Kadın alışverişini tamamlamış, aldıklarını buzdolabına yerleştiriyordu.Bir an arka bahçe kapısının açık olduğunu farketti..Rüzgarın açmış olduğunu düşünerek kapatmak üzere salondan geçerken, bir adamın koltukta oturmuş olduğunu farketti.Adam bacak bacak üzerine atmış, gayet sakin bir şekilde ”Merhaba” dedi..Kadın donmuş kalmış, daha önce hiç tanımadığı, görmediği bu kişinin evinin salonunda ne yaptığını anlamaya çalışıyordu, kafasını toplaması biraz zaman aldı..Adam, ”şimdi sizin evin en değerli eşyalarını bana getiriyor, sonra seçtiklerimi yavaşça evin önündeki arabaya götürüyorsun” dedi..Kadın, önce kredi kartlarını getirdi..Adam limit ve şifreleri aldı..Kadın bütün takılarının bulunduğu kutuyu adamın önündeki sehpaya koydu..Eşinin altın kol düğmelerini adamın hoşuna gideceğini düşünerek, masaya ayrıca bıraktı..Birden adama yaranmaya çalıştığını farketti..Acaba daha sert olup kendini yerden yere atsa daha mı iyi olurdu ? Sessiz olmayı tercih etti..Adam bu soğukkanlılıkla onu oracıkta öldürebilirdi..Kol düğmelerini eline aldı, ”güzelmiş” dedi, Aynı zamanda acıktığını pratik birşeyler yapmasını rica etti kadından..Kadın, ”ton balıklı salata” sever misin dedi.. Adam hoşuna gitmiş bir tavırla ”sonra bir de kahve yaparsan iyi olur diyerek” kabul etti..Herşey oldukça normaldi, saldırı yoktu, sanki tanıdık biri misafirliğe gelmiş sadece kadını sessizce soyuyordu..Kadının ruhu, korkuyla dans ediyor, örümcek ağına yapışmış bir kelebek gibi çırpınıyordu..Titremesini gizlemeye çalışıyor eğer bayılırsa herşeyin daha da kötü olacağını düşünüyordu ki, telefon çaldı..Arayan eşiydi..-Nasılsın, herşey yolunda mı ?-Gereğinden fazla..Aradan 10 dakika sonra polis anonsu duyuldu..Kadın kendini tuvalete kitlemişti..”Gereğinden fazla”Bu cümle ”nerede olursan ol polislerle yanıma gel” demekti..Çiftin arasındaki hayatları boyunca sadece ölüm anında kullanmaya karar verdikleri tek şifreydi..Not; Herkesin birlikte olduğu, ya da güvenebileceği bir kişi ile arasında basit şifresi olmalı.