öldükçe büyüyoruMtenimi gezgin bir ruhtA kaybettiğimden berihaşarı, Körpe, merdane yüreğimipörsümüş duygulAra emanet ediyorumçekiLmez oldu bu film baba’dan üryan rüyamdAsokulmak istEyen kim o ânımaben bir hiç oğlanıyım dostum yevskibir Cellatın celâli postundayım “insan babasızdır”daaannn dİye dastana düşlerimi sürtmeyinfilinta kalbimin alnına yaslanın düşünmeyinhasretinden prangalar eskiteni ârif olan anlarârif olan odur ki, yalanı başka bir yalanda doğrarbu şiirin arabı belki Lawrence’ı bağlarüç kuruşluk parodiler kesinkes brecht’i dağlarmilletlerarası düzün beni, çok yerel üzün benibambaşka gerin ufkunuza dinimiunutun beni hâtıralarınızda, yuyun benine bir fazla, ne de binbir eksikseptiğim belki ama realist aslaönyargılarınızı içimde unutmayın paskalyadagebermek de bir erdem yeri geldiğinde vedem’i moore ile karıştırmayanaaşk denilen irinli okyanus da bâki kalsınbir yanlışın içinden belki tekrar boğulayazarım