Hayatımdaki tüm güneşler bana yüz çevirdiğindeUsulca sokuldu karanlık ve yanlızlık sol yanımaVe girdim koynuna korkularımınSöndürdüm alevlerini yarınlarımınSıcak bir mevsimde kalbimi soğumaya bıraktımÇünkü içime işlemişti umutsuzluklarVe üstüme sinmişti sanki yaptığım haksızlıklarTükettiğim sevgileri farkedinceVe mahvettiğim güzellikleri görünceAnladım yüz çevirmelerin sebebiniVe anladım nedensiz sandığım terkedişleriGüneşler artık yüzümü değil sırtımı ısıtmaktaydıNereye dönsem ne yana koşsam nafileO sıcaklık artık ardımdaydıSuretim gölgede kalmıştı ebediyenBu cezayı bana reva gören güneşlerSormayacağım artık”Buna sebep nedir? neden?”