Bir 29 Ekim daha geldi…Okullarda bayraklar asıldı, apartman yöneticileri ve mahalle sakinleri yoldan geçen ve görenlere ne kadar Cumhuriyetçi olduklarını göstermek için en gösterişli ve en görünür bayrakları salladılar daire balkonlarından…Okullarda törenler yapıldı. Marşlar söylendi 87 yıldır değişmeyen tınılarda, şiirler okundu avaz avaz ve gözyaşları döküldü izleyenler tarafından..Eğer devlet okuluysa yoklama alınmasından korkan bütün öğrencilerin geldikleri görüldü, özel okullarda ise görevli öğrenciler ailelerine emeklerini sergilediler, törene katılmayan aileler ve öğrencilerin çoğunluğu evde sabah kahvaltısında veya brunchlarda moccalarını höpürdetirken, cep telefonlarından facebook profil resimlerini Atatürk’ün en afili fotoğraflarından biriyle değiştirdiler. Çünkü herkes Cumhuriyete sadıktı ve gericilerden nefret ediyordu. Onuncu yılmarşları okundu her tören sonunda ve dindar olmamakla övünen modern Türk halkı yine avaz avaz haykırdı marşın her dizesini. Çünkü hala 10ç yıldaki demiryolu özlemi vardı herkesin içinde.Cumhuriyet olmasa ne olurdu azaba herkes, I phonelar olur muydu? Okul törenlerine gitmeyen brunch sevdalıları, yine gitemeyebilirler miydi? Avaz avaz köylü ve gerici halkımız düşünülüp onlara acınır ve nefretle bağıralıabilir miydi?Cumhuriyetten öte gerçek insanlık ve demokrasi gelişse ne olurdu acaba?Belki insanlar keyifle giderdi törenlere çünkü demir perde ülkelerindeki tören anlayışı hala hakim olmazdı. Belki insanlar avaz avaz marşlar söylerken içlerinden nasılda altedeceğiz bu gericileri değilde, çocuklarımız için, ülkemiz için her gün ne anlamlı ne güzel şeyler yapıyoruz, ne güzel bir ülkedeyiz ve özgürüz diye düşünürlerdi.Belkide insanlar I phonelarından facebooklara Atatürk resmi yüklemeye ihtyaç duymazdı çünkü herkesin bir Türk malı telefonu olurdu, ve Türk malı sosyal sitelerde zaten bütün Dünya o günkü resmi ATATÜRK olarak değiştirmiş olurdu bizden önce.