Hayatımdaki tüm güneşler bana yüz çevirdiğindeUsulca sokuldu karanlık ve yanlızlık sol yanımaVe girdim koynuna korkularımınSöndürdüm alevlerini yarınlarımınSıcak bir mevsimde kalbimi soğumaya bıraktımÇünkü içime işlemişti umutsuzluklarVe üstüme sinmişti sanki yaptığım haksızlıklarTükettiğim sevgileri farkedinceVe mahvettiğim güzellikleri görünceAnladım yüz çevirmelerin sebebiniVe anladım nedensiz sandığım terkedişleriGüneşler artık yüzümü değil sırtımı ısıtmaktaydıNereye dönsem ne yana koşsam nafileO sıcaklık artık ardımdaydıSuretim gölgede kalmıştı ebediyenBu cezayı bana reva gören güneşlerSormayacağım artık”Buna sebep nedir? neden?”
yorumlar
annadğım kadarıyla plâjda güneş altında çok kaldın önce yüzün sonra sırtın çok fena yanık oldu, şemsiye açmayı akıl edemedin iş işten geçti, buna sebek 50 faktör kullanmamış olman olabilir diye düşünüyorum
@kop, 50 faktörü sürecek kimse yoktu belki. sürüverseydin yanmazdı..
uyuyodu masum masum, uyandırmak istemedim, ben ne bileyim böle yanacağını
bi daha aklında olsun, güneşte uzanan görürsen krem sürmeyi ihmal etme
bundan sonra kaçırmam walla
kendine de sürdürmeyi ihmal etme, sonra sen yanarsın..
Çevirmez ki Adı: Ütopya
Sevgili neslihanrelecni,tarzını beğendiğimi yine yineleyeceğim.Şiirini okudum.Anlatış biçimin çok hoş.Ancak bu şiirde kendimden birşeyler bulmadığım için tutmuyorum.Örneğin şu mısraların.
bana uymuyor.Ama senden şiirlerini yazmaya ve yayınlamaya devam etmeni rica ediyorum.Tarzın çok akıcı,anlaşılır,yalın.Kafiyelerini de sevdim.Şiirlerini keyifle okuduğumu bilmeni isterim.İnsan emek verip yazdığı şiirinin, okunup anlaşılmasını üstünde düşünülmesini,ilgilenilmesini bekliyor gerçekten.Umarım yorumum sizi mutlu eder ve yazmaya devam edersiniz.Çünkü her yaptığınız,her yazdığınız,her seçtiğiniz sizden bir parça taşıyor.Böyle düşünüyorum.