Geldin, hayat verdin bedenimeGüldün, güller açtı yüzümdeKonuştun, dünyanın en güzel şarkıları yankılandı gönlümdeDokundun, bir bahar canlandı tenimdeSevdin, aldın beni bendenBakışrarın sıcacıktı, eritti içiniAslında ben çok sevdim seniAma şimdi…Fırtına ortasında aciz bir yaprak gibiyimBen bile bilemezken nereye gideceğimi,Rüzgar hep sana savuruyor beni.Evinin camından içeri bakıyorumYanında küçük bir kızKoşarak kucağına atlıyorBaba diyor sana YIKILIYORUMHep kızımızı hayal edip anlatırdım ya sana,Bukle bukle saçları ve masmavi gözleriyle hayat dolu tatlı bir kız çocuğu diyeŞimdi hayalimi karşımda görüyorumAma artık benim değilHerşeyi aldığın gibi benden, hayalimi de çalmışsın sevgilim…El gibi, vedasız çekip gidiyorumDudaklarımın arasızdan belli belirsiz bir hoşçakalŞimdi bakışların yakıyor beniSesin dokunuşun gülüşün canımı acıtıyorGelişinle hayat bulan bu beden,gidişinle karanlığa gömülüyor…
yorumlar
yazıyı yanlış anlamadıysam eski sevgili evlenmiş bir de çocuğu olmuş, yine de gelip eski kız arkadaşıyla konuşuyor ve de dokunuyor mu?
ilk kısında eskiden bahsettim biraz en son kısım pencereden görülenler adamın kızına bakışı onla şakalaşması ve eşine dokunuşu. biraz anlam kayması oldu afedersiniz…
metezade naçizane fikrim şiir gibi değilde düz yazı olarak yazılsa sanki çok daha iyi olurdu gibi geldi.şiir olunca beklentiler de biraz yükseliyor sanki. az sözle çok şey anlatmak mesela.
haklı olabilirsin bu konuda ama içimden böyle geldi hissettiğimi yazmak istedim sadece düzyazıyı da kullanamadım bunun için…
-yazarın işine karışma lavinya-anladım tamam:)
:):)
düzyazı ve şiir arası bir anlatım,ama duygu var…begendim…
SAOL SINJOB