Çocuksal edinimlerimi bıraktığımı sanıyordum. Taa ki sen eğrilerinle bana gelene kadar…Saygı çerçevesi resmi eğik tutsa da, görünen imaj beklentiseldi. Ayaklarımla yüzümü uzun zamandır yıkamadığımdan olacak, mesafesel yalnızlıkları yadırgamışım…Belki de duygusal hezeyanlar harcım değildi. Saplantılar ve sapkınlıklar arasında sıkışmış bir kişiliğim olmadığından, baktığında gördüğün sendin ama sen seni rahatsız eden şeyin adını ben olarak değiştirmeyi seçmiştin…Duygularımı şeytana bağışladığımdan olacak! Kimseye verecek bir şeyim yoktu benim…İrrasyonel düzlemi; sürreal patinajlarla aşmayı denediğimden Freud’un çocuksal dönemlerinde oral dönemi sevmemişimdir. Nietzsche’nin üstün insan teorinde Zerdüşt ile delilerle sohbeti amaç edinsem de galiba etrafta ki tek deli bendim… Lacansal tükürüksü cümleleri özlerim bazen…Bir gemi yaparım kaybedişlerden ve keşkelerden, ufukta yalnızlık ve ben. Ahh ne fahişesel bir duygudur bu tatmini geciktiren ahhh ahhh. Geceleri severim, eskilerden kalma bir hikaye kulaklarımda uğuldar. Her yıldız kaymasında bir insan ölürmüş diye başlayan… Kendi yıldızımı unutalı çok olmuş… Ya da ben ölmüşüm…Gece olur ben saçmalarım, gündüz olur yok olurum. Yalnızım yalnız olmasına ama kendimle değil. Arabesk duygular gençliğimde kalmış. Bir yerlerden okumuştum. İlkler unutulmazmış diye! Kendini unutan bir insanın ilk’i olur mu?Ya da heyecanı bitmiş birinin bir heyecanı? Ahh zavallı ben (duyar gibiyim herkes zavallı diyor bana)En saf halimle söyle bir şiir karalamıştım. (İnsanken)İSTEDİMYalan olmak istedimİnsanları mutlu edenAma doğru oldumİnsanları üzenAma ben yalan olmak istedimİnsanları mutlu etmek istedim…Gerçek olmak istedimDokunulduğunda hissedilebilenAma bir düş oldum sadeceBenden habersizce görülenAma ben gerçek olmak istedimDokunulduğunda hissedilebilen..Bir tohum olmak istedim sevgi adındaCehennem yüreklerde doğmak istedimÇiçek açmak istedimDoğamadım, çiçek açamadımSadece yandımAma ben doğmak istedim…Gözyaşı gibi masum olmak istedimAğlamak istedimÇok istedimAğlayamadımMasum olamadımAma masum olmak istedim…Sevmek istedimÇıkarsızca sevmek istedimAmaçsız sevmek istedimSebepsiz sevmek istedimSadece sevmek istedimÇok şey mi istedim…?Masum düşlerimi özlemiyorum! Çünkü artık eski ben ben değilim.Ama hala dürüsttüm…Beynimin bana bir oyunu var hafızam çok zayıf yalan söyleyemiyorum.O yüzden herkese doğru söylemek zorundayım. Tanrının es geçtiği bir ayrıntı gibi…Fazla lafı da uzatıp kimseyi sıkmak istemiyorum…( Burada yazılanlar aldığım alkol oranı ile ilgilidir. Sonuna kadar okuma katlanan herkese teşekkür ederim. Bu gece bunları paylaşmak istedim kimse üzerine alınmasın lütfen…)Sonuna kadar okuyanlara