(TERÖR KURBANI TÜM ÇOÇUKLAR İÇİN YAZILMIŞTIR,OSETYALI ÇOCUKLAR İLHAM KAYNAĞIDIR)Kurtulsam bile kim silecek içimdeki bu nefretiKim verecek çocuksu sevinçlerimi geriNeden burdayım ben anneBize biçilen bu korku bu ölüm bu esaret bu kan neyin bedeliKim kurtaracak bu kirli düşüncelerden bu öfkeden beniKim unutturacak bana yaşadığım bu şeyleriNe yaptık biz neden öldürüyorlar biziBen büyüdüm anne irin ve kan içindeVe öğrendimYüreğine korku girdiği zaman büyürmüş insanYüreğine nefret girdiği zaman büyürmüş insanÖLÜMÜ BİLDİĞİ ZAMAN BÜYÜRMÜŞ İNSAN3. günün nerdeyse sonuyduSilah sesleri saatlerdir durmuyorduSonra bir asker geldi beni bulduDışarı çıkardı şoktaydım konuşamıyordumHerkes beni kucaklıyorduHer kucaklayan “kurtuldun” diyordu”kurtuldun, kurtuldun”Yaşadıklarım beni zamansız büyütmüştüYaşadıklarımı ömrüm boyunca unutmayacaktımVe yüreğimde filizlenmiş acıları kinleri nefretiNereye gitsem nereye kaçsam yanımda taşıyacaktımBu nasıl bir kurtuluştuHayatım asla eskisi gibi olmayacaktıBen o eski ben olmayacaktımKemikleşmiş UmutsuzluklarımVe Nefretim Vardı ArtıkYakama Yapışmış Ebedi MutsuzluklarımVe Hatıralarım Vardı ArtıkBirde YüreğimKorkudan Çürümüş Acıdan Nasırlaşmış Yüreğim,Acı Çektikçe Acımasızlaşmış Bir Yüreğim Vardı ArtıkÇocuksu Sevinçlerim Çok Geride KalmıştıAnlamsız Ağlayışlarım Geride KalmıştıArtık Her Gözyaşı AnlamlıydıVe Her Anlam Bir Cam Kırığı OlmuştuYüreğime Batmaktaydı.