insanım hem yokluktan, hem kurşundan.Askerlikten muaftır zaten azınlıklar o zamanlar,Azınlıkların yanında birde tüm İstanbul muaftır ya,Bir seyerek sakallı çipil gözlü tüccar’da bulur aradıklarını,Karaborsada 100 altundur ederi lastiklerin,“Hele sen bunları ayır bana efendi,ben bedelini alıp geleyim Dersaadet’ten” der Muzaffer.Soluğu harbiye nezaretinde alır Muzaffer.Esas duruşta verir selamını;“Komutanım çanakkale’den vazifeli geldim,Eksiklerimizin listesidir,Filistin’e intikal için elzem malzemedir.İşte resmi tezkerem,Lastiklerin karaborsadaki bedeli 100 altundır,Arz ederim efendim”Kaldırır başını bakar merak ile kızgınlık arası zabit efendi;Alay mı ediyordu kendisiyle bu delikanlı acaba?Bakar muzafferin saf temiz yüzüne,Hayır nerden bilsin ki bu subay namzedi efendi,Eratın ayağına postal, sırtına kaput alacak,Parasının dahi olmadığını Devlet-i Alin’nin,Topu topu iki otomobil, iki kamyon lastiksizde olurdu,Kullaklarında zabitin çınlayan sesi kalır Muzaffer’in:“Efendi günaha sokma beni,Ayağına giyecek daha postalı yok be neferin…” sözü.Yüreğinde düğüm düğüm olur “yok”sözcüğü,Sanki tıkamıştır “yok” nefesini,Para yoksa, malzeme de yoktur,Nasıl gidecekti şimdi birliğine?Vazife yarım bırakılamaz dı ki,Başarının yerini hiçbir mazeret tutamazdı ki,Asil milletin evladı para yok mazeretine sığınır mıydı,Başı önünde kalır mıydı hiç? ? ?Akşam vaktidir Asitanede,Grubun kızıllığı çökerken ufuklarına,Muzaffer başını semaya çevirir bakar,Bakar Süleymaniye üzerinde batmakta olan mahzun güneşe,Ecdadın, nakış nakış İstanbul semalarını işlediği kubbelere,Hakk’a dua eder gibi göğe uzanan minarelere,İç geçirir elemle;“Bu güzel vatan bizimdir” der sanki bu eserler,Vatan Tapusunun mührüdür bu güzel ecdad yadigarı mabedler.Güneş vazifesini tamamlamış olmanın huzuru ile,Hakkın emrine uyarak, o an sanki secdedir Rabbine;Güneş der ki:“Bak muzaffer;Hiç mazaret belirten var mı alemlerde,Aklın var, azmin var, imanın da var,Örnek alsana sen de onsekiz bin alemi,Sabah daha çoook vakit var,Karınca ihlası ile çalış be muzaffer,Her işin vardır elbet bir hal çaresi,Sen ki peygamberin methettiği güzel bir ecdadın evladısın,Sen de başarırsın be Muzaffer…Konuşa konuşa kendisiyle Muzaffer,Beyazıt meydanına varır,Çare Allahım, medet diye diye döner durur,Gözleri ışıldar sevinçle bir an,Neden olmasın! der kendi kendine Muzaffer,Bulmuştur aradığı çareyi,Heyecanını gizleyerek döner tüccara:“Malzemeyi hazırla bey baba,Parası tamamdır, meraklanmaTediyesi paranın ancak akşam üstü bitecek,Yatsıdan sonra da gelip alamam,Zira yokturmalzemeyi koyacak yerim,Vapurum sabah kalkacaktır,Çanakkaleye bu lastikleri yetiştirmem lazımdır,Onun için tüccar efendi,Sabah ezandan önce hazır etbenim emanetleri”derÇıkarken tam, ilave eder muzaffer;“Haa Altun para vermiyorlar,Kaime (kağıt para) olarak vereceğiz olur mu? ”.Tüccar efendi mecburen “peki” der,Osman’lı vereceğim dediyse parayı,Şüpheye, senede gerek var mıydı ki…Hazır eder malzemeyi hemen, koyar bir köşeye,Muzaffer Karaköy’de bulmuştur aradığını,Altun Karşılığı veya Altun Yerine geçecek,Kaime’nin basıldığı kağıdın bir benzerini,Biraz da çini mürekkebi, ile renkli boyaları alır,Öder hepsinin bedelini kendi cebinden.Kapanır bir otelin izbe odasına Muzaffer,Kozasını örecek kelebek misali,“Bismillah” der kollarını sıvarken,“Allahım niyetim hayır,Sonu hayır olsun davamın,Yardımını esirgeme milletimden,Tevekkül benden, Yardım senden”Kum saatinde daha hızlı akmaktadır zaman sanki,Sabah ezanına 7-8 saat vardır daha,Oturur yorgun kandil şavkının vurduğu masaya,Mehmet Muzaffer başlar karınca ihlası ile,Nakış nakış işler beyaz kağıdın zeminini,Hataya, yanlışlığa tahammül yoktur,Elinin titremesi yasaktır,Gözleri kapanmamalıdır.Zaman tekrarlamaz zira kendini,Otel odası, kırık iskemle ile gaz lambası şahit olurlar,Bu gece ihlas ile iman ile kağıda işlenen vatan sevgisine,Mehtap ve gece dua eder sanki bu gence,İpek böceği misali, örer Muzaffer ilmik, ilmik,Sabırla aşkla işler kendisinin ipeğini,Azmedince gönülden insan,Aşk ile geçilirmiş ıssız, susuz çöller Mecnun misali,Geçer Muzaffer eli titremeden,Ayrıntıda kusur işlemeden aşar kaf dağını sanki…İkame olan kağıtlar 50 altun karşılığı basılmıştır.Muzzaffer ise ilk 100’lük kaimeyi işler göz nuruyla bütün gece,İkame üzerinde küçük bir değişiklik yapar yalnız,Olmamak için sonradan “Kalpazan”Şafak sökmeden önce görev tamamdır.Merkez komutanlığından aldığı üç beş nefer,Çalar tüccarın kapısını Mehmet Muzaffer;Tüccar efendi hazır beklemektedir altuncuklarını,Mehmed Muzaffer loş gaz fenerinin ışığında,Gergef gergef işlediği 100 kaime’yi verir,Yüklenir arabaya malzeme ve lastikler,Atların arnavut kaldırımı taşlarda,Nal seslerini dinlerken tüccar efendi,Sirkeci’de alır, tuttuğu soluğunu Muzaffer,Aktarılır malzeme bir gemiye veHaydi ver elini şimdi “Şehitkale” Çanakkale,Varır Kıt’asına verir tekmilini;“Vazife tamamdır komutanım,Malzemeler tedarik edilmiştir,Lastikler takılmıştır”Tekmili bu kadardır,Teferruat yok, abartma yok, öğünmek yoktur…Çünki yapılan iş kul hatırına değil, Allah Rızası içindir.“Garcia’ya mektup” ile şişirilen, zehirlenen,Elaleme hayran bir nesil için ne güzel emsaldir Muzaffer…Vazife bilinci nedir?Fedakarlık nasıl olmalıdır?İnsiyatif ne demektir?Mazeretsiz iş nasıl başarılır?En güzel, ama bizden bir örnektir Mehmet Muzaffer.Tüccar efendi dersaadete varır,Kaime’yi verir vezneye,Heyhat ödeyemeyiz deyince memur,Dünyası yıkılır tüccar efendinin.Parada ufakcık bir hata vardır,- Devlet hiç 100 kaime basmamıştır,- Kaimeler hep 50 liradır,- Bir de üzerindeki söz vardır değişiklik kaimenin:“Bedeli dersaadet’te altun olarak tesviye olunacaktır”100 kaimede yazan ise muzafferin kararıdır;“Bedeli çanakkalede altın olarak tesviye olunacaktır”Zaten ödenmişti bedel kanla, canla,100 Altının değeri mi olurdu yarım milyon canın yanında! ! !Muzaffer aylar süren intikalle filistin cephesindedir.Yazın kavurucu sıcağında Filistin,Bu kutsal mekan, sanki cehenem gibidir.Nice yiğidin can verildiği vatan toprakğıdır Filistin.Türkün ateşten sınavı sürmektedir daha,Şimdi yedi düvelle birden, her cephede savaşır ecdad.Artık zabit namzedi Muzaffer, teğmen Muzaffer olmuştur.Bir bölüğe komutandır.Sina, göz yaşı dinmeyen topraklar,Musa’nın kavmine yol veren Sina,Firavunu yutan Sina,Yeniden yaşanmakta sanki Musa ile Firavun harbi,Bu sefer Firavunun yanında Haman olanlar,Allah diyen dindaşlarımızdan bazılarıda karşı cephededir.Şerif Hüseyin ve tayfası baş kaldırır.Hamanlarla, Firavunlar birleşmiştir asırlar sonra Hicaz’da,Çökmüş Osamanlının üstüne yedi düvel,İhanetin, fitnenin beşiği olmuş kutsal topraklar,Doymadı kana, doymadı göz yaşına bildik düşmanlar.Dün doymamıştılar, bugün de doymadılar;Ne kana, ne de cana…Gazze savaşlarında pişer Muzaffer,2 nci gazze savaşında (17-19 nisan 1917) yaralanır kolundan,Haziran 1917 tarihli mektubunda der ki arkadaşına (1):“Kolumdan yaralandım.hastanedeyim,lakin yakında cepheye yeniden döneceğim,bu vesile ile mülazımlığa terfi ettim,birde madalya ile taltif edildim yaramdan ötürü,seviniyorum elbet madalya aldığıma amma,kolunu, bacağını harp sahasında bırakan arkadaşlarımın,madalya ile mükafatlandırılması ne kadar yerinde ise,lakin benim gibi hafif yaralılara da,ayni madalya verilmesini,O derece yersiz bulmaktayım kardeşim.İngilizler bildik düşman bu sefer Gazze önlerindedir,6 aralık 1917 kış günü saldırırlart 3 ncü kez,Cephe yarılır, sonunda mübarek Gazze düşer düşman eline,Ardçı bölüklerden birinde Bl. K. Dır Mehmed Muzaffer,Çarpışır Gazze için, vatan için, Allah için sokak sokak, ev ev,Akşam ezanı vaktidir, lakin okunamaz ezan,Susmuştur ezanlar, mahzundur hilal.Silah ve top sesleri ezan yerine geçmiştir.“Kutsal topraklar” ihanet ve zulüm karşısında utanmıştır sanki,Akşam karanlığı çökerken yorgun Gazze semalarına,Gecenin öncüsü siyahlık serer şalını çöle,Çöker önce karanlık gözlere, sonra gönüllere,Bir kurşun, kimbilir kimin tüfeğinden çıkar,Bulur haram geçmemiş Muzafferi,Saplanır boğazına,Yıkılır yere gencecik fidan,Vurulmuştur can evinden Muzaffer,Alır askerleri bir kuytu köşeye kendisini,Yarası tam da boğazındadır,Aklından geçmiş midir acaba, kurşunu atan elin kim olduğu?Ehli salip mi, nesillerimizi tükettiğimiz Ali mi, Ahmet miydi?Tetiği çeken elin sahibi?Kalbinden gelen ifadeleri söyleyemez,Kelimelerden önce, can boğaza gelmek üzeredir zira,Son sözlerini yazmak için kağıt kalem ister işaretle,Bir zarf çıkarırlar cebinden Muzaffer’in,Kim bilir belki anacığına, belki yavuklusuna,Yazacağı mektubu götürecekti bu zarf.Şimdi Muzaffer’in Allah’ına son niyzaını götürecektir bu zarf.Al Kanı damlarken zarfa yazar ilk önce;“Kıble ne taraf? ”Çevirir neferleri kıble yönüne Muzafferi,Vızıldarken üstünde kurşun sesleri,Muzaffer yazdırır kalemine kelime-i tevhidi,“La İlahe İllaılah… “Atar imzasını altına.Askerinin kucağında yönü kıbleye dönmüş Muzaffer,Basar kalbinin mührünü üstüne, “La İlahe İllalah…”Sonra, vazife bitti mi ki dursun kalemi,Can vermesi mazeret mi?Yazar zarfın arkasına;” Bölük cihada devam etsin” diyen emrini,Kanım yerde kalmasın…. derken,Verir Mehmet Muzaffer son nefesini…Kapatır hayat sahifesini henüz gonca gülken…Devam edebilseydi eğer;Belki diyecekti Mehmet Muzaffer:“Ey benden sonra gelecek asil nesil;Vatanım hür,milletim mutlu olsun her daim,Bir kez gelinen şu dünyada,Canımızı verdik bu vatan uğrunda,Daha ömrümün baharında,Sizler yaşayın nice güzel baharları.Girmesin yeterki sinemize ayrılık tohumları,Mazi bilinmeden yön verilmez atiye,Nasıl çöktü ibret alın bu muhteşem Devlet-i Ali,Neden düştük bu sefil hale?Düşünün mehmedim, unutman Alim,Tarihini öğrenmelisin, ecdadını bilmelisin,Köksüz ağaç yaşamaz bilmelisin,Ayrılmayın nurlu yoldan,Tanımalısın dost kılıklı düşmanları,Görmelisin önceden kurulan sinsi tuzakları,Pusulan şaşmaz olmalı,Kızıl elman sağlam olmalı,Davan kutsal olmalı,Evladım;Eğer vazifeni mazeret beyan etmeden,Een mükemmel şekilde yapıyorsan,Dürüstlükten ayrılmıyorsan,Haram ve helali biliyorsan,Yetimin hakkından, kul hakkından korkuyorsan,Hırsız ve arsıza aman vermiyorsan,Bir gün hesaba çekileceğini bilerek yaşıyorsan,İlim ve irfan rehberin,Edep ve haya ziynetin ise,Kendi milletin ve tüm insanlığın,Barışı için, huzuru için cehd ediyorsan,Doğru bildiğin ve inandığını korkmadan,Ve saygı ile ifade edebiliyorsan,Hoş görü le tartışabiliyorsan,Kibir ve gururdan uzak, mütevazi olabiliyorsan,İlimde, fende, ahlakta örnek olabilorsanBana ne? ”Sana ne? ” demiyorsan,Bana dokunmayan yılan bin yaşasın istemiyorsan,Kendinden sonraki evladına;Ttemiz ve şerefli bir sahife bırakarak,Sson nefesini verebiliyorsan eğer,Hakkım sizler helal olsun,Canım sana feda olsun yavrum.Mezarı belli değil Muzaferin,Muhtemelen Gazze’dedir.Şehit kanıyla boyanmış zarfın fotoğrafı mevcut,Ancak aslını kimbilir hangi hoyrat eller kaybetti? bilinmiyor.100 lük “Kaime” şehzade Abdulhalim efendi tarafından,Bedeli tüccara ödenerek alınmış ve,Sedef kakma kutu içine konmuştur.İstanbul’da polis okulunun,Emniyet müzesinde,Mukaddes emanet gibi 1917-1970 arasında saklanmıştır.1970 lerde polis okulu Ankara’ya taşınınca,Müze eşyası ile birlikte para da nakledilir.Yıpranan ve hoyrat ellerce yerlerde sürünen para,Yırtılmış ve itinasız ellerce seloband ile,Ve kirli ellerle yapıştırıldığı anlaşılmaktadır.Bu paranın resmini ilk kez Sadullah Naci çekmiştir.Özellikle Galatasaraylı Ziyad Ebuzziya efendi,Bu paranın bulunmasında ve muhafazasında gayret göstermiştir.Çanakkale Şehitleri Tanıtma ve Yaşatma Derneği olarak,Emniyet Genel Müdürü’nün yardım ve müsadesiyle,Ankara Polis Akademisnde parayı gördük.Kayıp olduğu belirtilen sedef kutusu içerisinde,Ebediyete göçen şehidin vatan sevgisine ve imanına,Sanki şahitlik etmektedir.Bekler gibi genç nesilleri biraz mahzun durmaktadır şimdi.Kim bilir belki sizleri bekliyordur bu para,Bakın bana örnek alın ecdadınızı der gibidir.Vazife nasıl başarılır,Şikayet etmeden, vatan için,Karşılık beklemeden, Allah Rızası için,Hizmet nasıl yapılır örnek al der gibidir bize.Bırakın artık Garcia’ya mektup örneklerini,Bırakın eli emsal almayı kendinize,Biz sıradan bir milletin evladı değiliz bilelim.Kendi mazin ancak emzirirse atiyi,Şerfli yerini alırsın dünya sahnesinde.Kahramanlık, sadakat,Vefakarlık, güzel ahlak için örnek aradığınız her sefer;Eyy Türk evladı, Güzel ECDADINA BAKMAN YETER.Affet bizi Mehmet Muzaffer;Kökümüzden habersiz uyuduk,Yada uyutulduk onca sene,Köle misali yeni efendi ararken kendimize,Efendi olduğumuzu hatırladık seninle,Uyandık, öğrendik, iftihar ettik sayende,Makamın cennet olsun o alemde,Güzel insan 948 MEHMET MUZAFFER…
şiir için teşekkürler.
ben teşekkür ederim…geçmişten haberdar olmalı insan
muhteşem bir bilgi. teşekkürler!
Allah Allah deyip geçer genç Osman of of sahte para savaşta mübahtır:)) ve işci bulma kurumu işkur
harika bir yazı olmuş,ellerine yüreğine sağlık…
bir koku aldım sanki
ayaklarından soğuk almışsın,dikkat et yere sağlam bas, yoksa işlem gerçekleşirken bacağın çıkar ona göre…
sen niye üstüne alınıyorsun dikkat ette daldan dala konarken düşme
ahh ne kadar komik bir espiri böyle,sicaplar daldan dala konerken düşmezler merak etme,sen ayaklarını sıcak tut,gerisini düşünme…
espiri yapan sensin üstüne alınan da sensin daldan dala konduğunu da teyit eden sensin komik olanda. şaka gibisin jop.
Bilgi için teşekkürlerboy uzatmaboy uzatma egzersizleriboy uzatma yöntemleriboy uzatma ilaçları
Bilgi için teşekkürlerreishireishi mantarıkırmızı reishikanser tedavisi reishireishi mantarı faydaları
güzel konuya değinmişsiniz teşekkürler.Şapkat-shirtpromosyon t-shirtpromosyon ürünleripromosyon
teşekkürlerÇiçekÇiçekçiçiçek gönderonline çiçek siparişikadıköy çiçek
teşekkürler güzel konu.kadınkadın güncelkadınlar hakkında güncel bilgiler
teşekkürlerhediyesevgiliye hediyeilginç hediyelerdoğum günü hediyelerihediye kutusu
teşekkürlerbest email serviceemail service providersmtp serveremail marketing softwareemail marketing services