Yine akşam oldu, Yine heryer karanlığa boğuldu.Tek tük insanlar arada sırada çalan kornalar.Feryat etmek istiyor yüreğim. İsyanımı aktarmakArada küfretmek kendime, ve bu hale getiren herşeyeGöz yaşıda dökmüyorum artık, sadece bakışlarım dalmaktaHaykırmak geçiyor içimden bütün dünyadaki pisliklereKazandınız mutlu olun diye.Ne sevda bıraktınız içimde nede tutunacak bir dalKaranlığın içinde bırakmak bütün pislikleri geridebırakmak kendimi boşluğa, belkide kavuşmak yüreğimdeki sevgiliye.
yorumlar
yaşıdakurusudahepsi aynı
Ne güzel tam kendini toparlamış derken..
yani manson ?
-başım benim başım benim.-saçım benim saçım benim.-ben girdim keloğlan mağarasına,-tarak tutar saçım benim…
bi sakata gelmeyiz demi kardeş
yani arro ?
hiç bişi anlamadım.
yetersiz onnupro, %2 onnupro neyi anlamadın..;)
% 2 mi ?
herşeye soru, herşeye soru..olmuyor bele ama..sana bele n’oldu yaa..#?!%2 için bkz.
herşeye soru mu ?
bu ceyhun yılmaz kişisi nefis şiirler yazıyor yalnız
kesinlikle..
abuzulitli
“Henüz tanışmadığım sevgili, sana yazıyorum bu satırları.Gözlerimi kapamadan hayaline daldığım sonsuz saniyelerimde karalıyorum tüm bunları. Sense kimbilir tam şu an daldığın uykunda rastladığın yüzüme bu kim der gibi bakıyorsundur.O benim sevgili!Tanışmadık biliyorum ama rengini dahi bilmediğim gözlerinin içine özlem dolu bakan o erkek benim.Uzattığım ellerimi tut, aldırma üzerindeki siyahlıklara. Sen sanıp sarıldığım yalancı hülyaların ayaklarına bıraktığım öyküleri yazarken bulaşmış mürekkep onlar. Ama kıskanma sakın, ruhsuz ve çatlak bir kalemle yazdım onları ben. Asıl öykülerimi seni gördüğümde dolacak gözlerimi silmeye çalıştığımda kendi yüzümde yazacağım ben.İşte o an her mimiğim öykünmün bir kahramanı olup koşar adım sana gelecekler.Haydi aç kollarını ve sarıl o kahramanlara henüz tanışmadığım sevgili…”
Ya arkadaşlar nasıl şiir bişeye benzemişmi. Yazdım ama açıkçası ben fazla bişeye benzetemedim daha sonra.
🙂